Dlaczego uwielbiam San Antonio Spurs
Przyjemniaczek
Pozostaje pytanie, czy każdy chciałby grać dla Popovicha? Jego styl nie każdemu pasuje.
On po prostu chce wiedzieć na kim może polegać. Davidowi Robinsonowi mówił, że “nie ma pojęcia w jaki sposób ten dostał się do All Star Game” ale po chwili pokazywał mu co robi źle. Zawsze miał taśmę, która popierała jego punkt widzenia. Mi powtarzał, że jestem “najgorszym obrońcą na pozycji PG w lidze”, że “nie łapię dalekich zbiórek” , “nie brudzę sobie kolan”, “oddaję rzuty ze złych pozycji”. Powtarzał: “mówiłem ci, rzucasz kiepsko z 80% miejsc na boisku, a ty nie zamierzasz iść do tych 20% z których jesteś dobry” itd. [Avery Johnson]
1
Tony Parker, kiedy tu trafił, dostał tą samą szkołę. Były dni, że chciał wracać z powrotem do Francji, ale kiedy w końcu zrozumiał zamiary Popa, reszta była historią. Pop chciał się przekonać z jakiej gliny ulepiony jest ten dzieciak. A teraz? Spójrz na niego! Trzy mistrzowskie tytuły, MVP finałów, MVP mistrzostw Europy. [Johnson]
1
Wiele razy dostawałem baty, ale nigdy nie było to dla mnie problemem. Rozumiałem. To samo działo się z Timem, Tonym, Manu. Celem było zobaczyć jak zareagujesz. Jeśli chowałeś się w sobie i nie można było do ciebie trafić – wówczas twój czas gry topniał. [Bruce Bowen]
1
[vsw id=”25VsDpcx3Cs” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]
CZYTAJ DALEJ >>
Dynasita Popa i Timmyego!
Popovich,Ducan,Parker,Ginobili. – Ta trójka przejedzie na zawsze do historii NBA.
*czwórka 😀
Kurde, aż strach pomyśleć co będzie z tą wspaniałą drużyną za parę lat, kiedy ich kariery mogą się już skończyć. Ale na pewno życzę im jak najlepiej, oraz jak najbardziej zasłużonego mistrzostwa w tym roku 😀
Pamiętam doskonale moment jak wchodził do ligi Duncan…. w tedy drużyna wyglądała zupełnie inaczej. Pamietam, że chodziły plotki, że jakby Duncan przystąpił rok wcześniej do draftu to równie dobrze mógł zostać wybrany z jedynką i to właśnie przed Iversonem – nieprawdopodobne prawda! Duncan w pierwszym sezonie zrobił na Admirale takie wrażenie, że ten wiedział od początku, że jego czas dobiega końca dowodem na to był fakt, że sam Robinson uczył się od niego niektórych zagrywek indywidualnych:D Z rugiej strony to też trochę świdczy o samym Robinsonie badz co badz jednym z najlepszych centrów w lidze, ale jednocześnie technicznie opierajacy swoja grę na rzucie z wyskoku lub ew. minieciem w lewo lub prawo. Zaraz coś jeszcze mazne z ciekawostek tylko klientów mam….
Zaraz, zaraz… Przecież Tony pukał żonę Barrego, a wy mi wciskacie, że w San Antonio ziemia święta i wszyscy po meczu idą do kościoła. Mimo wszystko, też mam wrażenie, że Spurs to nowe wcielenie Jazz, Stocktona & Malone.
Po przeczytaniu stwierdzm jedno: Panowie z redakcji swietna robota, super sie czytało, oby jak najwiecej takich artykułów!!!!! 🙂
Zobaczcie jaka historia jest przewrotna.
Pop zwolnił trenera bo ten miał 3 – 15 a sam miał pozniej równie {xxx} rezultat.
Gdyby pozniej nie udało mu sie zdobyć co zdobył to byłby najbardziej znienawidzonym i wysmiewanym człowiekiem Ligi.
A tak jest legendą.
spurs sa tak zmotywowani ze nie ma szans zeby przegrali final .
nareszcie konkretny artykul a nie zlepek kliku zdjec, ktore i tak kazdy juz widzial. dobra robota.
Paker nie taki grzeczny
Zycze z całego serca kolejnego pierścienia dla Tim Duncana. Z drugiej strony, po czescie jest taka chec by jednak to Miami zdobyli to mistrzostwo, liczac ze Tim zostanie na kolejny sezon a tak jak teraz zdobędzie mistrzostwo, to raczej Tim zakończy kariere i pewien rozdział NBA sie zamknie bezpowrotnie.
Bardzo fajny art. Rzeczywiście, warto doceniać Spurs, bo możemy oglądać ekipę, którą jeszcze będzie się wspominało przez lata, jeden z tych legendarnych zespołów. I warto nie zapominać Admirała, który przez bardziej “współczesnych” fanów, często jest pomijany. A jego rola w tym zespole jest olbrzymia. Już nawet nie chodzi o to, że to członek HOF, ale to on był liderem, jak rookiem był Timmy. Jego charakter i podejście na pewno bardzo Timma ukształtowały.
Jakieś tam skandale by się znalazły, szczególnie z udziałem Tonego. Jego otwieranie klubu z braćmi czy sytuacja z żoną Barrego. Ale to nie o to chodzi.
Ja tam bym zwrócił uwagę jeszcze na dwie rzeczy. Po pierwsze, na świetne dobieranie ławki. Tam zawsze byli solidni rezerwowi, wielu jest tu cytowanych. Po drugie, świetne zarządzanie klubem. Dobre drafty, niezłe ściąganie wolnych agentów. I to bez niesamowitych transakcji czy szastania hajsem.
A co do przyszłości. Rośnie Leonard, który zaczyna wyglądać bardzo dobrze. Tony jeszcze pogra, może kogoś ściągną w tym drafcie. Jakoś sobie nie wyobrażam Spurs nie grających w PO, za długo to trwa. A zawsze gdzieś z tyłu głowy mam scenariusz, że Timmy elegancko przejdzie do trenerki. Najpierw asystent potem head coach tej ekipy. Myśl Popa będzie żywa. I pomyśleć, że w drafcie 1997 największe szanse na wylosowanie 1 mieli Celtics. Historia wyglądała by zupełnie inaczej. Long live the Spurs!
Zajebisty art..:):) aby więcej takich
Świetny stabilizatorem z panisherem myśle ze tym razem spurs zgarną tytuł
Organizacja to może być spokojnie stawiana w jednym rzędzie z Lakers,Celtics oraz Bulls.Aż płakać się chcę na myśl,że Pop,Manu i Tim mogą po tym sezonie odejść na emerytury.Ale zostanie Parker,Leonard,Diaw,Green,Mills + picki oraz ewentualne wzmocnienia i na awans do Play-off powinno spokojnie wystarczyć :).Pop wypracował w tych zawodnikach takie automatyzmy,że nie martwił bym się o jakąś zmianę stylu gry.
Szkoda, że Mike Budenholzer “wybył” do Atlanty, widziałem w Nim naturalnego następcę Popovicha. Systemowi gry SAS najlepiej by zrobiła ciągłość myśli szkoleniowej Popa a w tym najlepiej odnalazłby się właśnie Mike. No nic … może kiedyś wróci już jako head coach. Oby.
Świetny art na poziomie. Brawo!