Grant Hill:

gdy pojawił się w lidze zbyt szybko obwołano go następcą Jordana. Kontuzje złamały mu karierę, jednak ja do końca pozostanę pod wrażeniem tego jak poruszał się podczas swoich glory days. Lekkość z jaką wdzierał się pod kosz była niesamowita. Każdy dzieciak na podwórku chciał też mieć jego kicksy FILA.

[vsw id=”VEeYFH-qlvk” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Karl Malone:

Osławione finały Jazz-Bulls z miejsca stały się legendarnym klasykiem na wieki. Nic dziwnego, popisy duetu Stockton-Malone oglądało się z przyjemnością nie mniejszą niż powietrzne ewolucje MJ’a. Mi Malone imponował twardością i tym, że nigdy nie dał się zepchnąć na boczny tor. Wyobrażacie sobie, że przez 18 lat w lidze gość wychodził w pierwszej piątce W KAŻDYM meczu w jakim zagrał? Był też najstarszym zawodnikiem w historii, który zdobył triple double w NBA. Mało tego, na parkietach Dużej Ligi rozegrał łącznie 1476 meczów sezonu zasadniczego i 193 mecze playoffs.

[vsw id=”_VzlQLbXz7I” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Allen Iverson:

czy w przypadku AI trzeba coś wyjaśniać? Chyba nie…

[vsw id=”OJGYGQ4Y21w” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

To by było na tyle, nie umieściłem w tym zestawieniu czynnych zawodników, bo oni wciąż mają jeszcze szanse (choć czasem czysto teoretyczne) na swój upragniony tytuł. Za kogo trzymacie kciuki?