WTMW. Zaliczyliśmy dziś w nocy 4-1 w grupie typera. Cieszą wyniki przewidywań dotychczas uzyskiwane i mam nadzieję, że kibicujecie, haha. Do kosza trafiło wczoraj przeszło sto (!) komentarzy wycelowanych bezpośrednio we mnie. Kim jestem, kim byłem, czym się kieruję, co mnie spotka, jak skończę, co powinienem, niektórzy nie przebierali w słowach. Pojawiło się kilka żółci pełnych elaboratów, które przekroczyły objętościowo artykuły na polskich stronach o baskecie, na które przy okazji serdecznie Was odsyłam jeśli przekaz GWBA Wam się nie podoba. Macie takie prawo, a ja mam prawo decydować o swoi życiu wbrew tego, co myślą niektórzy. Dziękuję za Wasze “zaangażowanie” w serwis, on trwa dalej i trwać będzie. Tymczasem:

Another profitable slate in the NBA
4-1 = +2,93 units
+13,12 units profit so far, only 1 losing day YTD. #GamblingTwitter #PlayerProps #PlayerPropBets #NBAPicks #NBA pic.twitter.com/QHQuhb8C5S

— Bartek Gajewski 🇵🇱 (@gwiazdyB) November 7, 2023

Clippers 97 Knicks 111

A czemu 4-1, a nie 4-0? Wierzcie lub nie, ale uwierzyłem w LA Clippers (i ich wygraną w Madison Square Garden). Uwierzyłem w debiutującego w ich szeregach Jamesa Hardena, w energię Russella Westbrooka, grację Paula George’a i chłodną efektywność Load Managera. Przecież pod koszem zatrudniają równie wielkich chłopów, co ci w Nowym Jorku, do czwartej kwarty było równo, a potem… Clippers zagrali jak zwykle.

Czwarta kwarta to 13/20 z gry NYK, w tym 5/9 zza łuku. Tyleż samo ofensywnych zbiórek co goście defensywnych. Kolejne wjazdy RJ Barretta oraz najwaleczniejszy na placu Donte DiVincenzo wyprzedzający wielkie nazwiska LAC o krok, o ruch, o pomyślunek. Czyste zaangażowanie. Takie to już myślenie, że jak nie idzie to jeden gwiazdor patrzy na drugiego, a na twarzy maluje mu się “no zrób coś”. Tymczasem tu trzeba zacisnąć zęby i walczyć. To jest koszykówka, a nie parada gwiazd koszykówki. To nie spacery po placu i machanie w stronę trybun. Patrzcie na Hardena:

Brawo Knicks, jechać z nimi! Julius Randle przełamanie: 27 punktów 10 zbiórek. Najwięcej szkód wyrządził jednak gościom Mitchell Robinson, autor 15 zbiórek, w tym dziewięciu pod atakowanym koszem. Jak mówię, czysty wysiłek: 28-6 w punktach z kontry, 56-38 w polu trzech sekund. Jak odnalazł się “Broda” w szeregach Tyronna Lue? Szczerze mówiąc nic nowego. Po prostu więcej gęb do wykarmienia, dłuższe okresy, w których skrzydłowi nie otrzymują piłki, bo to przecież albo izolacje, albo gra dwójkowa z centrem jako jako atak pozycyjny. Plusem jest na pewno playmaker w drugim składzie. Dramatem są trzy rzuty (łącznie!) oddane w czwartej kwarcie przez duet KL i PG. Mówiąc o rzutach, Knicks oddali ich o osiemnaście więcej, więc wygrać po prostu musieli. 35:21 w czwartej odsłonie, blah!

Celtics 109 Wolves 114 [OT]

Timberwolves autorami pierwszej porażki Bostonu w tym sezonie! Piękny jest ten Anthony Edwards (38 punktów 9 zbiórek 7 asyst) obserwuję go uważnie od dłuższego czasu i powiem tyle: w wieku 22 lat wart jest tyle, co cały Jaylen Brown i połowa Jaysona Tatuma! Chłopaków próbował ratować jak zawsze mocny pod presją Jrue Holiday (12/11/6) ale końcówka czwartej kwarty, a już na pewno dogrywka należały do ANT-ka. Przejął mecz grając z pięcioma faulami, wyjął piłkę w koźle Tatumowi, rzucał przez ręce Porzingisa, patrzył oko w oko każdemu rywalowi i przebijał ich wzrokiem na wylot. Mówiłem, Michael Jordana zaszyty w leśnej Minnesocie. Chłopak ma 22 lata (jak już wspomniałem) so, the best is yet to come. Waszej uwadze polecam zwłaszcza akcję z Tatumem (32 punkty 5 przechwytów) bardzo wymowna:

Heater of the early season belongs to Anthony Edwards – who just did all of this in a two-minute sequence in overtime to beat the undefeated Celtics. pic.twitter.com/BqiFguLySN

— Rob Perez (@WorldWideWob) November 7, 2023

Rzecz jasna C’s nie zostawiali go samego, tu i tam pojawiło się gwałtowne podwojenie, ale to nie pierwsze rodeo Edwardsa, znajdował podaniami kolegów, wśród których w szczególności zaznaczył się Jaden McDaniels. Kolejny piękny chłopak, doskonały obrońca, 4/5 z gry w czwartej kwarcie, pewnie wykończone akcje catch and shoot i jeszcze jedno, ważne trafienie w doliczonym czasie gry. Niewygodny dla rywali był jak zawsze Naz Reid, który przy wzroście centra ma rzadko spotykaną smykałkę rzutową i generalnie ciąg na kosz. Kompletnie nieudane zawody natomiast po stronie Townsa (7 punktów 7 strat) ale dobre tyle, że Celtics niejako skupili na nim wysiłki. Wyszli z założenia, że ich jeden Anthony nie pokona, a tu zonk, kot w worku i pod wodę.

Co jeszcze? Rudy Gobert wyczyścił bronioną tablicę (energia i podejście do pracy Francuza to wzór dla każdego) żeby nie było wątpliwości i mimo 26 (sic!) popełnionych strat Wolves są zwycięzcami. Kim jesteś? Jesteś zwycięzcą! Let’s go! Sorry, ale spałem cztery godziny, “wincyj basketu” muszę oglądać.

Spurs 111 Pacers 152

Przelecieli się po chłopcach Popovicha farmerzy z Indiany. No już dobrze, dobrze. Tacy z nich farmerzy co ze mnie koszykarz. W każdym razie, młody organizm Victora Wembanyamy momentami nie wyrabia intensywności, zwłaszcza w meczu dzień po dniu. Jemu nie tylko przychodzi ciągać po placu 224 centymetrowe ciało, ale przy wysoko umieszczonych środku ciężkości niemal cały czas walczyć o pozycję, przepychać, biegać… Momentami zbyt pewnie sobie poczyna i przychodzi moment refleksji, jak tutaj, poniżej. W lidze francuskiej nikt by go w tej sytuacji nie sięgnął, a tutaj proszę:

Pacers po swojemu, widząc niedostatki Spurs na atakowanej połowie spadli na nich lawiną. Haliburton znów podkręcał tempo, wpadło 20/38 trójek i nie było czego zbierać. Indiana ze swoim stylem gry bardzo niewygodni rywal w meczu back to back.

Wizards 128 Sixers 146

Trochę to imponujące, a trochę niesmaczne zważywszy, że Washington po prostu nie zamierza wygrywać meczów w tym sezonie. O czym mówię? O perfekcyjnej, najlepszej w karierze kwarcie w wykonaniu Joela Embiida: 29 punktów 10/10 z gry 9/9 FT. Było wielkie strzelanie Kuzmy czy Poole’a, Wizards strzelają bo umieją, ale wszystko pod kontrolą ekipy Nicka Nurse’a. Ciekawy wątek to ograniczenie ekspozycji Kelly’ego Oubre, który trochę nie był potrzebny, a trochę minuty podbiera mu sprowadzony w niedawnym transferze weteran Nicolas Batum (11 punktów 3/4 zza łuku z ławki). Bestia Embiid łącznie zaliczył 48/11/6.

Bucks 129 Nets 125

Cam Thomas (45 punktów 17/33 z gry) jest doskonałym strzelcem. Rzuca z tak wysokiego pułapu, z pełnego wyskoku, co daje mu pewność, że nie zostanie zablokowany. Ma w arsenale doskonale opanowany manewry separujące od obrony, piłkę ciągnie nieco z boku, jak Chris Paul. Pięknie gra też na kontakcie, ma czucie piłki przy floaterach, problemu nie stanowią wszelkie rzuty z jednej nogi czy wygibasem w powietrzu. Naprawdę świetny ofensywnie chłopak, a do tego popatrzcie jaki zasięg. Damian Lillard patrzył z uznaniem:

Wraz z Mikalem Bridgesem (31 punktów 12/21 z gry) dojeżdżali faworyzowane Milwaukee, ale ci w czwartej mogli liczyć na Giannisa (36/12) i wracającego po kontuzji Khrisa Middletona (15/3/4 w dwadzieścia minut). Tym niemniej było blisko, Nets bez środkowego trzymali się do samego końca.

Lakers 107 Heat 108

Nasz ulubiony senior NBA robi, co może, ale mecz wezmą chłopcy Pata Rileya, czyli Miami Heat. Waszej uwadze polecam między innymi “klasyczny” blok w kontrze, co przyznacie, “nie powinno” się już w tym wieku zawodnikowi zdarzać. Na koncie LeBrona Jamesa zapisujemy 30 punktów na 13/23 z gry. No widzicie, mieli gościa oszczędzać, grać poniżej 30 minut, ten biega prawie czterdzieści i wciąż za mało.

Byłoby może lepiej dla Jeziorowców, gdyby na posterunku wytrwał Anthony Davis. Ten poskarżył się na “pulsowanie w pachwinie” (groin spasms) haha i tyle go widzieliśmy. Tak czy inaczej kolega Bam Adebayo (nasz człowiek) jechał dziś ze wszystkim na środku: 22 punkty 20 zbiórek 10 asyst. Piękne tiple-double, nieprawdaż? A propos…

Pelicans 116 Nuggets 134

35/14/12 Jokera, który na liście zaliczonych triple-doubles wyprzedził właśnie LeBrona. Wic polega na tym, że uczynił to w 813 mniej meczach. Jamal Murray wciąż odczuwa skutki przeciążenia, przebywa poza grą, ale dodajmy, że Pelicans nie mają rozgrywającego, a panowie Zion, Inram i Valanciunas jako tercet podkoszowy mają więcej braków niż mocy sprawczej na boisku przeciwko poukładanej drużynie, jaką bez wątpienia są Nuggets.

Kings 97 Rockets 122

Houston pokazuje pazur, postawiłem na ich liczbę zwycięstw w tym sezonie, więc patrzę z entuzjazmem i się cieszę. Alperen Sengun (17 punktów 8 zbiórek 12 asyst) przez którego idzie gra – piękny progres, przede wszystkim fizyczny, bo grać to on potrafił od zawsze. W przypadku Sacramento pojęcie “pyrrusowe zwycięstwo” odniesione nad Lakers nabiera nowego, głębszego znaczenia. Pozdrawiam hejtery.

Hawks 117 Thunder 126

Jak wielki talent biega po parkietach NBA przekonujemy się każdego dnia. Tutaj na przykład w akcji dwóch pierwszoroczniaków. Ten wysoki mierzy 213 centymetrów, biega, kozłuje i podaje za plecami, pyk:

Mavericks 117 Magic 102

Zamiast wklejać całą relację, wkleję tę migawkę. W roli głównej dwaj gwiazdorzy Dallas, którzy w ten sposób “zamknęli mecz”. Luka 29 punktów 6 asyst / Kyrie 21 punktów 10 asyst. Zwróćcie uwagę discordowe VIP-ki na Kyrie w roli asystenta, wyraźny akcent stawiany w tym sezonie:

Warriors 120 Pistons 109

Chris Paul (17 punktów 6 asyst 0 strat) wrócił do normalnej dyspozycji, a wraz z nim wyniki rezerw jak i całego zespołu Dubs. Steph (34 punkty 7 trafień zza łuku) robi swoje i tylko Andrew Wiggins jest zajechany i nie wiem po co go w ogóle wystawiali. Pistons dzień po dniu, bez środkowego Durena z “bezmyślnymi” Bagleyem i Wisemanem w roli środkowych… powiem tyle, mieli w co uderzać podopieczni Steve’a Kerra. Młode nogi ciągnęły, wpadło kilka zaskakujących trójek, a co za tym idzie Detroit długo trzymało się w grze. Czwarta odsłona to jednak popis weteranów, Chrisa i Stepha, którym chcąc nie chcąc skrycie kibicuję.

Na koniec dziękuję Patronom: Michał Ma / Paweł Si / Matus Mi / Janusz Ga / Jacek Ze – piękni jesteście Panowie, jest nadzieja w narodzie. Dobrego dnia wszystkim. B