#Richard Nixon

Prywatnie dobry znajomy Donniego Walsha, trenera/managera takich klubów jak Pacers, Knicks i Nuggets, odpowiedzialnego chociażby za wybór w drafcie Reggiego Millera do Indiany. Nixon zaczął bardzo mocno, popierany w kampanii przez samego Wilta Chamberlaina.

Jedną z jego decyzji było zdymisjonowanie O’Briena, który teraz, skupiwszy się na NBA, pchnął ją w wir przemian, wprowadzając salary cap, dla wyrównania szans, a także przygotowując grunt pod absorpcję ABA, wprowadzając pojęcie wolnej agentury i ustalając linię rzutów za 3 punkty. To wtedy ziścił się konkurs wsadów w swej obecnej formie, a kontrakty telewizyjne zyskały na znaczeniu. Jeśli chcielibyśmy wyznaczyć cezurę dla NBA, jaką znamy i kochamy, to prezydentura Nixona będzie jej początkiem. To znamienne, że pierwszy rok jego prezydentury był również rokiem wprowadzenia logo, na widok którego wszyscy mamy ciarki.

#Gerald R. Ford

Mówi się, że to najbardziej atletyczny prezydent w dziejach. Z rozbrajającą szczerością przyznawał się, że kiedy tylko może, słucha przez radio transmisji z meczów Detroit Tigers. Był w marines, uprawiał wiele sportów, niestety basket nie był jednym z nich.

Był jednak fanem Billa Waltona i nawet raz, specjalnie dla niego, pojechał na mecz Blazers. Nie przeszkadzało mu zupełnie, że Walton (przyrzekam, zrobię Wam w końcu o nim ten artykuł), zdeklarowany hipis, nie podzielał entuzjazmu dla władzy i agentów FBI na trybunach, tak jak i jego klubowy kumpel, Sidney Wicks, otwarcie krytykujący federalnych za popychanie ludzi w hali.

#Jimmy Carter

Trzydziesty dziewiąty prezydent Stanów Zjednoczonych składał przysięgę w styczniu 1977, ale wybory wygrał w 1976. Ta prawidłowość, że jak prezydent “z lewej”, to mistrz “z prawej” była też “klątwą” innych Demokratów: Lyndona Johnsona (na urzędzie od 1963, mistrzami Celtowie) i Johna F. Kennedy’ego (1961 i również Boston). Po Carterze sprawdziło się u Billa Clintona (1993, Chicago Bulls) i Baracka Obamy (wybory 2008 i znów Celtics mistrzami). U Republikanów ziściła się, idąc od końca, u Trumpa zaczynającego rządy pod panowaniem GSW, przy obu kadencjach George W. Busha (2001- Lakers, 2005 SAS) i u Reagana (przysięgę tradycyjnie składał w styczniu 1981, gdy królowali wciąż Lakers, po mistrzostwie 1980). Przypadek?:)

#Ronald Reagan

W czasach Reagana, rząd USA prowadził słynną “War on Drugs” z południowoamerykańskimi kartelami. Ogólna tendencja “czystości”, po latach hipisowskiego rozpasania, przełożyła się również na wprowadzenie w NBA nowego programu antynarkotykowego w 1983. Skończyło to m.in. karierę Sugar Raya, o którym pisałem Wam osobny artykuł:

/www.gwiazdybasketu/sugar-ray-richardson/

Prezydent Reagan ustalił też (ujednolicił) nowe zasady mistrzowskich wizyt w Białym Domu. Ten zwyczaj zapoczątkowany został za Kennedy’ego, ale do czasów Reagana nie miał jednolitej formy.

Fun fact: Kobe Bryant zwany jest “Reaganem boiska”. Wśród innych prezydenckich analogii pojawiają się m.in. Iverson jako Andrew Jackson, Barack Obama jako Derrick Rose czy Michael Jordan jako Abraham Lincoln. Kompletną listę przedstawię Wam w kolejnym NPAW.

#George H. Bush

Za kadencji Busha miała miejsce głośna sprawa Craiga Hodgesa. Po tym, jak Bulls wygrali tytuł w 1992, zwyczajowo pojawili się na wizycie w Białym Domu. Hodges, zamiast garnituru miał na sobie strój dashiki, popularny w Afryce, również (zwłaszcza) wśród muzułmanów.

Hodges wręczył prezydentowi list, w którym skarżył się na bycie dyskryminowanym. Biorąc pod uwagę ledwo zakończoną I wojnę w Zatoce Perskiej, nie był to najlepszy timing. Krótko po wizycie Bulls rozwiązali kontrakt z Hodgesem. Można powiedzieć, że Craig odstawiał Kaepernicka, zanim to było modne. Gdy kilka lat później center Washingtonu, Ethan Thomas, zabrał głos w sprawie II wojny w Iraku (już za drugiego Busha), koledzy ostrzegali go “Nie chcesz być jak Hodges…”

#Bill Clinton

Bill był niezły jajcarz. O wizytujących Biały Dom gościach w muzułmańskich strojach mawiał “w końcu dziewczyny mojego wzrostu”, ale tego typu żarty przestały śmieszyć (przynajmniej Demokratów) po aferze z Monicą Lewinsky. Clinton był fanem basketu, zresztą nie miał wyboru- jego rządy przypadają na złotą erę koszykówki lat 90’tych. Clintonem można było nawet grać w kultowej NBA Jam T.E i trzeba przyznać, że była to przegięta postać. Zresztą, zobaczcie sami. Boom Shakalaka!

Clinton nalegał, by pojawiać się na widowni podczas meczów NBA. Doug Sosnick, dyrektor polityczny Białego Domu za czasów administracji Clintona, jest obecnie szefem doradców NBA w kwestiach politycznych.

#George W. Bush

Nie miał zbyt lekko. Za jego kadencji triumfy święcili najczęściej Lakers Phila Jacksona i San Antonio Popovicha, czyli drużyny prowadzone przez zdeklarowanych demokratów, ale to w sumie nic w porównaniu do wojny z terroryzmem, która zaczęła się po atakach na WTC, niespełna 8 miesięcy po złożeniu przysięgi przez GWB. W czasach Busha miał też miejsce kataklizm spowodowany przez huragan Katrina, a wspominam o tym dlatego, że jego skutki możemy obejrzeć np. w koszykarskim dramacie Hurricane Season.

#Barack Obama

Zdecydowanie najbardziej koszykarski z prezydentów, przede wszystkim dlatego, że sam aktywnie grał. Z hawajską Punahou School zdobył mistrzostwo stanowe w 1979, więc widać, że pierwsze kroki na parkiecie stawiał na długo przed wejściem do polityki. Kształcąc się w Chicago nie miał innego wyjścia, jak być fanem Bulls i Jordana. Wreszcie, już jako urzędujący prezydent, przyznał Medal Wolności, najwyższe cywilne odznaczenie w USA, Michaelowi Jordanowi i Kareemowi Abdul-Jabbarowi.

Co więcej, aktywnie przyjaźni się z wieloma koszykarzami, m.in. ze Stephenem Currym i zdradził plany o staniu się właścicielem jednego z klubów NBA w przyszłości.

#Donald Trump

O jego sytuacji pisałem już nieco we wstępie. Nie da się ukryć, że koszykarsko to zdecydowanie najmniej sexy prezydent, przynajmniej w ostatnich latach. A jak radzi sobie na boisku? To już kwestia inwencji różnych internetowych “śmieszków”:

I to by w zasadzie było na tyle, jeśli chodzi o prezydencki poker w NBA. Jak będą wyglądać kolejne rozdziały tej historii, przekonamy się najszybciej w 2021.

[BLC]