WTMW.

Dziękuję Patronom: Cienkosz / Wojtek O / MMStefanscy / Kejdzej23 / Mati555g / Mariusz B – dziękuję za to, że nadajecie sensu mojej pracy:

Denver Nuggets 109 Miami Heat 94 [2:1]

Co tu wiele mówić, goście spuścili gospodarzom przykładne manto. Silniejsza niż dotychczas presja za strzelców trzypunktowym spowodowała, że panowie starterzy (Max Strus oraz Gabe Vincent) nie dołożyli Miami potrzebnej cegiełki, która pozwoliłaby odblokować zespół ofensywnie. Łącznie, w duecie uzyskali 3/17 z gry, a i reszcie graczy zadaniowych (Lowry, Robinson, Martin) powiodło się niewiele lepiej. Idąc dalej: brak skuteczności i ogólna niemoc pozwoliły Denver atakować po zbiórce, nie w pełni ustawioną obronę. Ponadto, Heat pogubili się całkowicie wobec ataków kozłem ze skrzydła, dwójka Nikola Jokic i Jamal Murray dosłownie błyszczała, a efekt tego wszystkiego jest, jak widzicie.

Heat nie tracili piłek, Jimmy Butler (28 punktów 11/24 z gry) był agresywny strzelecko, choć on także sporo dogodnych pozycji popsuł, Adebayo (22 punkty 17 zbiórek) w relacji do obciążenia obowiązkami, gra świetną serię. Cała reszta zawaliła egzamin. Druga połowa przebiegła pod absolutne dyktando ekipy Nuggets, której trener Mike Malone nie pozwolił zawodnikom na rozprężenie. Nawet przy prowadzeniu szesnastoma na otwarcie czwartej kwarty, nie posadził (zwyczajowo) Jokera na ławce. Mówił: “dwa razy już nas zlali w czwartej, dziś my wygrywamy czwartą kwartę!”. Jak powiedział, tak zrobili.

Bohaterów całe mnóstwo. 32 punkty 21 zbiórek 10 asyst 2 bloki 12/21 z gry Jokica – to już się ociera o absurd. To pierwsze 30/20/10 w historii NBA Finals! Weźmy trzecią kwartę, gdy Miami próbowało utrzymać się w meczu:

• zsynchronizowane, poprzedzone całą serią manewrów dywersyjnych wyjście Jokera do podania na wysokość linii rzutów wolnych, a stamtąd pewny strzał do kosza, kiść miękka więc wpada nawet jeśli piłka odbije się od obręczy
• podwajany po zasłonie Murray, Joker straszy rzutem za trzy, wchodzi w kozioł, mija spóźnionego Adebayo, kończy dwutaktem przez sam środek, wygląda to może mało efektownie, ale Spoelstra zgrzyta zębami, bo nic poradzić nie może
• kolejna akcja, znów wysokość FT, tym razem solidna obrona, ale ten rzut z odejścia to jest firmowe zagranie Serba, wpada jak w masło, połączenie rzutu z kolanka Dirka Nowitzkiego, fade awaya Michaela Jordana i plastusiowego tornistra

• dalej: przekazanie krycia Miami, Adebayo zostaje przy Murrayu, Jokera próbuje odeprzeć zapierający się na nogach Vincent, ale 40 kilogramów przewagi robi swoje, kolejny wrzutko-layup posadzony na obręcz i kolejne punkty
• Miami chciałoby podejść z wynikiem, ale ten im za każdym razem przerywa zabawę i każe zaczynać od nowa
• Porter obiega Jokera, ścina w dół, w obronie nieporozumienie, mieli przekazywać, ale się Strus zagubił, stojący za linią 7.24 metra Nikola wiele się nie zastanawia, to już 5/5 w tej kwarcie!

Czwarta kwarta? Niecelną próbę Joker zbiera sam po sobie. Otaczają go krasnale pokroju Duncana Robinsona więc korzysta. Jak pisałem, różnicę stanowią w tym meczu ataki kozłem graczy zadaniowych. Aaron Gordon, Christian Braun (15 punktów 4 zbiórki) zwłaszcza ten drugi, wywierają presję na obręcz przez co dochodzi do rozbicia obrony i jeśli nie uda się pojechać do końca, relatywnie łatwo podać do Jokica. Ten łapiąc piłkę w rytmie jest nie do zatrzymania, po prostu. Pewnie i wysokim lobem kończy rzut z 2.5 metra, a przewaga Denver dochodzi do dwudziestu punktów. Heat są już w desperacji, próbują wywierać presję, podwajają, ale Denver (Jamal Murray 34 punkty 10 zbiórek 10 asyst) doskonale sobie z tym radzi. Za Blue Arrow, zgodnie z przypuszczeniami, biega Caleb Martin. Jimmy Butler jest w drugiej linii, ma wspierać obronę z pomocy. Kevin Love zaczyna pierwszą i trzecią kwartę, ale jego wkład w grę jest znikomy.

Gabaryty

Warunków fizycznych nie przeskoczysz, albo je masz na odpowiednim poziomie albo nie. Denver jak pisałem przy rozpoczęciu serii, jest większe dosłownie na każdej pozycji. Dziś w nocy było to szczególnie widoczne: 58-33 na tablicach (!) oraz 60:34 w polu trzech sekund. Miami dało sobie szansę nie popełniając strat (tylko cztery w całym meczu) gonili Denver ile wlezie z linii  rzutów trzypunktowych (5/18 daje 27% Denver) ale bazowej gry, czyli pick and rolla Jokera i Murraya w dalszym ciągu nie rozpracowali i nie mają na niego odpowiedzi. Mówiłem, Stockton i Malone mogą się schować, dwójka Nuggets potrafi wszystko, ma opanowany każdy wariant.

Co więcej, już w pierwszej połowie dało się czuć, że Denver odrobiło lekcje przeciwko strefie, słali czterech ludzi na jedną stronę, podsłaniali pierwszą linię, w wyniku czego 45 stopni oraz rogi stał otworem. Łącznie chyba 14 czy 15 rzutów stamtąd naliczyłem po stronie przyjezdnych, co zmusiło Spoelstrę do kolejnych zmian ustawienia. Idąc naprzód, jeśli Miami chce wygrać kolejny mecz, potrzebują wybitnego skoku skuteczności, jak w G2. Niestety dziś wielkich emocji nie było, raczej klinika pick and rolla.

Other NBA news

Słyszeliście pewno, Phoenix Suns zapowiedzieli zakończenie współpracy z Chrisem Paulem. 38-letni rozgrywający ma co prawda jeszcze dwa lata obowiązującej umowy, wartej 30.8 oraz 30 milionów dolarów, ale z tego tylko 15.8 miliona za kolejny sezon jest gwarantowane. Dokładnie 28 czerwca upływa termin, do którego Suns muszą określić, czy wypłacają pełny zakres umowy, czy rezygnują. Opcji jest kilka: transfer, zwolnienie z obowiązku pracy z rozłożeniem zobowiązań na raty, zwolnienie oraz ponowne podpisanie jako wolnego agenta.

Co to wszystko oznacza? Pisałem już wcześniej, będę zdziwiony widząc Paula oraz DeAndre Aytona w składzie PHX na przyszły sezon. Zainteresowanych jest rzecz jasna wielu. Wśród nich Boston, Philadelphia oraz obie drużyny z Los Angeles, wszyscy w formie sign and trade. Nazwisko środkowego Aytona raz jeszcze kojarzone jest z Dallas Mavericks. Co z tego wszystkiego wyniknie? Nie zamierzam prorokować, CP tanio skóry nie sprzeda na pewno, ceni się chłopak, a jego kompetencje, nazwijmy to “stabilizowania” ofensywy są w dalszym ciągu wysoko cenione. Szkoda kontuzji, mogli jeszcze mocniej nastraszyć idące po puchar Denver. Aha, jeszcze jedno: CJ McCollum napisał w sieci, że kadencja Damiana Lillarda w Portland dobiegła końca. Coś mi podpowiada, że tegoroczny offseason będzie szalony. Gdzie wiedzielibyście CP3 i Dame’a? Dobrego dnia chłopaki! B