Small Forwards:

Luol Deng – weteran, klej, najlepiej broniący i zarabiający gracz zespołu. Wzór do naśladowania jeśli chodzi o podejście do zawodu. Jestem więcej niż przekonany, że grał będzie pozycję wyżej, jako power-forward by z czasem (prędzej aniżeli później) zrobić miejsce w składzie dla “chudego”.

Brandon Ingram – dwudziestoletni typek, cienki jak ołówek. Kibice życzą sobie by wyrósł na drugiego Kevina Duranta i fakt: wzrost ma i zagrożenie zza łuku stanowi. Rzut ma naturalny jakby się z nim urodził, w lidze letnie mu nie siedziało, ale poczekajcie. Przy 221-centymetrowej rozpiętości ramion w końcu się wstrzeli. Ciekawy prospekt, z racji gabarytów łatwiej mu grać przodem do kosza niż napierać zadem by przerzucić obrońcę. Bez problemu wykreuje dla siebie samego pozycję rzutową. Imponująco kozłuje. Sami popatrzcie:

Anthony Brown – mocno zbudowany spot up shooter, powinien się spodobać Waltonowi, bo zapewnia zespołowi spacing. Jak większość kolegów, musi pracować nad defensywą by nie zostawać bezsensownie na zasłonach, nie zastanawiać tylko reagować.

Power Forwards:

Nie będzie to “wychuchana” analiza, ale wolę byście doczytali do końca, hehe.

Julius Randle – ostatni miesiąc sezonu zakończył ze średnimi 13 punktów na 50% skuteczności z gry. Walton chce uczynić z niego drugiego Draymonda Greena. No nie wiem, próbować nie zaszkodzi. Całe lato trenuje dwa razy w tygodniu, priorytety to: pewny nadgarstek, siła i wytrzymałość.

Pracuje ciężko, słucha rad trenerskich, chce się rozwijać, jak dotąd bardzo fajny gracz [Gregg Popovich]

Larry Nance Junior – mój cichy faworyt do statuetki Most Improved. Mocne zasłony, szybkie nogi w kontrze, rim-protection, decyzyjność, okazjonalna miara zza łuku. Będzie z niego oszukany center?

Big Men:

Timofey Mozgov – drwal, który potrafi znaleźć się w defensywie i skorzystać z posiadanego zasięgu ramion. Dostał lepsze pieniądze niż kiedykolwiek marzył (64 miliony dolarów za 4 sezony) więc pora by się wykazał. Biorąc pod uwagę wkład Roya Hibberta, może być tylko lepiej na pozycji środkowego LAL.

Yi Janlian – wyżyłowana wieża o znakomitym rzucie z 5-7 metra.

Tarik Black – atletyczny, mobilny, bez zdolności.

Ivica Zubac – dziewiętnastolatek z ambicjami na miarę All-Star Game. Porównują go do Marca Gasola. Wysoki, ma ramę na którą nałoży furę mięśnia, miękkie i chwytne dłonie, sprawne nogi. Biorąc pod uwagę dyspozycję w summer league, Lakers nie wybrali go, ale “ukradli” z 32. numerem draftu. Przyszłość klubu.

OCZEKIWANIA >>