16 grudnia 1994 roku. Orlando Magic rozpoczynają serię meczów wyjazdowych na zachodnim wybrzeżu. Trzęsę się z podekscytowania sprawdzając nad ranem telegazetę z wynikami. Wygrali? Ile rzucił Penny? Ile Shaq? (to ważne, statystyki notuję w specjalnym zeszycie). Czasem nie ma statystyk, nie podają. Na CNN też nie mówią, są tylko liderzy punktowi i zbiórkowi z każdego meczu. Ale tym razem jest wszystko co trzeba: O’neal 40 punktów, 15/20 z gry, 18 zbiórek; Penny 38 punktów, 16/24, 13 asyst. Wśród przeciwników: Spreewell 40 punktów, 6 asyst; Tim Hardaway 15 punktów, 22 asysty. Wow!

Jestem w siódmym niebie, bo okazuje się, że godzinną relację z tego meczu pokażą w poniedziałek na TVP2. Będę gotów! Odtwarzacz VHS marki Akai oraz nowiutka, 180-minutowa kaseta leżą przygotowane (tych dłuższych, 240-minutowych nie opłacało się kupować, bo taśma była zbyt cienka i łatwo się zrywała). Pamiętacie? OSTR mówił kiedyś o “czarnej miłości” na wosku, czyli płycie winylowej. Ja też mam swoją, tyle, że na VHS. No dobra, wiem że 13 minut to trochę długo jak na HL, ale kiedy zaczniecie oglądać – sami będziecie chcieli, żeby potrwał dłużej. Ten mecz to esencja lat 90-tych w NBA. Czym ta gra różni się od obecnej? Sami powiedzcie… enjoy!

[vsw id=”ZRT0BxOy50A” source=”youtube” width=”600″ height=”485″ autoplay=”no”]