Szaleństwo pierwszej nocy NBA za nami. Na gwiazdkę od Davida Sterna dostaliśmy aż pięć meczów. Szacun, jeśli ktoś z Was wytrzymał w całości ten telewizyjno/komputerowy maraton trwający od 18 do 7 rano. Zaczęliśmy od pojedynku Celtics vs. Knicks w Madison Square Garden. Było w nim wszystko: run and gun gospodarzy; sprinty Rondo z piłką; skaczący Spike Lee; spinka Doca Riversa, który krzyczał na swoich zawodników, że grają za miękko; w efekcie trash-talk; mocne faule; firmowa defensywa Celtics; come-back Knicks; terminator Carmelo Anthony trafiający każdy rzut; charakterny Tyson Chandler walczący z Garnettem pod koszem i zacięta końcówka. Obie ekipy to “must-see” w tym sezonie. Jeśli nie widzieliście spotkania, polecamy. Nawet po końcowej syrenie były emocje, zobaczcie:

[vsw id=”HGqspZ9dB10&feature=player_embedded” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Miami w tym roku warto oglądać pod warunkiem, że lubicie mecze “do jednej bramki” i nie wystarczają Wam powtórki powietrznych popisów pary: Wade – LeBron. Ta ekipa powinna zdominować sezon regularny. Przewaga, którą mają na skrzydłach jest po prostu niesprawiedliwa. Jeżeli ktoś spodziewał się wyrównanego spotkania w rewanżu za ostatnie finały, czyli Heat vs. Mavs, powinien wiedzieć, że obrońcy tytułu stracili z zeszłorocznego składu aż trzech podstawowych graczy. 35 punktów przewagi Miami w pewnym momencie meczu spowodowało, że na parkiecie w czwartej kwarcie dominowali debiutanci. Dallas to wciąż bardzo dobra ekipa, ale zejdzie im sporo czasu na odbudowanie mistrzowskiej układanki. Wśród nowych nabytków ładnie pokazali się Lamar Odom i Delonte West.

Trzeci pojedynek: Bulls vs. Lakers zaskoczył wszystkich. Już od dawna zespół z LA tak żwawo nie biegał po parkiecie. Nareszcie zobaczyliśmy w Staples Center nowe twarze. Skomplikowane triangle-offense zastąpiono prostymi zasłonami od piłki i wychodzeniem na pozycje. Z twarzy Steve’a Blake czy Metta World Peace od razu zniknął grymas myślenia. Zaczęli grać w kosza. Podobnie Troy Murphy, Josh McRoberts i David Ebanks. U Phila Jacksona dostaliby szansę może za rok, a tu proszę, od razu weszli do składu i odgrywają kluczowe role. Jeśli dołożyć do tego klasycznego Kobe Bryanta – zdecydowanie warto oglądać Lakers w tym roku. Wraz z powrotem Andrew Bynuma (Gasol nie radził sobie na desce) zespół będzie bił się o czołowe miejsca playoffs na zachodzie. W pierwszym meczu wyglądali zdecydowanie lepiej niż ktokolwiek mógłby się spodziewać. Szkoda jedynie końcówki. Bulls zagrali jak mistrzowie. Spora w tym zasługa Joakima Noah, który agresywnie walczył na obu tablicach oraz przy przejęciu zasłony. Przy prowadzeniu LA jednym punktem Bulls rozegrali przemyślaną akję w obronie. Pozwolili łatwo wyjść na pozycję oraz podać piłkę Kobe, aby następnie zamknąć go w narożniku. Jak się zakończyło – wszyscy wiemy. Bryant rozegrał dobre spotkanie, zwłaszcza zważywszy jego problem z nadgarstkiem. Tyle, że zamiast wchodzić pod kosz przeciwko trzem obrońcom (patrz obrazek), mógł chyba kończyć mecz z półdystansu – jak podczas playoffs z Phoenix w 2006 roku. Podobnie jak w przypadku Mavs, Chicago potrzebują czasu na ułożenie gry zwłaszcza na linii Rose-Hamilton, ale wczorajszą końcówką pokazali mistrzowski charakter i wykradli zwycięstwo.

[vsw id=”XNZtbqqtUJM” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

W Oklahomie zobaczyliśmy dwa zespoły zmierzające w różnych kierunkach. Rozpadające się Orlando oraz mistrzowskie Thunder. Zacznijmy może od strefy podkoszowej. Wydawać by się mogło, że w pojedynku z najlepszym centrem NBA – OKC powinno zostać zdeptane pod koszem. Tymczasem Dwight Howard zakończył mecz z 11 punktami! Wszystko na ten temat. Kendrick Perkins, Serge Ibaka, Nick Collison, Nazr Mohammed. Skupiając się zazwyczaj na popisach KD i Westbrooka, niewielu ludzi zwraca uwagę jak ogromną siłę pod tablicami posiada ten zespół. Na obwodzie jest jeszcze lepiej: Kevin Durant (30 punktów), Russell Westbrook, James Harden (19 punktów z ławki!) i specjalista od gry obronnej Sefolosha. Ta ekipa jest skazana na sukces w tym roku. Przeciwko Magic ich przewaga wynosiła momentami ponad 20 punktów. Mogło być jeszcze gorzej  gdyby nie “siekający” z dystansu Ryan Anderson.

Na koniec Los Angeles Clippers rozprawili się z Golden State. Warriors załapali się na Christmas Game chyba troszeczkę na wyrost. Cieszą nowe pomysły nowego trenera Marka Jacksona, umyślnie faulowany Andre Jordan pudłował osobiste, a raz nawet nie trafił w obręcz. Na pocieszenie zostało mu 8 bloków! Mimo optycznej przewagi LAC pod tablicami, mecz był w miarę wyrównany. Dopiero w czwartej kwarcie na pedał gazu nacisnął Chris Paul. Parę skutecznych akcji wystarczyło aby na dobre odjechać Warriors. Każdy z wielkiej trójki Clippers: Griffin, CP3, Billups zdobył minimum 20 punktów. Podobnie jak w przypadku Knicks i Celtics – śledzić tą drużynę w tym sezonie należy obowiązkowo.