Nie zamierzam dorabiać żadnych teorii o rzekomo czekającej nas świetnej serii. Różnica między Jastrzębiami a Brooklynem jest dokładnie taka, jak między ich bilansami. Śmieszą mnie głosy, że Hawks nie grają już tak jak przedtem, że się wypalili, że to nie zespół na playoffs. Mają najlepszego, moim zdaniem, trenera w tym sezonie, bardzo szeroką ławkę i od dawna byli pewni pierwszego miejsca w konferencji.

Nets dopiero dziś w nocy zapewniły sobie awans do ósemki i muszą być za niego wdzięczne Grizzlies. Nie wróżę im niestety powodzenia ani nawet nawiązania walki z najlepszym zespołem Wschodu. Niech zaświadczy o tym wynik 4:0 bezpośredniej rywalizacji.

PG: Jeff Teague vs Deron Williams

Pięć lat temu nie mielibyśmy wątpliwości, który rozgrywający jest lepszy… i teraz też nie powinniśmy ich mieć. Jeff Teague to All-Star, idealnie rozumiejący ideę zespołowej gry. Sprawi mnóstwo problemów obronie Nets swoimi dynamicznymi wjazdami i nie spodziewam się, aby Williams miał na niego odpowiedź w obronie. Teague to także lepszy defensor od Derona, umie wykorzystać swoją szybkość po obu stronach parkietu. Obok Conleya i Lowry’ego rozgrywający Hawks jest moim zdaniem najbardziej niedocenianą “jedynką”, ale to się szybko na szczęście zmienia. Jego mocną stroną jest przede wszystkim znakomite rozumienie schematów i taktyki Hawks, dobra współpraca z kolegami i egzekucja założeń taktycznych. To piekielnie ważne w kontekście zwolnienia gry, w fazie playoffs. Jeff nie klepie piłki, za to dba o jej ruch jak mało która jedynka w NBA.

Zawsze, gdy mowa o D-Willu pada pytanie: ,,pamiętacie, jak mówiliśmy, że może być lepszy od Chrisa Paula?”. Tak, ja pamiętam. Sam nawet wolałem swego czasu Derona, ale to już nie ten sam zawodnik. Wciąż jest solidnym rozgrywającym, potrafi użyć zmiany kierunku, trafić z daleka, obsłużyć niezłym podaniem. Nie ma już niestety tego błysku, rzadziej atakuje kosz i z gorszym skutkiem, a i w obronie nie błyszczy, często gubiąc krycie. To ostatnie może być przeciwko Teague’owi bolesne, bo ten często gra bez piłki.

Kiepska obrona bez piłki to w ogóle najgorsze, co może Ci się przydarzyć przeciwko Atlancie. W ataku D-Willowi też nie będzie łatwo, wątpię, aby mógł liczyć na to, że Jeff za nim nie nadąży, a jak tylko będzie próbował grać tyłem, jego kryciem pewnie zajmie się Carroll.

Przewaga: Hawks (wyraźnie)

CZYTAJ DALEJ >>