WTMW.

Jak Wam się podoba nadchodząca edycja Chicago Bulls 2021/2022?

Trzeba przyznać, nie próżnowali w offseason. Nowe nazwiska polecają się Waszej uwadze.

PG: Lonzo Ball / Alex Caruso

SG: Zach Lavine / Coby White / Javonte Green / Ayo Dosunmu

SF: DeMar DeRozan / Troy Brown Jr

PF: Lauri Markkanen (?) / Patrick Williams

C: Nikola Vucevic / Tony Bradley / Marko Simonovic

What’s up with this guy?

Znak zapytania postawiłem przy nazwisku Markkanena ponieważ do teraz nie wiadomo gdzie w przyszłym sezonie zagra fiński gwiazdor koszykówki. Jako zastrzeżony free agent wciąż ma nadzieję na ofertę z wolnego rynku choć nie będzie to propozycja na miarę wyobrażeń. Zainteresowanie otwarcie wyrażają Dallas Mavericks, bądź co bądź 24-letni chłopak o wzroście 213 cm potrafi wkleić 7/7 zza łuku i poza akcjami pick and pop stanowić jako takie zagrożenie w ataku.

Jego zmorą jest niestabilność formy. Brak mu szybkości na nogach w obronie, nie jest rim protectorem ani żaden z niego inteligent, który potrafi przewidywać zamierzenia rywala i sprytnie się ustawiać. Stąd sprawa jest prosta – musi trafiać rzuty, aby stanowić pozytyw dla drużyny. Kiedy trafia rozciąga parkiet wybitnie, mechanikę rzutu ma nienaganną.

Kompetentnego obrońcy nie minie w grze jeden na jeden, niby gra post up, ale rzuty po obrocie najczęściej wypadają z kosza. Jako center ma wiele niedostatków, nie przekonuje totalnie rolując w kierunku obręczy po zasłonie. W swych zamierzeniach miał być gwiazdą, ale to raczej gracz zadaniowy czy może raczej sytuacyjny. Nie będzie z niego kolejny Dirk, raczej gracz pokroju Nikoli Mirotica, pamiętacie?

Jeśli Mavs zagięli parol i faktycznie widzą Fina u siebie, w grę wchodzi tzw. traded player exception Dallas do kwoty 11 milionów dolarów (to poniżej wartości rynkowej) lub sign and trade, w której Dallas musi posłać równowartość do Chicago. Ci rzekomo widzieliby u siebie Maxi Klebera, w każdym razie musieliby oddać gracza meczowej rotacji.

Defense

W kwestii Chicago troskę budzą możliwości gry na bronionej połowie. Zespół ma duży, wysokoprężny silnik, który jednak będzie brał olej. Druga linia, czyli Vuc, DeRozan czy może właśnie Lauri defensywnie wygląda źle. Z ciekawością przyglądał się będę rozwojowi Patricka Williamsa, oto jest docelowy “power forward” ekipy, na którego przebój przyjdzie nam chyba jednak poczekać – dziś kończy 20 lat.

Ciekaw jestem czy i kiedy zobaczymy w akcji piątkę pod tytułem: Ball / Caruso / Lavine / DeRozan / Vucevic.

Z punktu widzenia taktycznego Bulls zatrudniają bardzo ciekawy materiał ludzki. Może być z tego niezły, ofensywny festiwal, przy czy DeRozan ma pełne pole do popisu mając wokół strzelców trzypunktowych. Pytanie co wniesie Caruso, który jako energizer i satelita super gwiazd Lakers wyglądał momentami rewelacyjnie, ale wymagać od niego samodzielności czy rozległej pracy z piłką to chyba ponad jego możliwości. W Los Angeles miał optymalną dla siebie rolę, teraz mogą wyjść braki.

Skubaniec jest atletyczny ponad miarę, ale w ataku pozycyjnym aby zaatakować obręcz potrzebuje spóźnionego obrońcy, w tym kontekście jest raczej wykończeniowcem niż kreatorem. Na półdystansie nie zagra w ogóle, z dystansu nie zwykł wiele rzucać choć ma potencjał jako strzelec trzypunktowy, podania miewa chaotyczne, często chce asystować, ale piłka kończy u rywala. Nadrabia jako obrońca, ma niezłe paramenty fizyczne na jedynkę, jest waleczny i sprawny na nogach. Ma także swoje patenty na wymuszanie szarż, których nie boi się przyjmować, dysponuje bardzo sprawnymi dłońmi, z powodzeniem przejmie zasłonę i kryje w zasadzie trzy pozycje.

Alpha dog

Pozostaje także pytanie kto jest liderem / samcem alfa tej ekipy. Vucevic od lat należy do czołówki środkowych, LaVine znajduje się swoim prime i staż w klubie ma największy, DeRozan z kolei ma najdonośniejsze nazwisko i mimo lekkiego spowolnienia, będzie chciał pewnie jeszcze co nieco udowodnić. Współpraca tych postaci określi wartość sportową Bulls, tak myślę. Od dawna nie zatrudniali takiej skali ofensywnego talentu stąd ciekawy jestem jak to poskładają.

Główny trener Billy Donovan być może potrafi łagodzić obyczaje w szatni, ale z elastyczności taktycznej nie słynie. Odkąd pamiętam stawia na naturalne przewagi najbardziej utalentowanych jednostek i pozostawia im swobodę. Lubi też odsunąć od gry czy też pozbawić pewności siebie graczy, którzy w danej roli nie robią wyników. Zeszłoroczny kazus Markkanena czy Enes Kanter przed laty to pierwsze z brzegu przykłady.

Stąd byłbym ostrożny plasując Bulls w czołówce tabeli konferencji pomimo ewidentnych wzmocnień kadrowych. Jak myślicie?

Na co stać LA Lakers 2021/2022

Wielu się zastanawia. Gdyby policzyć im gwiazdki, to jest zsumować występy w All-Star Game wszystkich członków tegorocznego zespołu, padłby zapewne rekord NBA:

1. LeBron 17
2. Carmelo 10
3. Westbrook 9
4. Howard 8
5. Davis 8
6. Gasol 3

W sumie naliczyłem 55 powołań, to MUSI być rekord. Jeśli macie czas policzcie gwiazdki ekipy Nets, ale niemożliwe by wyszło więcej. Wśród Jeziorowców większość najgłośniejszych nazwisk jest przebrzmiała, najlepsze lata mają dawno za sobą. Jednak rzut oka choćby właśnie na liczbę występów w All-Star niech Wam da do myślenia, kto w tym zespole (wciąż) jest najważniejszą postacią. 37-letni (w grudniu) LeBron James od paru sezonów słabnie, ale w jego przypadku zjazd następuje z tak wysokiego pułapu, że biorąc pod uwagę koszykarskie IQ i przewagę doświadczenia, starzeje się jak przystało na jednego z najwybitniejszych graczy w historii. Jest cierpliwy, czeka na błąd, nie marnotrawi energii, wie jak rozkładać siły i gdzie szukać przewag. Czy stać go na jeszcze jeden skok na mistrzowski tytuł? Szczególnie w tak nadgryzionym zębem czasu towarzystwie?

The center of attention

Żeby określić sytuację aktualnych Lakers trzeba zacząć właśnie od Jamesa. Z jednej strony sztabowcy zrobili co należy: otoczyli LeBrona weteranami. Zanim okienko mistrzowskie przytrzaśnie im paluchy spróbują po raz ostatni je uchylić. Czasu pozostało niewiele, nie ma czasu na przyuczanie kogokolwiek do zawodu, tu trzeba grać.

Ale jak grać? Z jednej strony chcesz delegowanych strzelców wokół Jamesa, na tej recepturze opierają się wszystkie jego mistrzowskie dokonania. Z drugiej nie chcesz opierać się wyłącznie na nim, bo przyjdą tygodnie, gdy będzie grał piach. Wiecie jak to będzie, jednego dnia poleci głową na wysokości obręczy, drugiego będzie się snuł za akcją na sztywnych nogach. Nikt w tym wieku nie jest w stanie utrzymać tempa na dystansie pełnej rundy zasadniczej. A przynajmniej nie w roli lidera czy tam głównego kreatora akcji.

No i tutaj pojawia się problem (i to nie jeden). Czy na przykład, da się na atakowanej połowie sparować Jamesa z Russellem Westbrookiem? Pisałem na świeżo, gdy gruchnęła wieść o transferze Russa z Wizards: taktycznie to nie będzie drastyczna zmiana względem roli, jaką w zespole pełnił Dennis Schroder choć nie jest do dobre odniesienie, bo Schroder się w Lakers nie sprawdził. Na pewno zmotywowany (do gry w obronie) i zdyscyplinowany (względem ograniczenia prób za trzy) Russ to upgrade ponad Niemca z gambijskimi korzeniami. Jego styl znamy doskonale: gra od kosza do kosza, szybki atak po zbiórce, szturm na obręcz, drive and kick. Tylko z kim on pobiega?

Ponownie, z jednej strony Lakers chcą dać odpocząć LeBronowi (bez niego na placu tracili rezon w minionym sezonie). Z drugiej zatrudniają bandę graczy po trzydziestce, którzy nie powinni kozłować piłki w ataku pozycyjnym (Ariza, Ellington, Anthony, Howard, Gasol, Bazemore). Pół biedy jeśli rzuty trzypunktowe siądą. Bądźmy jednak uprzejmi mieć wątpliwość. Zobaczymy jak będzie ze skutecznością dalekich prób i rotacją minut. Oczami wyobraźni widzę przykładowo Westbrooka z Howardem na placu oraz cyrkowy namiot, jaki pod własnym koszem rozbiją rywale.

Run and none

Jak mówię, Russ w kontrze nie ma z kim latać, zaś w ataku pozycyjnym zagra drive and kick bądź wyjdzie w górę na bliższym aniżeli dalszym półdystansie. O ile James podda piłkę. O ile będzie potrafił wejść w buty strzelca, aby zaadoptować talenty Westbrooka. No i właśnie, jak James sprawdzi się jako catch and shooter? Nie wierzę by na tak zaawansowanym etapie kariery stał się nagle graczem aktywnie poruszającym się bez piłki, ścinającym na sucho pod kosz itd. To będzie basket statyczny, wydumany, a to wpływ Westbrooka ograniczy.

Ogarnięci rywale będą w obronie jechać na radar i z Russem i LeBronem, z Davisem, THT i z Howardem. Tu na pewno zabraknie spacingu! Nie będzie miejsca na wjazd ani manewry low post AD. I co wtedy? Jak panowie zareagują? Czy Davis zostanie delegowany do gry obwodowej?  Zdejmą Westbrooka? A może “na ratunek” wejdzie Carmelo by razem z Jamesem w obronie pokazywać sobie wzajemnie palcem kogo wypadałoby w danej akcji pokryć? Elementy komediowe będą na pewno.

Potential

Ellington, Melo, Monk, Nunn, Ariza, Bazemore – nadgarstki graczy zadaniowych z dodatnim współczynnikiem zza łuku będą sprawdzane co wieczór. Raz jeszcze, wyzwaniem będzie przejechać rundę zasadniczą bez nadmiernej eksploatacji. Bo już w konkretnej serii, taktycznie przygotowani Lakers będą stanowili wyzwanie dla każdego. Indywidualnych przewag mają pod dostatkiem, a ich potencjał defensywny jest (albo raczej może okazać się) niedoszacowany.

THT (216) Westbrook (203) Ariza (219) Bazemore (212) James (214) Davis (227) to bardzo wszechstronna i doświadczona defensywnie grupa. Przejmą większość zasłon, odczytają zamiary, zdeprymują rozmiarem i zasięgiem ramion. W nawiasach rozpiętość wyrażona w centymetrach. Także tak. Znaków zapytania jest multum, kontuzja którego z asów z góry przekreśla temat, ale szansa wciąż jest. Co sądzicie?

Dobrego dnia wszystkim. Dziękuję za wczorajsze wpłaty! B