No siema Panowie, Panie. Policzyłem: na przestrzeni ostatnich kilkunastu dni na skrzynkę redakcyjną przyszło 49 maili z pytaniami o…  bieganie. Dotąd wpisy dotyczące maratonu traktowałem wyłącznie jako motywację dla siebie samego, nie mając świadomości, że mój trening może kogoś interesować. To bardzo miłe, dziękuję. Z całą pewnością warto ruszyć “cztery litery”. Poruszajcie się trochę, a zobaczycie co to znaczy naprawdę oddychać, jak Wam zalegający syf z płuc i oskrzeli “wywentyluje”.

Za mną 58 dni przygotowań, czyli jestem dokładnie w połowie. Wczoraj robiłem tempo, czyli bardzo mocny, zakwaszający mięśnie trening, który powinno się wykonywać maksymalnie raz w tygodniu. Obejmował:

• 3 km truchtu
• 2-3 minuty gimnastyki: skłonów, krążeń etc.
• 4 km (3’52 – 3’49 – 3’47 – 3’45 /km)
• 3 km (3’47 – 3’50 – 3’45)
• 2 km (3’50 – 3’43)
• 3 razy 200 metrów (35” – 36” – 36”)
• 3 km truchtu

Po każdym odcinku tempowym następowała 3 minutowa przerwa. Niektórzy trenerzy zalecają truchtać w przerwie, ja wolę maszerować. Uspokajam oddech i nastawiam się psychicznie na kolejny odcinek tortur. Celem jest trzymać równe tempo, kadencję (ilość kroków na minutę) nie spinać i nie przechodzić w “sprint”. Wymaga to trochę wprawy, ale da się. Osobiście nigdy nie trenuję na 100%, od tego są zawody. Skąd wiem na jakie tempo mnie stać danego dnia? Nie wiem! To trener określa zadania, z tygodnia na tydzień jest coraz ciężej i jak dotąd tylko jednej jednostki nie udało mi się zrealizować, bo nie zjadłem obiadu o odpowiedniej porze. Cieszę się, bo forma rośnie wykładniczo i coraz pewniej patrzę na start docelowy, czyli maraton poniżej 3 godzin pod koniec października. Koniec, dzięki za cierpliwość.

Come on Shaq

Shaquille O’Neal jest prawdopodobnie najzabawniejszym gościem, jaki kiedykolwiek biegał po parkietach NBA. Dwadzieścia sześć lat od debiutu w lidze, siedem lat od przejścia na sportową emeryturę, facet wciąż kręci się w głównym nurcie ligowych wydarzeń. Czy istnieje kreacja, której jeszcze nie przybrał? Która by mu nie pasowała? Dyscyplina, której nie próbował? 46-letni O’Neal to urodzony komik o przebogatej osobowości. Postać jedna na miliard. Oto jego najnowsza reklamówka, w której wciela się w ucznia podstawówki:

A teraz mój największy ulubieniec z dzieciństwa: Anfernee Hardaway. Wszystko się zgadza, każdy szczegół: jego instynktem zawsze było rozegranie, zawsze szukał przede wszystkim podania. Dopiero gdy Shaq zawinął się z Orlando i sytuacja do tego przymusiła, orzekł że chce zostać królem strzelców. Niestety chwilę później dopadły go problemy zdrowotne i wielki Penny, szykowany na następcę Michaela Jordana, odszedł w niebyt.

Z dzisiejszych graczy pewne podobieństwa do Penny’ego zdradza Lonzo Ball choć nie ma tej szybkości i dynamiki. Technikę rzutu i skuteczność także lepsze miał Penny, ale jemu także daleko było do ideału. Trójką nie straszył, trochę dlatego, że miał w zespole największą bestię podkoszową naszej ery oraz specjalistów dystansowych (Dennis Scott, Nick Anderson). Nic to, porównajmy może średnie pierwszego sezonu w NBA obu playmakerów:

A tak w ogóle, jeśli miałbym być kim innym, jeśli miałbym kiedykolwiek grać w NBA, chciałbym być Kelly Olynykiem! W zeszłe lato przebojem był “Hoodie Melo”, tegoroczne wakacje numer jeden na liście przebojów to “Snapback Kelly”. Kto śledził Miami, ten wie jaką wartość zdradza ten chłopak.

Amaretto

Co roku ta sama gadka. Świeżo upieczony… półfinalista ligi BIG 3 Amar’e Stoudemire pragnie powrotu do NBA. 1982, czyli ten sam rocznik co ja, no to by się zgadzało. 36 lat rodzi w człowieku nieodpartą potrzebę powalczenia jeszcze z własnym organizmem. Czujesz siłę doświadczeń, patrzysz na młodych i czujesz że dasz radę, a potem przychodzi 82-meczowy grafik i zamiast biegać z uśmiechem na ryju, siedzisz na siedzisku narzekając na bóle pleców. Te są nieodzowne, niestety.

Kalisz 2018

Co jeszcze? Łapcie dwie paczki z konkursu wsadów kaliskiego Streetballa 2018. Otrzymaliśmy od Was sporo video materiału, ale musimy go trochę przerobić. Tymczasem, dobrego dnia wszystkim!