WTMW.

Hiszpania versus Słowenia

Mecz o pierwsze miejsce w grupie. Uczta dla koneserów basketu.

O sile doświadczenia Hiszpanów przekonywać nikogo nie trzeba. Ricky Rubio, Pau, Marc Gasol, Sergio Llull czy Rudy Fernandez to profesorowie koszykówki. Poziom zaawansowania taktycznego tej reprezentacji to jest niedościgniony wzór dla reszty świata. Nie są już pierwszej młodości, ograniczenia natury motorycznej przebijają, ale w koszykarskie szachy są wybitni.

Grają wyrafinowane sety z zaangażowaniem całej piątki graczy. Krążą stale bez piłki, grają kozłem lub przez wysokiego. Czytają grę, skrzydłowi wprowadzają elementy dywersyjne, a wisienką na torcie jest pick and roll, w którym wysoki stawia zasłonę ball handlerowi, a następnie zasłonę bez piłki stawia wysokiemu trzeci zawodnik (coś podobnego grali w playoffs Phoenix Suns). Rubio ma przy tym relatywną swobodę i ogrom decyzyjności. To właśnie Ricky jest czołową postacią kadry, to już jego drugi turniej rangi międzynarodowej, w którym jest pierwszą opcją. Tak po prostu ułożony jest zespół Hiszpanów, a najbardziej podoba mi się, że przy całym tym zaawansowaniu szukają rozwiązań prostych i intuicyjnych.

W obronie jest podobnie, skupili wysiłki na Luce, pomoc trzeciego po zasłonie jest zawsze, a Doncić wcale nie ma oczywistych rozwiązań. Wciąż gra niespiesznie, wciąż dyktuje tempo na piłce, nie zmusisz go do panicznego grania, nie przyspieszysz i nie wybijesz z rytmu, ale zdarza się, że pod wpływem nacisku fizycznego (większego niż w NBA) zdarzają mu się pomyłki. Skupienie popsuły trzy prędko wyłapane faule, w tym dwa w ataku. Hiszpania za każdym razem poluje na jego wjazdy. Stają na szarżę, wiedzą że cielsko ma spore i czasem zbyt nonszalancko pcha się na obręcz. Koncentracja musi być większa w drugiej połowie.

Luka Magic

Słowenia? Gra nowocześniejszy basket, szybszy. Korzystają z wolnych nóg braci Gasol, rozciągają parkiet dysponując spacingem i zdolnościami rzutowymi na pięciu pozycjach, są równie duzi co Hiszpanie i kiedy Luka może zebrać piłkę, zdarza się, że jednym podaniem generuje czystą pozycję do rzutu. Generalnie ich moc ofensywna i smykałka do gry na otwartej przestrzeni, w której Hiszpanie nie dadzą rady utrzymać tempa są wyższe. Pozwól im się rozegrać, a nawrzucają 110 punktów.

Do przerwy Hiszpania umiejętnie jednak spowalnia grę, prowadzą 44:41, a o zwycięstwie zdecydują niuanse. Jeśli geniusz Luki znów się objawi, prawdopodobnie zobaczymy kolejne zwycięstwo Słoweńców. Przypomnijmy, Luka nie przegrał jeszcze meczu w barwach reprezentacji narodowej, jego wynik to 15-0!

Defense

Hiszpanie odcinają Doncica na post up (Claver). Nawet wobec szerokiego ustawienia Słowenii, obrona strefowa pożera miejsce.

Podwajają też Lukę po zasłonie na szczycie parkietu. Rodzą się z tego dogodne pozycje za trzy, ale rzuty fatalnie nie siedzą Słoweńcom.

Co innego po drugiej stronie, Rudy Fernandez dwukrotnie z ósmego metra, a Hiszpania zaczyna swój taniec. Przewaga urosła do dwunastu punktów, ważą się losy meczu. Luka beznamiętny. Wymusił już trzy faule na koźle w tej kwarcie i konsekwentnie inicjuje dobre akcje. Absolutnie genialny zawodnik. Wreszcie wchodzi daleki rzut: jeden, po chwili drugi. Vlatko Cancar (Denver Nuggets) niesamowicie ma ułożoną łapę. Słowenia zaczyna grać swoje, gonią wynik. Luka niczym mistrz aikido wykorzystuje agresję rywali w obronie na swoją korzyść. Właśnie wymusił faul za trzy, ale znów: wolne mu dziś nie siedzą.

68:68 na budziku! Luka Magic. Poziom pozytywnej emocji i spokój, jaki ma ten chłopak, z jakim podaje kolegom na otwarte pozycje jest zaraźliwy. Jednocześnie Pau to już wiekowy zawodnik, nie wyrabia tempa. Każdy jego kontakt z piłką to spowolnienie gry. Nie jest w stanie rotować w obronie, rogi stoją puste, ale za chwilę Pau trafia zza łuku. Techniczny walor to jest to!

Słowenia jednak gra już swoje, już się nie boją. Lecą kontry, obrona jest rozrzucana z łatwością. Hiszpanie ratują się ofensywną zbiórką, ale sami też nie mogą zebrać. Taka prawda: im groźniej robi się na łuku, tym trudniej zebrać piłkę w obronie, bo obrona jest rozciągnięta, a środkowi rywali wchodzą głęboko. Trwa wymiana ognia, kto kogo przełamie? Pau za trzy! Co za gracz!

Luka raz za razem wyprowadza kolegów na pozycje, fantastycznie widzi parkiet, Słoweńcy wyglądają lepiej w ataku niż rywale. Zdecyduje skuteczność. Co ważne, wszystkie punkty w czwartej kwarcie Hiszpanów padły po rzutach za trzy, na dodatek Słowenia jest już na bonusie, a sami nie popełnili żadnego przewinienia w tej części gry.

Doncic vs Rubio

84:83 dla Hiszpanii, trzy minuty do końca. Przebudził się Rubio, przytomnie poluje na pasywnego w obronie Doncica.

Nerwy, błędy i chaos wkradają się w poczynania chłopaków. Słoweńcy znów objęli prowadzenie, bo jak mówię: Hiszpania nie jest w stanie kryć rogów parkietu. I znów podanie z klaty przez cały parkiet Doncica, błyskawicznie uzyskana przewaga, brak mobilności Marca Gasola i środkowy Tobey wali z góry.

Rubio nie ma wyjścia, znów bierze akcję na siebie. Mija jeden na jeden, następnie przechwytuje piłkę z pomocy i znów jest równo i znów jest opcja na objęcie prowadzenia przez Hiszpanów. Czuję jakby oglądał mecz o złoty medal. Niecelny rzut z półdystansu Ricky’ego i wznowią Słoweńcy. Pięćdziesiąt sekund, prowadzą jednym, przy piłce numer 77. Pudło Tobeya. Pudło świetnie dysponowanego dziś Abalde i muszą faulować Hiszpanie!

90:87 Slovenia po dwóch pewnych wolnych snajpera Prepelica. Hiszpanie mają trzynaście sekund, rozrzucają, podają, ale Rubio nie trafia do kosza.

95:87

A zatem reprezentacyjny bilans Luki to 16-0. Na jego koncie tym razem 12 punktów 14 zbiórek 9 asyst 2/7 z gry. Jego wpływ na grę to jednak znacznie więcej niż statystyki. Pięciu Słoweńców (Prepelic, Tobey, Blazic, Cancar, Doncic) kończy zawody z dwucyfrowym dorobkiem punktowym. W ekipie rywali liderem Rubio, autor 18 punktów i 9 asyst.

B.