Zawodowy trener ogląda mecz:

Mocno zastanawiam się czy którakolwiek z ekip w tym składzie dałaby radę awansować do playoffs NBA. Parker prawidłowo korzysta z zasłon, a jego firmowym zagraniem jest atak obręczy w pierwsze tempo, czytaj: “jednotakt”. Francuzi cały mecz starali się wykorzystać wolne nogi w obronie Marca Gasola (najlepszy obrońca NBA??) stosując akcje dwójkowe, które kończyły się bądź wspomnianą już penetracją Parkera bądź odegraniem na obwód. Więcej szczęścia niż rozumu mieli trójkolorowi w II połowie, raz że wpadło im dziesięć trójek, dwa że TP mocno pogubił się w końcówce.

Poza tym, takiej ilości błędów w obronie, czy rozegrania ataku dawno nie widziałem na tym poziomie mistrzostw. Hiszpanom daleko do formy z 2008 roku, bez Juana Carlosa Navarro i Pau Gasola, z katastrofalnym Rubio byli niepoukładaną grupą graczy dobrze wyszkolonych technicznie. Rubio niewiele wnosił do gry przez całe mistrzostwa, raz jeszcze dała o sobie znać jego indolencja jako strzelca.

Wśród Hiszpanów jeden przeszkadzał drugiemu, karygodnie podwajali “one pass away”, rozegranie akcji pozostawiało wiele do życzenia, bo jak inaczej nazwać czterech graczy na “strong side” parkietu?

Francja nie lepiej, Parker karygodnie stracił piłkę w końcówce, dał zablokować, a także źle “zarządzał” czasem gry pozwalając Hiszpanom utrzymać się w grze. Jeżeli Gregg Popovich oglądał to spotkanie, na miejscu Parkera nie spodziewałbym się pochlebstw.

Z resztą sami zobaczcie jak to wyglądało:

[vsw id=”AHcP4Kiuub8″ source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]