Nie wiem ile kolejnych dni przejechaliśmy bez pojedynczego transferu w NBA, ale to chyba rekord. Takiej stabilizacji kadrowej nie było w lidze… nigdy. Kiedy jednak zacznie padać zmianami kadrowymi, szykujmy się na prawdziwą nawałnicę. Ważną datą jest tutaj 15 grudnia. Jak stoi w przepisach, podpisani minionego lata free-agenci (przeszło 130 nazwisk!) nie mogą być poddawani transferom przez trzy miesiące od podpisania kontraktu lub przed 15 grudnia, liczy się późniejsza data.

Innymi słowy, do tej pory jedna trzecia zawodników była nie do ruszenia. Już za chwilę będzie można handlować na całego. Myślę, że to dobra okazja by przyjrzeć się zakulisowym spekulacjom. Jak wiecie, w każdej plotce tkwi ziarenko prawdy.

Houston Rockets z pocałowaniem ręki przyciągnęliby do zespołu Roberta Covingtona z Minnesoty.

Wiadomo, Rockets przyciągnęliby wszystkich zdolnych ludzi. Do wydania wciąż mają picki I rundy draftu 2020 i 2022 roku plus jakiegoś naleśnika. Robert to elita graczy 3+D i większość trenerów widziałaby go u siebie. Zarabia średnio 12 mln rocznie przez trzy kolejne sezony, przydałby Rakietom bardzo potrzebnej głębi na silnym skrzydle, gdzie poza PJ Tuckerem wiele nie ma. Jest wyższy i bardziej atletyczny niż PJ, ale Timberwolves chyba nie są aż tak niepoważni by go oddawać komukolwiek. To spoiwo łączące tę łajbę, ich najlepszy defensor i profesjonalista w szatni. Tak czy inaczej, podwajany wściekle James Harden potrzebuje pomocy. Słychać też głosy, że dla Mike’a D’Antoni to ostatni sezon w klubie.

DeMar DeRozan jest na wylocie z San Antonio.

Od tygodni w sieci przewijają się tego typu wzmianki. Jedno wiem na pewno, organizacja San Antonio ma klasę, dotąd żadne kadrowe manewry nie były podawane do wiadomości publicznej przed ich faktycznym przeprowadzeniem. Sądzę więc, że “transfer DeMara” to wymysł któregoś z rozgoryczonych fanów. Rozgoryczonych słusznie, kadra Spurs nie wygląda jak byśmy sobie tego życzyli. Tutaj potrzebny jest remont a przynajmniej renowacja. DeRozan byłby w tym wypadku jednym z kandydatów do wyjazdu, ale wątpię by za jego usługi SAS dostali choćby wysoki pick draftu. Zawodnik najlepszą część kariery ma za sobą, solidny to ofensywnie zawodnik choć jego zasięg rzutowy jest ograniczony, a problemy psychiczne kładą cieniem na występach w playoffs.

Cleveland Cavaliers wystawili na sprzedaż Kevina Love i Tristana Thompsona.

W sensie, nic konkretnego się nie kroi, oddamy Wam naszych weteranów, powiedzcie co możecie zaproponować w zamian. Sądzę że niewiele. Tristana chętnie widziałbym w Bostonie zamiast Enesa Kantera, Kevin Love od dawien dawna pasował mi do Portland, nawet w roli oszukanego centra. Jeden i drugi woleliby oczywiście trafić do ekipy walczącej o tytuł mistrzowski, ale tego zagwarantować nie sposób. Na pewno Cavaliers w obecnym kształcie jest do zaorania. Poczynając od Jordana Clarksona.

Chicago Bulls zwolnią trenera.

Jim Boylen ma poparcie zarządu, bo ciśnie graczy na treningach oraz zdarza mu się nie przebierać w słowach, ale no właśnie… posłuch w szatni stracił już parę tygodni wstecz. Szykuje się pucz. Kością niezgody są m.in. uporczywe podwojenia rywali z piłką, podkoszowi nie lubią chadzać na obwód w obronie, bo wymaga to ciągłej, wytężonej pracy. Na usprawiedliwienie Boylena, od dłuższego czasu nie grają dwaj niscy skrzydłowi m.in. defensywnie ukierunkowany Otto Porter. Co za tym idzie, ofensywnie też wypadają słabo. Z zainteresowaniem przyglądam się rozwojowi wydarzeń, ale wszelkie ewentualne sukcesy chyba tylko maskują realny problem. Czekają nas zmiany w Windy City.

Marvin Williams łakomym kąskiem w lidze.

Drugi numer draftu 2005 roku. Piętnaście sezonów za pasem, przedostatni rok kontraktu, 50% z gry 40% zza łuku 90% rzutów wolnych, bardzo przyzwoita obrona, gra na obu pozycjach podkoszowych, docelowo jako power forward. W Charlotte niczego już nie zwojuje, jego czas w ekipie Michaela Jordana dobiegł końca. Nic dziwnego, że co bardziej przytomni menedżerowie NBA podpytują o dostępność Marvina w transferze. Osobiście bardzo mu zmiany życzę, choćby i do Houston!

Trae Young kręci nosem.

Nie ma nic gorszego niż niezadowolenie franchise playera, którym trochę na wyrost niniejszym uczyniłem Trae Younga. Chłopak w tym momencie stanowi samograj, od tego ile trójek mu wpadnie, zależy czy Atlanta podejmie walkę w danym spotkaniu. Ostatnio przegrywają masowo, często paroma oczkami. W końcówce rywale odcinają chłopaka i tyle. Ten coraz częściej chodzi sfrustrowany. Poszedł nawet na skargę do zarządu, ci przyobiecali sprowadzić pomoc. Kogo mają na myśli? Nie wiadomo, póki co wiemy że 23 grudnia kończy się zawieszenie Johna Collinsa. Przynajmniej trochę razem polatają.

Kogo widzielibyście w Atlancie? Co można zrobić by przyspieszyć rozwój tej ekipy? Zapraszam do dyskusji.