#Personifikacja Procesu

Debiutujący w tym sezonie Joel Embiid został przez Hinkiego wybrany w drafcie 2014 r. Oprócz niego Hinkie wybrał wówczas również Elfrida Paytona (zamienił go na Sarića i pick pierwszej rundy 2017) i drugorundowych KJ McDanielsa, Jerami Granta, Russa Smitha, Vasilije Micića, i Nemanje Dangubića. To, co oprócz Embiida robi wrażenie, to liczba zgromadzonych picków i brak strachu przed pozyskiwaniem graczy z paszportem innym niż amerykański. Czy wszystkie decyzje były trafione? Nie, ale nigdy nie są. Fala krytyki, jaka wylała się na Hinkiego była zatrważająca. Po koszmarze, jaki drużyna przeżyła w związku z Andrew Bynumem i kontuzji Nerlensa Noela, Hinkie pozyskał kolejnego “połamańca”. Nawet na pamiątkowym zdjęciu z Draftu Embiid miał nogę w gipsie. Złośliwościom nie było końca.

Na efekty tej decyzji musieliśmy jednak poczekać 2 lata. Kiedy dziś oglądamy w akcji Joela Embiida, nie mamy wątpliwości że The Process w końcu zaczyna “żreć”. Łupie 18 punktów, blisko 8 zbiórek i dwa bloki. Nic dziwnego, że sam jest przekonany, że w tym całym “Procesie” chodzi o niego.

#Realia

Trenerem Sixers wciąż jest zatrudniony przez Hinkiego Brett Brown. To on ma być kontynuatorem Procesu pod jego nieobecność. Póki co, jego rekord w klubie wynosi 31-146, więc do zakończenia odnowy jeszcze daleko. Brown, który zdecydował się zaufać Hinkiemu, był pod wrażeniem jego metod. Chciał stać się częścią tego, co kilka lat wcześniej przebojem wdarło się do baseballu, a dziś, dzięki ludziom takim jak Hinkie, ogarnia i koszykówkę.

Niestety, w dalszym ciągu nie udało się sprawić, by Sixers zdołali zmienić się na tyle, by z drużyny, która gra szybko i w dobry dzień może sprawić niespodziankę, zostać solidną drużyną każdego dnia. Wciąż borykają się z kontuzjami i wciąż nie mogą sprawdzić się w teoretycznie najmocniejszym ustawieniu. Jeśli jest ktoś, kto skorzystał na tej sytuacji, będzie to wracający po latach Sergio Rodriguez, który gra w wyjściowej piątce pod nieobecność Baylessa, czy Robert Covington, przyszły zmiennik Bena Simmonsa.

Z nową sytuacją oswaja się również obiecujący Jahlil Okafor, który wchodzi z ławki za Joela Embiida. Oprócz tych, widocznych gołym okiem, problemów, przed Sixers piętrzy się jeszcze sterta małych rzeczy: braki Okafora w obronie, narzekający na problemy adaptacyjne Dario Sarić, zdrowie Simmonsa, ograniczenie strat Embiida, czy plany coacha Browna wobec Jerryda Baylessa i jego gry na jedynce.

#Światełko w tunelu

Są i pozytywy, jak sprowadzenie Ersana Ilyasowy za Jerami Granta, korzystne dla obu ekip OKC i 76ers. Wciąż dzwoni telefon z propozycjami wymiany za Nerlensa Noela. To jego Coangelo namaścił na “mięso transferowe”. Warunki są jednak twarde. Interesuje go point guard lub klasowy SG, koniecznie ktoś z miarą zza łuku. Najchętniej ktoś taki, kto odesłałby na ławkę dotychczasowych nominalnych starterów na tej pozycji. Póki co sprawa się rypła, Noel jest kontuzjowany.

Czy w bieżącym sezonie zobaczymy w końcu światełko w procesowym tunelu, do którego Sixers wjechali 3 lata temu? Tego nie wie nikt. Póki co Sixers są w ostatniej dziesiątce ligi zarówno w punktach zdobytych jak i straconych, w trójkach, zbiórkach i rzutach z gry. Z ulubionych, zaawansowanych statystyk Hinkiego wypadałoby dodać jeszcze najmniejszy w lidze MOV (iloma punktami wygrywają), procent zbiórek ofensywnych i SRS.

Trochę dużo tych zmian, jak na jednego człowieka, zwłaszcza że GM’a, który jest sprawcą całego ambarasu nie ma już na stanowisku. Powiedzcie sami, ufacie w The Process?

[BLC]