Nie sprzedałeś mnie tym artykułem. Może dlatego, że liczyłem, że ukaże się później, bo obecny skład drużyny może się zmienić przed rozpoczęciem sezonu.

Bardzo na plus jest wprowadzenie, bo mało fanów w Polsce śledziło dokładnie sagę od momentu, gdy przenosiny do Seattle upadły. Generalna ocena również realistyczna i uargumentowana, chociaż ja się skłaniam ku liczbie ~35 zwycięstw.

Nie będę wytykał jakichś tam literówek, bo nie o to chodzi.
Co mi się nie podobało? Raczej czego zabrakło. Przede wszystkim brakuje mi w składzie Erica Morelanda, który jest energicznym podkoszowym i mimo, że nie wybrano go w drafcie, ma dużo większe szanse na zostanie w drużynie niż Gee czy Hopson, których kariera w Sacto nie potrwa dłużej niż do końca obozu przygotowawczego.

Zabrakło mi również pewnej bazy statystycznej, na podstawie której mógłbyś stwierdzić na przykład, jak swoją miarę z dystansu poprawił Rudy Gay. I niestety, ale muszę cię zaskoczyć, że Gay w Sacramento (mimo, że grał najskuteczniejszy basket w swoim życiu) wcale nie miał lepszej skuteczności za 3 niż w całej karierze (~31%). Ponadto, po podzieleniu jego skuteczności według miesięcy (tylko w Sacramento, czyli od grudnia), poza jedynym styczniem (57% z gry) jego skuteczność pozostawała na stałym poziomie (45-47%). Mimo to rzucał o niebo lepiej niż w Toronto (39% z gry). Dlaczego? Ponieważ zwiększył ilość rzutów oddawanych z mniej nić 3 m od kosza kosztem dalekich półdystansów i trójek.

Wracając jeszcze do tego wprowadzenia. Kings przez 8 lat nie powąchali Playoffs. Ruchy kadrowe ostatnich lat za braci Maloofs polegały na ograniczeniu kosztów prowadzenia drużyny do minimum. Naprawdę. Nawet stadion był w bardzo złym stanie, Ranadive i cała grupa inwestorów wydali w zeszłym roku niemałe pieniądze na naprawę krzesełek, toalet i zainstalowania Wi-Fi na miarę XXI wieku. Podobnie było w kwestiach koszykarskich. Dlatego obecny zarząd Kings uznał, że poza utalentowanym DMC cały zespół powinien zostać przebudowany. Obwinianie obecnego zarządu za ubiegłoroczne porażki jest raczej ignoranckie (mam na myśli raczej niektóre komentarze). W składzie Kings w sezonie 2013/14 znalazło się 24 zawodników. Do tego D’Alessandro ma związane ręce, ponieważ nie może swobodnie oferować w wymianach 1rundowca. Obecne ruchy wydają się chaotyczne, bo takie są, ale za kilka miesięcy może się okazać, że GM miał po prostu wieloetapowy plan ściągnięcia kogoś takiego jak Smith. Na początku zeszłego sezonu Kings mieli przeciętną, ale przyzwoitą ławkę. Po wymianie 4 zadaniowców za Gaya i 2 ogony ławka była jedną z najsłabszych w lidze. Odejście Thomasa związane było z otrzymaniem wyjątku od wymiany (Traded Player Exception), którego same istnienie pozwoliło Sacto na zrobienie dwóch drobnych wymian oczyszczających płace (zasady CBA). Zamiast jednego IT, który miewał tendencje do gry pod siebie, pojawia się 3 rezerwowych i nieco tańszy, łatwiejszy w wymianie starter.

Na razie Sacramento to taki młyn, przez który przewija się dużo nowych twarzy. Dobry występ Boogie’go w Hiszpanii dobrze wróży na przyszły rok indywidualnie, ale do zwycięstw potrzeba zjednoczonej drużyny. Dewiza D’Alessandro? “More moves coming…”

@Gość (autor): Zgadzam się, że podpisują graczy z peryferii ligi, ale jaką mają inną opcję? Czy ktoś przed rokiem się spodziewał, że takie nazwisko jak Gay (który do feralnego miesiąca w Toronto był bardzo solidnym skrzydłowym) zawita do Północnej Kalifornii? Po tej wymianie gra Kings wyglądała tak: początek meczu – trzymają się w grze, pojedyncze przypadki na -10; wchodzą rezerwy – wynik leci na łeb, na szyję i nagle z -5 robi się -18; wracają starterzy (“only 3”) i próbują odrabiać straty i wrócić do gry. Czasem się udało, ale zazwyczaj słabość ławki rezerwowych była nie do przejścia.

We fragmencie o Gay’u uderzyło mnie głównie stwierdzenie, że po prostu poprawił swoją skuteczność, a sprawa była troszkę bardziej skomplikowana. Rację masz również w kwestii “arkusza w Excelu”. Statystyki nie grają, mają jedynie potwierdzić nasze obserwacje.

W sprawie Isaiah Thomasa starałem się bardziej przedstawić domniemane motywacje zarządu niż osobiste zdanie, szczególnie że poruszyłem tę sprawę jako przykład w ‘obronie’ GMa.
Thomas chciał zostać w Sacramento, ale zna swoją wartość. GM nie chciał sypnąć groszem, ale chciał załatwić to tak, aby IT był zadowolony. To, że nie pozyskał za niego żadnej namacalnej wartości, to inna sprawa (z perspektywy czasu zażądanie wymiany IT-Bledsoe okazałoby się zaskakująco realną opcją).

Moja ocena tego jest taka: Pete powinien był wyrównać ofertę (chociaż nie wiem, czy potem mógłby wymienić nieużyteczny kontrakt Terry’ego), dać szansę trójkątowi Thomas-Gay-Cousins na zagranie razem od początku sezonu i w razie kolejnej nieudanej próby wymienić IT lub Rudy’ego – w zależności od sytuacji).