WTMW. Przepraszam za przeoczenie, w natłoku nieodczytanych maili znalazłem trzy powiadomienia o Patronach, których nie widziałem wcześniej: Maki24, Adrian366, Rafał W – dziękuję za wsparcie serwisu.

Nie mogę powiedzieć, że jestem zaskoczony. Po pięćdziesięciopunktowej porażce z Bostonem szefostwo Brooklyn Nets wczoraj odwołało ze stanowiska głównego szkoleniowca Jaquesa Vaughna. Główny zarzut to oczywiście brak wyników (21-33) oraz mało inspirująca gra bez wyraźnej idei czy tożsamości zespołowej. Najlepszym przykładem kolega Cam Thomas, do świąt starter promowany na czołową opcję, w styczniu (bez wyraźnego powodu czy kontuzji) posłany na ławkę z ograniczonymi minutami, od lutego znów pierwsza strzelba z blisko 25 próbami rzutowymi w meczu. Nicolas Claxton wybitnie niedoszacowany jako gracz ofensywny, ograniczony do roli wykończeniowca lobów. Lubię pisać, że Nets nie dysponują opcją tyłem do kosza, ale może to nie być prawda. Moim zdaniem Claxton ma o wiele więcej do zaoferowania w ataku niż sądzimy. Ma refleks, koordynację, bywa że zaskakuje pod presją czasu akcji, ale to wszystko z przypadku. Systemowo bardzo niewiele na niego grali.

Wiadomo, że pojawienie się w składzie Bena Simmonsa totalnie odwraca ten kierunek (większego zaangażowania środkowego w atak pozycyjny). Claxton, Simmons, do niedawna Dinwiddie (którego oskarżano o niemy strajk i brak starań) czy Dorian Finney-Smith (5/30 zza łuku w styczniu i 1/7 w lutym) na parkiecie to jeden wielki cyrk, zawodnicy bez rzutu, co oznacza, że walkę momentami mogłaby z nimi nawiązać Kotwica Kołobrzeg.

Za brakiem spacingu idą w parze: trzecia najniższa średnia skuteczność rzutów z gry w lidze, 24. miejsce jeśli chodzi o liczbę rzutów wolnych – to logiczne. Brak sukcesów w ataku rodzi marne zaangażowanie w obronie, wszystkie elementy wymagające energii i wysiłku w konsekwencji również kuleją: czwarte miejsce od końca pod względem wymuszanych strat (a wydawałoby się, że obrońcy sprawni, z zasięgiem i koordynacją, nie?) do tego piąta najniższa średnia zbiórek.

Chłopaki sprowadzone z Phoenix, czyli Bridges i Claxton – dublowanie talentów, brak synergii. Dobre chłopaki, próbujące się wpisać w układ szatni, nie torpedujące trenera, ale w żadnym wypadku nie gwiazdy. No i gdy tak to przedstawić, to jak oni mieli wygrywać? Tam jest cała masa wewnętrznych sporów, dysocjacji i przeciwstawnych dążeń. Tymczasowym szkoleniowcem będzie dotychczasowy asystent Kevin Ollie. Pamiętam gościa z czasów zawodniczych, wsadzili go na minę. Vaughn nie miał łatwego składu do ogarnięcia, ale przy tym wydawał się nieco oderwany od rzeczywistości, za mocno filozofował na konferencjach prasowych, nawet jak dla mnie. Kto mnie zna ten wie, że lubię wszelkiego typu nieszablonowość. Czasem trzeba jednak walnąć pięścią w stół, tego zabrakło. Ollie wydaje się ostrzejszy, przynajmniej był taki jako zawodnik, zobaczymy co wykrzesze z chłopaków.

Co dalej? MVP All-Star Game Damian Lillard zapytany w trakcie ASWeekend o najlepszą piątkę graczy obecnej NBA wymienił: siebie, Stepha, LeBrona, KD i Bama Adebayo. Nie wymienił swego kolegi z zespołu Giannisa, wymienił Duranta choć nie miał w tym żadnego interesu, a następnie wymienił Bama Adebayo. Powiem tyle: jego transfer do Milwaukee z dnia na dzień jest coraz większą porażką. Miało być mistrzowskie okno, duet marzeń, na miarę Kobe i Shaq, Oscar i Kareem. Jest dramat. W przyszłe lato Giannis ma prawo wypowiedzieć umowę i moim zdaniem wszystko wskazuje na to, że drugą część kariery przyjdzie mu spędzić w Golden State albo Los Angeles. Nie żartuję! Milwaukee, podobnie jak Brooklyn wymaga kapitalnego remontu przy czym Nets są w zdecydowanie lepszej sytuacji. Schodzi im 40-milionowy balast w formie kontraktu Bena Simmonsa oraz (w przeciwieństwie do Bucks) dysponują kapitałem draftu:

• 2025: pick PHX
• 2027: pick PHX oraz pick PHI (chroniony do ósmego miejsca)
• 2028: własny pick
• 2029: pick PHX oraz pick DAL
• 2030: pick własny

Czytam, że chcą zespół budować wokół Bridgesa, nie jestem przekonany czy to dobry pomysł, ale wszystko zależy kogo z topowej półki talentu NBA udałoby się nakłonić do przeprowadzki lub wytransferować. Wśród wolnych agentów nadchodzącego lata widnieją nazwiska między innymi: Maxey, Siakam, George czy Anunoby. W praktyce nie ma szans, by wyrwać któregokolwiek. Maxey jest zastrzeżony, reszta wydaje się znalazła swoje miejsce w lidze.

Nie milką echa żałosnego All-Star Game, w kuluarach mówi się, że gwiazdy życzyłyby sobie być wynagrodzone za udział w tym wydarzeniu. Komentarz pozostawiam Wam, gdzie jest David Stern? Moim zdaniem to poszło za daleko, niedługo trzeba będzie prosić graczy by w meczu rundy zasadniczej nie rzucali przypadkiem lewą (słabszą) ręką…

Z innej beczki, najlepszy zespół zachodniej konferencji Minnesota Timberwolves (39-16) idzie va banque. Przedłużyli właśnie umowę weterana Mike’a Conleya o kolejne dwa sezony, za które zapłacą 21 milionów dolarów zawodnikowi… oraz dwa razy tyle w formie podatku od luksusu. W grę wchodzi tzw. second apron, czyli zakres płacowy powyżej którego wobec klubu uruchamiane są liczne restrykcje.

W tym sezonie poziom płacowy (salary cap) ustalono na 136 milionów dolarów. Kolejny próg to 165 milionów, powyżej którego do ligowej kasy odprowadza się podatek od luksusu. Do 182 milionów (first apron) restrykcje są wyłącznie finansowe. Powyżej tego poziomu (tutaj znajdują się Wolves) dodatkowo wprowadza się między innymi:

• brak możliwości zatrudnienia wolnego agenta na tzw. taxpayer mid-level exception
• second apron w 3 z 5 sezonów? wybór draftu przesuwany na koniec kolejki (30. pick)
• zakaz handlu wyborami pierwszej rundy draftu na siedem lat wprzód
• brak możliwości wymian gotówkowych
• odebranie uzyskanych wcześniej trade-exceptions

Tymczasem, aktualny budżet płacowy Wolves wynosi 197.7 milionów dolarów, a gdy w przyszłym sezonie wejdą w życie nowe umowy m.in. Edwardsa i Conleya, zobowiązania mogą wynieść 260 milionów dolarów. Szaleństwo. Oby było warto, oby mieli co pokazać w zamian.

Dobrego dnia wszystkim. Bartek Gajewski