Skończyło się Lob City i trochę mnie to boli, ale nie znaczy to, że rezygnujemy z wyznaczonego celu. Czasem trzeba iść do niego trochę inną drogą, bo ta pierwotnie obrana po prostu się nie sprawdza [Doc Rivers]

Wszyscy wiemy, w jakich nastrojach kibice New York Knicks żegnali Phila Jacksona. Być może niedługo w podobnym tonie fani LAC zaczną domagać się odejścia Doca Riversa, coraz więcej bowiem głosów, że jego trwanie na stanowisku głównego szkoleniowca szkodzi ekipie w większym stopniu, niż jej pomaga. Mistrza Zen również wspomniałem tutaj nie bez kozery, gdyż wątki obu tych postaci przeplatają się w pewnym momencie tej historii, ale po kolei…

#rodzina Doc’em silna

Jedną z największych sensacji ostatnich dni była w NBA decyzja Chrisa Paula o dołączeniu do Houston Rockets. Gdy tylko opadł kurz i pierwsze zdziwienie, podniosły się pytania o powody takiej decyzji CP#3. W kuluarach mówi się, że relacje na linii Paul-Rivers znacznie się pogorszyły, gdy Doc ściągnął do zespołu swojego syna, Austina. Nastąpiło to w wyniku trójstronnej wymiany między LAC, Bostonem a Phoenix. Niedługo potem Rivers podpisał z klubem 3-letni kontrakt na 35 milionów $. Pieniądze nie były tu jednak najważniejsze.

Reszcie drużyny nie podobał się stosunek młodego Riversa, który od początku lubił wychodzić przed szereg, jak gdyby czuł nad sobą parasol ochronny ojca, będącego jednocześnie trenerem i szefem do spraw koszykarskich operacji. Rivers nie dbał o relacje z kolegami, nie starał się dopasować, jak to zwykle bywa, gdy ktoś dołącza do nowej drużyny (a zwłaszcza ktoś z niezbyt bogatym koszykarskim portfolio).

Podobno kilka razy usiłowano to z nim przegadać, ale nigdy nie podejmował tematu w sposób, w jaki oczekiwano, że to nastąpi. Powodowało to niesnaski w szatni, a co więcej, kilku zawodników Clippers było zdania, że trener nie traktuje swoich zawodników do końca sprawiedliwie. Na meczach i treningach nie wahał się podnosić głosu, by wytykać graczom ich błędy, jednak dla Austina wydawał się być bardziej pobłażliwy w analogicznych sytuacjach. Rola, jaką coach Rivers usiłował przypisać synowi była niewspółmierna do odpowiedzialności, jaką obarczony był młody za wyniki drużyny.

#no Melo

Kolejnym alarmującym sygnałem był transfer, który nie doszedł do skutku. Tu właśnie na scenę wchodzi postać Zen Mastera. Phil Jackson, usiłujący pozbyć się z NYK Carmelo Anthony’ego, zaproponował Clippersom następujący układ: Melo i Sasha Vujacić za Jamala Crawforda, Paula Pierce’a i Austina Riversa. Odrzucenie tej propozycji przez Riversa Paul odczytał jako przedkładanie chęci zatrzymania w klubie swego syna ponad dobro drużyny. Jak zdradził ESPN jeden z ligowych działaczy, od tego czasu “Chris gardził Doc’em”.

Nie róbmy z tego opowieści o DJ’u, Blake’u i Austinie. To opowieść o odchodzącym Chrisie. To on podjął tę decyzję, nie zrobił nic złego, miał do tego prawo. Taka jest wolna agentura i nie mam z tym problemu [Doc]

Austin Rivers stanowczo zaprzeczył oskarżeniom czyniącym zeń winnego odejścia Chrisa Paula. Nazwał te zarzuty tak urojonymi, że aż śmiesznymi, a ludzi weń wierzących przyrównał do klaunów.

#Chris jedzie do Moskwy Houston

Bez względu na motywy, jakie doprowadziły do rozstania Chrisa Paula z drużyną Los Angeles Clippers, nie ulega wątpliwości, że jest on największym wygranym całej tej imprezy, co też rzuca nieco inne światło na słowa Doca i Austina. Gdzieniegdzie można również wyczytać, że Paul ostateczną decyzję podjął nie mogąc doprosić się od klubu informacji odnośnie ich planu na załatanie dziury po Redicku. Notabene, na spotkaniu, na którym poinformował mocodawców o swej decyzji, nie pojawił się (a powinien był) świeżo upieczony członek zarządu, Jerry West. Obecni byli jedynie coach Doc Rivers i Lawrence Frank (asystent).

CZYTAJ DALEJ >>