Tym razem bez wstępów, bo jakoś nie mam weny, wybaczcie.

Fakty:

1/ Memphis Grizzlies zaliczają najgorszy sezon od dekady. Poprzedniego nie liczę, bowiem para liderów na 81 możliwych, rozegrała wspólnie 12 meczów.

2/ Od połowy grudnia przegrali 19 z 23 rozegranych spotkań! Z łącznym bilansem (19-28) mogą stawać w szranki po kolejny, wysoki pick draftu. Idąc tym tropem, na tym etapie rozgrywek, dalsze próby wygrywania meczów przestają mieć sens. Szczególnie, że jeśli nie trafią w pierwszą ósemkę draftu, ich prawo wyboru przejmą Boston Celtics (pamiętacie wymianę Tayshaun Prince vs Jeff Green parę lat wstecz, pewnie nie).

3/ Mike Conley i Marc Gasol grają ze sobą od 2008 roku. Wiemy na co ich stać. Mają łącznie 65 lat, można więc śmiało założyć, że lepsi już nie będą. Panowie w zeszłym tygodniu odbyli spotkanie z zarządem klubu by ustalić dalszy tok postępowania. Obaj są wielkimi profesjonalistami, żądać transferu to nie w ich stylu.

4/ Marc Gasol nie jest zadowolony z wyników Grizzlies. W lipcu tego roku ma możliwość odstąpienia od umowy z klubem. Świadomość impasu, brak perspektyw na wzmocnienia kadrowe kładzie się cieniem na dalszą pracę w Memphis.

5/ Klub ma dwa wyjścia: przedstawić swojemu kapitanowi plan naprawczy licząc na dalszą lojalność Hiszpana lub wymienić go w transferze już teraz.

Możliwe scenariusze:

Jaren Jackson zdradza wszelkie atrybuty czołowej postaci NBA w przyszłości. Jest krzepki, sprawny, skory do nauki i nie boi rywalizacji. Kilkukrotnie przekraczał już granicę 20 punktów, gra efektywnie, myśli. Sęk w tym, że ma dopiero 19 lat i nijak pasuje chronologicznie do dwójki liderów. Rozsądnym wydaje się więc Jarena sparować z kolejnym młodym kozakiem, zakasać rękawy i z werwą zabrać za przebudowę. Nie dość, że pick własny może być wysoki to jeszcze można przecież Marca wymienić na kolejny. A jeśli wymieniamy Marca, to oczywiste że wymienić musimy także Mike’a.

Kibice będą beczeć, obaj są uwielbiani w mieście Elvisa, ale zrozumieją. Gasol sezon rozpoczął jak All-Star, ale za chwilę kończy 34 lata i siłą rzeczy, nie wytrzymuje trudów 3-4 meczowego tygodnia pracy. Co innego w playoffs, nie mam najmniejszych wątpliwości, że 70% zespołów walczących o pierścień widziałoby go u siebie na centrze.

31-letni Conley to najbardziej niedoceniany generał parkietów w historii. Nie grymasi, nie gwiazdorzy, po zeszłorocznej operacji (uszkodzona struktura kostna wokół pięty generowała chroniczne problemy ze ścięgnem Achillesa) wrócił na obroty i osiąga: 20 punktów 6 asyst trafiając ponad 40% rzutów dystansowych. Perfekcyjnie steruje tempem gry, podejmuje doskonałe decyzji w pick and rollu, kiedy trzeba weźmie na siebie zdobywanie punktów, oburęczny, zręczny, twardy, defensywnie gra bez zarzutu. Podobnie jak Gasol, wspomógłby ogromnie dowolną ekipę.

Złe decyzje

Zarząd klubu musi działać póki czas. Pozbywać się fundamentów domu, w którym mieszkało się przez tyle lat wizerunku nie poprawia (wyobraźcie sobie, że Spurs oddaliby w ostatnich latach Tima Duncana) ale w kwestii kultury organizacyjnej już od dawna nie jest najlepiej. Przypomnę choćby niedawną bójkę w szatni Garretta Temple i Omriego Casspi. Przypomnę nieudany transfer, w którym Dillona Brooksa pomylono z MarShonem Brooksem. Przypomnę impas w relacjach z Chandlerem Parsonsem, który w tym sezonie zarobi 24 miliont dolarów, w kolejnym 25 milionów. Zdrowy facet przejada 1/4 budżetu płacowego, wyrzucony z rotacji, nie gra w meczach. Co za tym idzie do lata 2020 roku jest nie do wytransferowania, czopuje kasę jak ta lala.

Czy macie dalsze wątpliwości w kwestii dwójki liderów? Wczoraj w nocy wuja Adrian (Wojnarowski) podał, że po raz pierwszy w historii włodarze Grizzlies zgodzili się przystąpić do rozmów handlowych. Przypomnijmy, okienko transferowe zostanie zamknięte 7 lutego.

Pytanie do Was: kto najbardziej skorzysta na przyjęciu na pokład Gasola lub Conleya? Dajcie znać! Bez wgłębiania się w sytuację finansową:

Gasol -> Milwaukee Bucks, San Antonio Spurs.

Conley -> Detroit Pistons, Utah Jazz.