All for one, one for all

Cavs pokazali nowe stroje. Ładne. Logo koncernu oponowego Goodyear wpasowane idealnie, już mi nawet nie przeszkadza jako reklama. Co innego reklamy na kanałach filmowych, próbujesz obejrzeć w telewizji jakiś hicior z lat młodzieńczych i z półtoragodzinnego seansu robią się trzy godziny. Wyobraźcie sobie, że przeciętny Polak ogląda rocznie 140 godzin (prawie 6 dób!) reklam w TV, dramat jakiś. To samo w meczach NBA transmitowanych na żywo. Dlatego cieszę się na niedawne zmiany komisarza Adama Silvera w sprawie ograniczenia liczby time-out’ów oraz skrupulatnego przestrzegania długości przerwy między połowami.

Co? Nie wiecie o co chodzi? Od przyszłego sezonu NBA zmniejsza liczbę przerw na żądanie. Zamiast osiemnastu, maksymalna ich liczba wynosić będzie czternaście. Na przestrzeni ostatnich trzech minut meczu, zespół będzie mógł wykorzystać maksymalnie dwie przerwy. Każdy „timeout” będzie trwał 75 sekund, a przerwa między połowami dokładnie 15 minut licząc od syreny kończącej drugą kwartę. Kto się nie stawi na czas, ten ukarany zostanie osobistym za opóźnianie gry.

Fame się zgadza

Kiedy jesteś naprawdę sławny? Kiedy Twoi fani takie obrazki malują… nie znam się na malarstwie, ale na miejscu LeBrona chętnie powiesiłbym coś takiego w przedpokoju. Ciekaw jestem czy za dziesięć lat, długo po zakończeniu kariery przez Jamesa będziemy spierać się czy Finały 2016 w jego wykonaniu to najwybitniejszy pokaz indywidualnego basketu w dziejach. Nie chodzi przecież tylko o odrobione 1-3, ale:

Game 1: 23 punkty, 12 zbiórek, 9 asyst, 2 przechwyty, 1 blok, 9/21 z gry (L)

Game 2: 19 punktów, 8 zbiórek, 9 asyst, 4 przechwyty, 1 blok, 7/17 z gry (L)

Game 3: 32 punkty, 11 zbiórek, 6 asyst, 1 przechwyt, 2 bloki, 14/26 z gry (W)

Game 4: 25 punktów, 13 zbiórek, 9 asyst, 2 przechwyty, 3 bloki,  11/21 z gry (L)

Game 5: 41 punktów, 16 zbiórek, 7 asyst, 3 przechwyty, 3 bloki, 16/30 z gry (W)

Game 6: 41 punktów, 8 zbiórek, 11 asyst, 4 przechwyty, 3 bloki, 16/27 z gry (W)

Game 7: 27 punktów, 11 zbiórek, 11 asyst, 2 przechwyty, 3 bloki, 9/24 z gry (W)

Dear old Ron

Ron Harper pochodzi z Ohio. Znacie go na pewno, bo to członek legendarnej ekipy Chicago (72-10) wcześniej zawodowo związany z Cleveland. W ekipie Kawalerzystów spędził cztery pierwsze sezony kariery notując średnio (uwaga!) 19.4 punktów 5 asyst 5 zbiórek 2.3 przechwytów a wszystko na skuteczności 48% z gry. Na wejściu do ligi był przede wszystkim strzelcem, dopiero słabnące zdrowie i dojrzałość koszykarska uczyniły zeń wiodącego stopera NBA. Doceniał go Michael Jordan, doceniał Phil Jackson, doceniali wszyscy. Za Jaxem poszedł przecież do Lakers by instalować triangle-offense i przekonywać do jego zalet młodego Kobe. Dziś ma 53 lata i mówi tak:

Kyrie zażądał transferu? Dwa słowa: młodość i ignorancja. Za moich czasów gdy ktoś domagał się zmiany klubu wysyłano go do najgorszego z możliwych zespołu.

Facet znany jest z pikantnych wypowiedzi, ale stoi za nim solidne resume, w tym oczywiście 5 tytułów mistrzowskich. Oto co ciekawsze komentarze Harpera na przestrzeni ostatnich lat:

[2017] Derrick Rose nigdy nie zdobędzie mistrzowskiego tytułu.

[2016] Bulls roku 1997 zmietliby z parkietu dzisiejszych Warriors.

[2010] LeBron jest dobry, ale gdy budujesz zespół weźmiesz Kobe. Poza Jordanem potrafi dokończyć spotkanie lepiej niż ktokolwiek inny.

Ciekawych rzeczy dowiadujemy się także od zwolnionego niedawno menedżera Cavaliers Davida Griffina:

Kyrie poprosił o transfer we właściwy, profesjonalny sposób. Większość zawodników nie ma odwagi tego zrobić (…) jeśli Kristaps Porzingis jest jednorożcem parkietów NBA, Gregg Popovich jest jednorożcem poza parkietem. Jego najważniejsza cecha to przywództwo, stworzenie rodzinnych więzi w klubie. Próbowaliśmy tego samego w Cleveland, ale Pop był w stanie dokonać tego ponieważ Tim Duncan był jego najlepszym zawodnikiem. Bez Tima nigdy nie byłby w stanie dojść tam, gdzie jest teraz.

Na koniec łapcie nową fryzurę Jimmy’ego Butlera, a wiecie co było gdy miał 13 lat? A najnowszy skład Lakers znacie? Dobrego dnia!