(Zdaję sobie sprawę, że ten artykuł może nie zainteresować młodszych czytelników naszego portalu, ale może się mylę..?)

Pierwszy dzień Fiba World Cup upłynął bez szczególnych niespodzianek. W chwili, kiedy piszę te słowa, pewnie wszyscy już widzieli wsad Derricka Rose podczas egzekucji na Finach rękoma Team USA. Znacie też pewnie wynik spotkania Hiszpanów z Iranem i słyszeliście o fenomenalnej grze braci Gasol. Być może kilku z Was wyrzuca sobie, że odpuściło mecz Brazylii z Francją, jedno z ciekawszych spotkań pierwszego dnia, gdzie wynik był “na styku” (ostatecznie Brazylia zwyciężyła 65-63), mam rację? Bardziej dociekliwi z Was dotarli już pewnie do nazwisk graczy nominowanych do pierwszej piątki Dnia Otwarcia. Mniej dociekliwym przedstawiam ją poniżej:

Mam jednak przekonanie graniczące z pewnością, że większość z Was nie zwróciła uwagi na “background” tych mistrzostw, na to, co dzieje się w tle, mam rację?

Wielkie imprezy sportowe zawsze mają swój wydźwięk polityczny. Czasem sportowe areny dają możliwość symbolicznego odwetu na realnych wrogach, tak było chociażby podczas słynnego meczu piłki wodnej, podczas Igrzysk Olimpijskich w Melbourne w 1956 roku. Drużyny Węgier i ZSRR stanęły naprzeciw siebie w półfinale, krótko po tym jak Armia Radziecka stłumiła powstanie dążących do niepodległości Węgrów. Od krwi Ervina Zadora, która zabarwiła wtedy wodę w basenie (po tym jak otrzymał on cios od reprezentanta ZSRR) mecz nosi symboliczną nazwę “Blood Bath of Melbourne”. Chętnych poznania tej ciekawej historii bardziej dokładnie odsyłam chociażby do filmu “1956: Wolność i Miłość”

[vsw id=”Jd-NcKQw52s” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Sportowcy rywalizujący na międzynarodowych arenach często mogą przekazywać światu rzeczy, których szary człowiek nie może, lub nie ma możliwości zamanifestować. Przykładem triumfu sportu nad polityką może być chociażby symboliczny wyczyn Jesse Owensa na Olimpiadzie w Berlinie w 1936 roku, gdzie rzekomo “gorszy rasowo” czarnoskóry lekkoatleta ustanowił w obecności samego Adolfa Hitlera 6 rekordów świata w ciągu 45 minut.

W historii polskiego sportu również zdarzały się takie politycznie nacechowane występy. Wszyscy dobrze znamy słynny “gest Kozakiewicza”, zaprezentowany na Igrzyskach w Moskwie. Mocno upolitycznione zwycięstwo okraszone słynnym “wałem” w rzeczywistości nie było aż tak intencjonalne, jak się powszechnie wydaje:

Na stadionie słychać było tylko jeden wściekły gwizd. Ja też się wściekłem, wezbrała we mnie adrenalina. Znów zaliczyłem wysokość w pierwszej próbie. Radocha była tak wielka, że wtedy pokazałem publice wała po raz pierwszy. Tak naprawdę był to nieplanowany, spontaniczny odruch zemsty za te gwizdy, za ten strach przed oszustwami sędziów, całą tę opresyjną atmosferę (…) Na stadionie nie było żadnej reakcji, bo nikt tego nie zauważył. Co innego w telewizji, ale o tym miałem się dowiedzieć dopiero później (Władysław Kozakiewicz, “Nie mówcie mi jak mam żyć”)

1

[vsw id=”Mn0in1fzqoI” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

CZYTAJ DALEJ >>