Po trzydziestu kolejkach sezonu Indiana Pacers ma na koncie 20 wygranych i wygodnie rozsiedli się w czubie Eastern Conference. Odkąd drużynę opuścił Paul George (6 lipca 2017 roku poleciał w wymianie do OKC) klub buduje nową tożsamość, ale w dalszym ciągu, jak na Pacers przystało, chcą nadawać tempa ligowej rywalizacji. Na wschodzie mamy teraz kilka solidnych zespołów: 76ers, Bucks, Celtics czy odmienieni Raptors, ale nie można też lekceważyć Indiany. Zespół ma zdecydowanie większe aspiracje, niż tylko ponowne wywalczenie ligowych “earned jerseys”.

Earned Uniforms to specjalna edycja strojów, którą Nike przygotowała dla drużyn, które awansowały do playoffs 2018. Po raz pierwszy Pacers wystąpią w tych uniformach 28 grudnia.

Od kilku lat zespół nie może przebić się przez pierwszą rundę rywalizacji, ale kibice nie przestają wierzyć w Hoosiers, którzy w tym roku mają mocne argumenty. Ich seria siedmiu wygranych do wczoraj stanowiła najdłuższą serię w tym sezonie. Bilans 20-10 dałby im jeszcze niedawno drugie miejsce w sąsiedniej konferencji, ale mówmy o konkretach. Bucks, Nuggets, Raptors i Warriors mają w tej chwili lepszy bilans. Na większość meczów z tymi zespołami musimy jeszcze poczekać, ale Pacers wygrywali już w tym sezonie z Milwaukee (raz do przodu, raz w plecy) Sixers czy Bostonem. Zespół Nate’a McMillana, jak i konkurencja, nie ujawnił jeszcze wszystkich swoich atutów, ale zdradził pewne symptomy swego potencjału. Oto kilka z nich…

#Defense

Sukces zespołu zaczyna się pod ich własnym koszem. Mówiłem wcześniej o nowej tożsamości, ale obrona to raczej nic nowego. Hoosiers uczynili z defensywy swój znak rozpoznawczy lata temu. Dość powiedzieć, że za każdym razem w ostatnim piętnastoleciu, gdy docierali do finałów konferencji, ich defensywa stanowiła absolutną ligową elitę. Odpowiednio w 2004, 2013 i 2014 byli trzecią, pierwszą i pierwszą najlepiej broniącą ekipą NBA. Aktualnie ich obrona jest na drugim miejscu pod względem punktów rywali na sto posiadań (103.3) i na pierwszym pod względem ogólnej średniej punktów rywali (101.2) więc nie będzie żadnym nadużyciem, jeśli stwierdzimy, że są na dobrej drodze. To ich największa poprawa w porównaniu do zeszłego roku, kiedy skończyli obie klasyfikacje na dziewiątym i osiemnastym miejscu.

Dobrze bronią zespołowo. Kiedyś kilku chłopaków miało wątpliwości: “mam kłopoty w obronie 1-na-1” mówili. “Nie szkodzi!”- odpowiadałem. Koszykówka to gra zespołowa. Wystarczy, że będziesz dobrym obrońcą drużynowym [Dan Burke, asystent coacha McMillana]

Burke ma bardzo konkretną wykładnię obronną: jeśli tracimy kosza to jest to wina wszystkich. Jeśli udaje nam się nie stracić, to jest to wszystkich zasługa. To bez znaczenia, na czyje konto idzie blok, przechwyt, wybicie, czy zbiórka. Poświęcenie i koleżeństwo -> to jest ważne.

Jest jeszcze jeden aspekt: faule. Zespoły, które dobrze bronią, często dostają łatkę twardo grających. W dzisiejszej, wyczulonej na kontakt z graczami ofensywy lidze, to może być spore utrudnienie. Tymczasem, Indiana Pacers są przedostatnią ekipą NBA pod względem ilości fauli.

Kluczową postacią w obronie jest Myles Turner, broniący obręczy niczym pies brutus. Jedynie Anthony Davis i Hassan Whiteside notują więcej bloków niż on. Poza tym Turner jest w stanie sporo zdziałać samą swoją obecnością. Gdy jest na boisku, przeciwnicy po prostu grają inaczej, jest mniej penetracji i gry do środka.

Player of The Week

Drugie wyróżnienie dałbym Thaddeusowi Youngowi, który właśnie otrzymał wyróżnienie Gracza Tygodnia (!) zerknijmy na jego występy:

• 10/12 vs WAS: 14 punktów 12 zbiórek 4 asysty 6/10 z gry (W)
• 12/12 vs MIL: 25 punktów 11 zbiórek 4 asysty 5 przechwytów 9/14 z gry (W)
• 14/12 @ PHI: 26 punktów 10 zbiórek 5 asyst 9/19 z gry (W)
• 16/12 vs NYK: 10 punktów 6 zbiórek 2 asysty 5/9 z gry (W)

Tadeusz to facet, który na nowo nabrał wartości w lidze ponieważ jako silny skrzydłowy rzuca zza łuku, a także z powodzeniem kryje 2-3 pozycje. Bardzo zdyscyplinowany i pracowity na własnej połowie. Czołówka NBA pod względem tzw. deflections czy zmiany toru lotu piłki. Nie jest w niczym wybitny, ale nie ma też słabych punktów ani ego, które nakazywałoby kierowanie do niego miliona podań. Pozostaje w cieniu i robi stamtąd bardzo pożyteczną robotę. Dość powiedzieć, że to w głównej mierze dzięki niemu Giannis Antetokounmpo rozegrał swój najgorszy mecz w tym sezonie, notując -31 wskaźnika +/-.

Nie sposób również pominąć Victora Oladipo, zeszłorocznego MIP, First Team All-Defense, All-NBA Third, All-Stara i najlepszego przechwytującego NBA (tak, tak, to wszystko zdobył w zeszłym sezonie).

/victora-secret:skad-taka-forma-u-oladipo/

#Gwiazda i drużyna

Skoro już wywołaliśmy go do tablicy, warto skreślić kilka słów. Konia z rzędem temu, kto spodziewał się takiej eksplozji formy VO w momencie wymiany z Oklahomą. Tymczasem Oladipo zdołał sprawić, że fani Pacers szybko zapomnieli o PG-13. W tym sezonie Victor zdążył już opuścić 11 meczów z uwagi na uraz rzepki kolanowej, niemniej chociażby w ostatnim spotkaniu z Knicks pokazał, że nie zapomniał, jak się gra w kosza: 26 punktów 8 zbiórek 7 asyst 5 przechwytów.

Pod jego nieobecność Pacers notowali bilans (7-4) więc na krótszą metę tej straty nie odczuli. To bardzo zbilansowana drużyna, grająca kolektywem. Taki np. Bojan Bogdanovic gra teraz swój najlepszy basket, zdobywając średnio 20 punktów w grudniu. Domantas Sabonis jest z kolei jednym z głównych kandydatów do nagrody SOTY w tym sezonie. I chociaż wszyscy chcemy, żeby zgarnął ją Derrick Rose, to nie ma co odmawiać młodemu Sabo komplementów (14/10/3 przy 62% z gry). Podsumowując, Pacers to monolit. Ich ławka jest drugą rezerwą NBA pod względem +/- ustępując jedynie Dallas Mavericks.

#Piąty element

Pacers grają inspirująco choć nie to nie jest ekipa pod presją “win now”. Mają czas, a co więcej, latem będą mieć też pieniądze. Oladipo podpisany do 2021 roku za bardzo przyzwoite, jak na gracza jego kalibru, 21 milionów dolarów. Myles Turner już się przedłużył do 2023 roku. W kolejnej wolnej agenturze Pacers będą więc rozporządzać kwotą 50 milionów dolarów, co nawet przy wypłatach dla Bogdanovica czy Younga, da nam niezłą kwotę do obrotu.

Czy Indiana może być atrakcyjna? Larry Bird miałby na to odpowiedź w swoim stylu, ale nawet jeśli nie jesteś fanem NASCAR i barbecue, to czemu wzbraniać się przed grą w drużynie, która naprawdę ma szanse o coś zawalczyć?

[BLC]