fbpx

Najbardziej atletyczni gracze swojej ery NBA

37

top

Wielu było w historii NBA dzików, którzy albo spychali przeciwników z drogi albo skakali im po głowach. Każda dekada przynosi nowych superbohaterów, genetyczne wybryki natury obdarzone fizyczną przewagą. Oto więc najbardziej “atletyczni” gracze NBA swojej ery. A propos, przez “atletyczny” rozumiem: siła, koordynacja, skoczność + rozwijane prędkości

Lata 1970 i wcześniej

PG: Oscar Robertson -> za komentarz niech posłuży poniższe zdjęcie. Średnie sezonu w wieku 23 lat: 30.8 punktów 12.5 zbiórek 11.4 asyst. Facet wyprzedził swój czas. Mistrz NBA w 1971 roku.

mos

SG: David “Skywalker” Thompson -> legenda mówi, że przy wzroście 193 cm potrafił sięgnąć górnej krawędzi tablicy! Rookie of The Year 1976 roku. Średnia kariery na poziomie 22.7 ppg. Ciekawostka: w ostatnim meczu sezonu 1978 roku zdobył 73 punkty, a wszystko po to, by zdobyć koronę króla strzelców. Niestety ta powędrowała do George’a Gervina, który w ostatnim meczu machnął 63 oczka i minimalnie wyprzedził naszego asa. W 1978 roku Thompson podpisał też najwyższy w historii NBA kontrakt wart 4 miliony dolarów za 5 sezonów. Niestety słabości wzięły górę, chłop stoczył się z powodu zamiłowania do alkoholu i miękkich narkotyków. Trzeba jednak przyznać, że sprężyny w nogach miał niebywałe!

SF: Julius Erving -> “Michael Jordan NBA lat siedemdziesiątych” legenda parków ulicznych, mocno zbudowany, olbrzymie dłonie, piekielny wyskok i niezwykła koordynacja w locie.

PF: Bill Russell -> żylasty, wybiegany, w sieci znajdziecie filmik, na którym przeskakuje gościa w kontrze. Jak równy z równym bił się z Chamberlainem… jeden z pierwszych koszykarzy, którzy potrafili swe niezwykłe fizyczne atrybuty zaprząc do celów zespołu. Jedenastokrotny mistrz NBA!

C: Wilt Chamberlain -> prawdopodobnie najsilniejszy fizycznie zawodnik w historii koszykówki, skakał wzwyż, biegał sprinty, miał nieprawdopodobną wytrzymałość, spał z 20 tysiącami kobiet i zdobył 100 punktów w meczu, coś jeszcze?

Lata 1980

PG: Spud Webb -> najniższy w historii triumfator konkursu wsadów (170 cm), elitarne odbicie, niewiele gorsza szybkość pierwszego kroku.

[vsw id=”DnNEe8N1cxs” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

SG: Michael Jordan -> zanim poznaliśmy jego psychopatyczną potrzebę zwyciężania zasłynął z możliwości atletycznych: bił głową w tablicę, wisiał w powietrzu i dominował oponentów prędkością odbicia.

SF: Clyde Drexler -> niebywały atleta, potężne uda, nieprawdopodobny ciąg na kosz, nie do powstrzymania na otwartej przestrzeni. Widzieliście jego pakę z czasów uczelnianych? Skandal!

PF: Charles Barkley -> mikrus wśród podkoszowych, ale jego nisko osadzone, masywne dupsko sprawiało, że rozpychał wszystkich, zbierał, leciał z piłką przez całe boisko i kończył z góry. Kto nie widział Barkleya za czasów Sixers, ten niech odpala youtube’a.

C: Dennis Rodman -> jego gibkość, obsesyjne zamiłowanie do ćwiczeń siłowych i przeważająca ilość włókien szybkokurczliwych uczynił zeń elitarnego defensora. Gonił za rozgrywającymi, 1-na-1 krył Shaqa.

Lata 1990

PG: Robert Pack -> człowiek paka, przysadzisty z niesamowitą windą zarówno z jednej co z dwóch nóg. Kiedy robił naskok nawet Mutombo na treningach cofał ręce.

[vsw id=”gyNKYB_CZUE” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

CZYTAJ DALEJ >>

1 2 3

37 comments

  1. Array ( )
    Odpowiedz

    Mimo wszystko powinniście podzielić na 2000-2009 oraz 2010-obecnie.
    Bo jeśli chodzi o rozgrywających to nie wiem czy Westbrook nie był więszym atletą niż Francis.

    (-2)
  2. Array ( )
    Odpowiedz

    dokładnie statystyki Big O wynikały głównie przez to, że wyprzedził swoją erę,w której grało dużo szczupłych zawodników delikatnych. Podobna sytuacja powtórzyła się jeszcze kilka razy mianowicie Wilt, Jordan, Shaq, Lebron też wyprzedzili swoją erę. Ja bym pierwszą piątke zrobił taką.
    Wilt
    Malone
    Lebron
    Jordan
    Wade
    to była by piątką

    (6)
  3. Array ( )
    Odpowiedz

    Tytuł artykułu to najbardziej atletyczni gracze a nie najlepsi, więc mimo że Iverson, to moje top 5 wrzechczasów nie pasuje tutaj tak jak Nash. Jako C zdecydowanie Drummond powyżej Jordana, poza tym bardzo fajne zestawienie.

    (-1)
  4. Array ( [0] => subscriber )
    Odpowiedz

    Co do Griffina muszę się nie zgodzić 😛 Blake jest wybitnym graczem mimo braku ułożonego odpowiednio nadgarstka. Dominuje nie tylko fizycznie, potrafi zagrać tyłem do kosza, dobrze podać, czy rzucić z półdystansu 😉

    (1)
  5. Array ( )
    Odpowiedz

    Generalnie nie mam zastrzeżeń do listy ale jak już pytasz kogo pominąłęś to napewno Mailmana, Davida Robinsona i Bena Wallace’a. 😉

    (10)
  6. Array ( )
    Odpowiedz

    Bardzo miłe zaskoczenie, że ujrzałem Rodmana na tej liście często bywa niedoceniany a chłop przy swoim wzroście i charakterze pokazał co może zrobić z większymi od siebie 🙂

    (8)
  7. Array ( [0] => subscriber )
    Odpowiedz

    Andre Drummond, Anthony Davis, może Whiteside
    Alonzo Mourning (!), Larry Johnson, Ben Wallace, Karl Malone, Jermaine O’Neal w latach świetności
    Stoudemire też był bestią w Phoenix

    (-2)
  8. Array ( )
    Odpowiedz

    Dałbym Wilkinsa zamiast Drexelera i spoko, trochę jeszcze Walla mi tu brakuje zamiast Darka – w końcu najszybszy PG i paczki tez niezłe sadzi 🙂

    (2)
  9. Array ( )
    Odpowiedz

    Kemp najbardziej skoordynowane 208 w dziejach? A ile miał Hakeem? Super atletyczny może i nie był, ale na pewno najlepiej skoordynowany ze wszystkich centrów w historii.

    (1)

Skomentuj Ballislife Anuluj pisanie odpowiedzi

Gwiazdy Basketu