Wybór Celtics padł na mierzącego 206 cm Walkera, ostatniego z Super Six of ’96 zawodnika, który pozostał w puli do momentu aż Celtics wybierali z szóstym pickiem. Walker został później wybrany do All-Rookie 1st Team (17.5/9/3 w debiutanckim sezonie), jako drugoroczniak grał w ASG (wybrany notując 22.4/10.2/3.3), a w 2002 doprowadził Boston do ECF, gdzie ulegli, jak pamiętacie, Netsom. To, że New Jersey ulegli potem w finale prowadzonym przez duo O’Neal-Bryant Lakersom to inna sprawa…

[vsw id=”F6rMFpEM7yM” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Bryant spadł na trzynastą pozycję w drafcie, gdzie zgarnęli go Charlotte Hornets, wymieniając z Lakersami na Divaca jakieś dwa tygodnie później. Trener Carr wyznał później w wywiadach, że przed pamiętnym draftem rozmawiał kilkukrotnie z managerem Jeziorowców, Jerrym Westem, lecz ten nigdy nie zdradził się, że Bryant interesuje go nawet w najmniejszym stopniu. To jeszcze jeden dowód na to, jak dobrym managerem był Jerry.

Nie tylko Boston nie poznał się do końca na talencie Bryanta. Swój pre-draft workout odbywał też dla Philly. Kiedy Mo Cheeks, asystent trenera, zmierzył czas sprintu Bryanta przez długość boiska, powiedział, że Kobe wypadł znakomicie, ale Iverson zrobił to szybciej. Zdenerwowany Kobe wycedził przez zęby:

A co to ma do cholery wspólnego z grą w kosza?!

~

Podobno na spotkaniu zarządu Celtics, gdzie zapadła ostateczna decyzja o tym, że nie zdecydują się na Bryanta, padło stwierdzenie, że ten wybór będzie ich prześladował w przyszłości. Ciekawe czy do podobnych wniosków doszli włodarze Philadelphii. Obu tym drużynom (jak i kilku innym) Bryant boleśnie udowodnił w finałach, że racja była po jego stronie. Pytany jednak o swój najdroższy pierścień odpowiada bez namysłu:

2010 przeciw Celtics, bo było najtrudniej. (…) Kiedy patrzyłem na nich, wygrywających 3-2, cieszących się z powrotu na dwa ostatnie mecze do Bostonu, byłem wściekły. Pomyślałem: czekajcie, jeszcze sprawię, że zeżrecie całe to gówno z LA…

~

A co by było gdyby zagrał dla Celtics?

Ciągnąłbym dalej dziedzictwo Larry Birda. Z największą dumą, z największym honorem. [Kobe]

~

Wierzę, Kobe. Ale absolutnie nie żałuję tych dwudziestu lat, odkąd oglądam Cię w barwach Los Angeles.

[BLC]

PS: Ten artykuł obiecałem Wam swego czasu przy szklaneczce whiskey, opowiadając historię Jordana i jego “prawie-transferu” do Clippers. Gdyby ktoś chciał sobie przypomnieć tamtą historię, to zapraszam tu:

/gwiazdybasketu.pl/dlaczego-MJ-nie-zagrał-dla-Clippers/

PS2: dziś toast za San Antonio, hehe.