Na początku tego wpisu zaryzykuję stwierdzenie, że fenomen znany pod nazwą Linsanity nie mógł zdarzyć się w lepszym miejscu. Nowy Jork, mekka koszykówki ulicznej, uwielbia takie boiskowe historie i pielęgnuje swoje legendy. Począwszy od tych opowiadanych z egzaltacją na odrapanych ławkach Rucker Park, do tych zrodzonych pod kopułą Madison Square Garden. I tak też jest z legendą Linsanity, krótką acz wciąż niezapomnianą.

A było to tak…

Sezon 2011/2012 rozpoczął się dla Lina bardzo niepewnie. Między 9. a 27. grudnia podziękowali mu Warriors, potem Rockets i dopiero 3 dni po Wigilii załapał się w New York Knicks. Miał 23 lata i dyplom Harvardu, można więc powiedzieć, że świat stał przed nim otworem. Ale nie do końca ten świat z NBA. Z bagażem doświadczeń mniejszym niż 30 meczów w karierze (dla Golden State) był ligowym planktonem bez większej tożsamości.

Knicks zdecydowali się postawić na niego, oferując mu ostatnie miejsce w składzie. Sezon rozpoczęli bardzo w kratkę, od 7 zwycięstw w 20 pierwszych spotkaniach. Wówczas, pod naporem kłopotów kadrowych, kontuzji i gorszej dyspozycji pierwszoplanowych postaci w zespole, coach Mike D’Antoni odgrzebał na ławce Jeremy’ego. I, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, ten zaczął grać jak z nut, niczym w jakimś sportowym filmie familijnym, o dzieciaku, który znalazł magiczne buty. Najpierw linijka 25/7/5 w (wygranym) meczu z New Jersey, potem 28 punktów i 8 asyst z Utah, kolejno 23 punkty z Waszyngtonem, aż w końcu nadszedł ten mecz:

Przez pierwsze 3 minuty zaliczyłem chyba cztery trafienia i mówię: hej, to świetne uczucie, mam dobry rytm, lecimy z tym. Nigdy nie słyszałem by w Garden było tak głośno [Lin]

Knicks wygrali siedem meczów z rzędu, w czasie których statystyki Lina poszybowały do poziomu 23.9 punktów 9.2 asyst i 2.4 zbiórek przy 50% skuteczności z gry. Było to jedenaście spotkań rozegranych w ciągu 19 dni i dziewięć z nich zakończyło się zwycięstwem Nowojorczyków. W tym czasie okresowo ze składu wypadały największe gwiazdy zespołu jak Carmelo Anthony czy Amar’e Stoudemire. NYK, z drużyny na którą nikt nie stawiał, stali się sensacją ligi. J-Lin zaś wyglądał nie tylko jak All-Star, ale prawdziwy lider, biorący na siebie ciężar gry w ostatnich momentach. Clutch!

Linsanity

Media z miejsca podłapały temat. Rozpisywano się o nowym fenomenie, z połączenia imion Lina i jego dziewczyny Anity (dobra, żartuję) powstało Linsanity. Pojawiły się głosy, że Jeremy powinien wystąpić w Meczu Gwiazd, niestety jego iskra zgasła tak szybko, jak się pojawiła. Po trzech tygodniach “rzeźni” jego dyspozycja trochę się ustabilizowała w początkach marca. Ogółem zaliczył sezon na poziomie 15/6/3 przy bilansie 15-10 jako starter. Potem, po trzech kolejnych tygodniach (24 marca) zawodnik zakończył zmagania przez kontuzję lewego kolana, która kosztowała go również udział w playoffs.

Być może z nim na pokładzie Knicks zdołaliby nieco bardziej postawić się idącym na mistrza Miami (przegrali 1-4), ale z Linem czy bez byli w tamtej serii skazani na pożarcie. Kto pamięta jaki strach budzili wtedy w lidze Heat, ten wie, że przed tym smokiem nie było ucieczki, tylko trwoga:

Post-sanity

Ogółem Jeremy Lin rozegrał 35 meczów jako zawodnik Nowego Jorku. Kolejno podpisał kontrakt na trzy lata i 25 milionów z Houston Rockets (Knicks mogli wyrównać ofertę, nie chcieli). W 2014 roku trafił do Los Angeles Lakers, rok później jako wolny agent stał się zawodnikiem Charlotte. Kolejno przewinął się przez Brooklyn, Atlantę i Toronto, gdzie w 2019 roku, w mocno już zmarginalizowanej roli, zdobył tytuł mistrzowski. Już nigdy po Nowym Jorku nie udało mu się powtórzyć takiej dyspozycji jak podczas wspomnianych spotkań w uniformie Knicks, chociaż w kolejnych klubach grał sporo minut i pełnił rolę startera.

Co tam słychać, Jeremy?

Aktualnie zawodnik pozostaje bez klubu. Zeszły sezon rozegrał w barwach Bejing Ducks, jednym z największych klubów chińskiej CBA. Zdobywał dla nich 13.4 punktów 4.7 asyst i 3.6 zbiórek w ciągu 22 minut na mecz, trafiając 42,3% swych rzutów z pola i niezłe 39,2% trójek.

#The movie

Niedługo na antenę trafi film dokumentalny poświęcony fenomenowi Jeremy’ego. Wszyscy spragnieni powrotu do tamtych wrażeń będą mogli je sobie odświeżyć, a nowy narybek koszykarskich kibiców (wszak to już ponad 10 lat od Linsanity) otrzyma doskonałą okazję, by się z nimi zapoznać. Produkcja zatytułowana “38 at the Garden” trafi na antenę HBO Max już 11 października. Nie dalej jak wczoraj do sieci trafił trailer, oto i on:

The legacy of Linsanity.#38AtTheGarden, an @HBO original documentary that chronicles the extraordinary ascendence of point guard Jeremy Lin (@JLin7) during his landmark 2012 season with the New York Knicks, premieres October 11 on @HBOMax. pic.twitter.com/j39QKuwI0d

— HBO Documentaries (@HBODocs) September 20, 2022

Po obejrzeniu zwiastuna? Jestem zdania, że to jest taki film, jaki chciał nakręcić Spike Lee przy okazji “Kobe doin’ work”. Tyle, że nie trafił z biletami na dobre spotkanie. No cóż, nie od razu Rzym zbudowano. Obejrzycie? Do przeczytania!

[BLC]