Mamy tysiące planów awaryjnych obowiązujących na stadionie Palace. Jednak żaden nie zakładał, gracza wskakującego w trybuny. To było dla nas coś nowego. [Doreen E. Olko, szef ochrony]

Czy to ty?

Stał nade mną i wstrząsał. Zapytał czy to byłem ja. Odpowiedziałem, że nie stary, to nie ja! [Michael Ryan – kibic, którego złapał Artest]

1

Wielu ludzi do dziś uważa, że Artest wbiegł w trybuny i zaczął okładać kibiców. To nieprawda. Wbiegł w trybuny, złapał niewłaściwą osobę, i zapytał czy to on. Jednak nie uderzył faceta. Został uderzony od tyłu przez brata Bena Wallace’a, na co odpowiedział, wyprowadzając lekki cios. [Montieth]

1

Miałem osobistego ochroniarza, który podróżował z nami. Był obok mnie przez cały czas. Patrzę na trybuny i widzę ludzi okładających moich kumpli z drużyny. Próbuję przeskoczyć przez stolik, ale mój ochroniarz ciągnie mnie z powrotem. [J.O’Neal]

1

Moją pierwszą reakcją było złapać Rona. Ale jak tylko wskoczyłem na trybunę – ktoś wylał na niego piwo. Nie żałuję, że byłem tam dla swojego kumpla. Żałuję bicia kibiców. To było złe, ale nie myślisz o tym, kiedy widzisz gdy dzieje się krzywda komuś, kogo nazywasz swoim bratem. Jedyne o czym myślisz to pomóc mu. To definicja bycia kumplem z drużyny, być razem. Jak mówi Tim Duncan, jestem kumplem na śmierć i życie. Od pierwszego momentu wiedziałem, że poniosę konsekwencje, ale schodzą one dalszy plan kiedy wolę upewnić się, że mój kumpel jest cały i zdrowy. To lepsze niż stać na płycie boiska martwiąc o kasę czy własną karierę równocześnie patrząc jak on jest tam i wykrwawia się na śmierć. [Jackson]

Prawdziwy twardziel

Mój młodszy syn był chłopakiem od zbierania piłek. Derrick Coleman zaopiekował się nim i mną. Znałem wielu twardzieli w tej lidze. Derrick jest jednym z najtwardszych. [Larry Brown]

1

To był chaos, większość z nas bała się o życie. Nie byliśmy pewni, czy ktoś nie wyciągnie zaraz noża albo pistoletu. Kibice weszli na boisko i chcieli bić się z zawodnikami. [Tim Donaghy, arbiter]

1

Niektórzy kibice schodzili na dół i mówili: walnę mu. Strzelę go w papę. A potem zbliżali się i byli zdziwieni: wow, nie mogę dosięgnąć jego twarzy. [Scott Pollard]

1

Ten jeden facet zginąłby na miejscu gdyby Jermaine O’neal się nie poślizgnął. [Jim Gray]

1

Kiedy padł na ziemię, wszyscy się rozbiegli. Nagle zrobiło się poważnie. Skończyło się hasło: dobra, zróbmy krzywdę Pacers. Ludzie dookoła zaczęli osłaniać się nawzajem. Cieszyłem się z tego powodu. Nie dlatego, ze się poślizgnąłem. [O’Neal]

1

Nikt o tym nie wie, ale ochrona kazała temu gościowi opuścić halę jeszcze zanim to wszystko miało miejsce. Nikt nie wie, że ten sam gość groził Yao Mingowi. Od dawna próbował wszczynać bójki z zawodnikami, żeby na tym zarobić. [O’Neal]

Spray pieprzowy

Zostałem z Ronem kiedy miał przejść do szatni przez korytarz. Wyglądał jakby w ogóle nie wiedział co się dzieje, był jak przestraszone zwierzę gotowe rozszarpać każdego, kto go zaatakuje. Jedyny moment, w którym czułem, że coś mi się stanie było kiedy policjant wyciągnął spray pieprzowy i zaczął nim wstrząsać. Reggie Miller dyskutował z nim: proszę nie, mój garnitur kosztował kilkaset dolarów. [Steve Angel, kamerzysta]

1

Policja nie zjawiała się przez 10 minut, a potem nagle przyszli i próbowali na nas sprayów pieprzowych. [O’Neal]

1

Wiedzieliśmy, że musimy opuścić halę zanim zejdą do nas kibice z dalekich (tanich) sektorów. To przestępcy, ludzie którzy nie martwią się o utratę niczego. Gdyby zeszli, komuś stałaby się krzywda. [Jackson]

1

Jednym z końcowych obrazków awantury byli gracze Pacers przechodzący przez tunel. Jackson wskazujący na koszulkę Pacers, zupełnie nieprzestraszony faktem, że kibice wylewają na niego napoje. O’neal próbował dosięgnąć kibica, który wylał na niego napój. Z kolei Jamaal Tinsley przeszedł przez tunel i wrócił z szufelką nad głową. Na szczęście został zawrócony przez ochronę.

Kiedy dotarliśmy do szatni Ron powiedział coś takiego: stary, nie wiedziałem że mamy tylu prawdziwych czar%uchów w drużynie. Było nas wielu, którzy mieli trudne początki. Ja przyszedłem prosto z liceum. Jermaine był prosto z liceum. Jonathan Bender. Jamaal Tinsley miał ciężki start. Ron miał ciężko. Wielu z nas pochodziło z tego samego, więc wielu nie myślało w tamtym momencie. [Jackson]

Sku^%ysyny nie łapcie nas za ręce

Rick (Carlisle przyp. red.) próbował nas uspokoić. Pamiętam Jermaine wyglądającego jak Hulk. Powiedział: następnym razem gdy się bijemy, nie łapcie nas skur***ny za ręce. Na co Rick skoczył i wrzasnął: próbowaliśmy tylko pomóc. Wyglądało to tak, jakby zawodnicy mieli zaraz pobić się ze sztabem szkoleniowym. [Jackson]

1

Musieliśmy przepychać się do wyjścia. Próbowali przepchnąć nas przez tunel. Chuck (Person przyp.red.) i reszta trenerów trzymała nas za ręce, przez co wszystko czym rzucali kibice lądowało nam na twarzach. O to chodziło. [O’Neal]

1

Miałem spore rozcięcie na głowie, nic wielkiego, tyle, że naprawdę krwawiłem. Ronnie stał obok i spytał” Mark, co ci się stało? Powiedziałem mu, że mnie stratował przeskakując na trybunę. Odpowiedział: Aha, nie wiedziałem, jest mi bardzo przykro. I było mu przykro. Ronnie to bardzo przyjazny gość. [Mark Boyle, komentator]

1

Po tym jak wszystko się uspokoiło, Artest spojrzał na mnie i zapytał: Jack, myślisz, że będą z tego jakieś kłopoty? Jamaal Tinsley wybuchnął śmiechem. Powiedziałem: Mówisz poważnie stary? Kłopoty? Ron, będziemy mieli szczęście jeśli nie wyrzucą nas z pracy [Jackson]

1

To prawda. Uśmialiśmy się z tego pytania. Nie mogłem w to uwierzyć. Był w szoku, że to co przed chwilą zrobił było złe. [Scott Pollard]

To nie może dziać się naprawdę

Nieoczekiwanie do szatni Pacers zapukała policja.

Jeden z gości powiedział, musicie tu zostać. Policja ma zamiar aresztować dwóch graczy i trenera. Mówili o mnie ponieważ ktoś rzekomo widział jak biłem kogoś od tyłu na trybunie. Myślałem wtedy: to nie może dziać się naprawdę. [Mike Brown]

1

Próbowano zatrzymać Artesta. Szukali go, podczas gdy Ron siedział już w autobusie. Wówczas Kevin O’Neill (asystent trenera) powiedział funkcjonariuszom, że Artest nie wyjdzie z autobusu.

Najlepsze było to, gdy wsiadliśmy do autobusu. Czuliśmy, że nie tylko wygraliśmy mecz, ale wygraliśmy walkę. Czuliśmy, że wypruliśmy serce Detroit. Dopóki nie dotarliśmy do domu, gdzie zobaczyliśmy listę kar i grzywien. [Jackson]

1

Rozmawiałem z Ronem jakieś 10 minut po całym zajściu. To było jak zwyczajna rozmowa. Beznamiętnym głosem powiedział: rzucili czymś we mnie, więc poszedłem na trybuny załatwić sprawę. Nie zdawał sobie sprawy jak poważnie liga zamierza go ukarać. Myślał, że opuści parę spotkań, najwyżej pięć. [Daniel Artest, brat Rona]

1

Artesta zawieszono łącznie na 86 spotkań. Jacksona na 30. O’neala na 25. Bena Wallace’a na 6. Kilku graczy dostało po jednym meczu kary.

Ron zupełnie nie przejął się tym, że opuści cały sezon. Poszedł na siłownię i zaczął ćwiczyć. Byłem z nim każdego dnia. Jeżeli odczuwał jakąkolwiek frustrację, nie było tego widać. [Daniel Artest]

1

Jakie przemiany zaszły w głowie Rona a.k.a. Metta World Peace a.k.a. Pandas Friend przez ostatnich 10 lat,  tylko on raczy wiedzieć. W każdym razie, krótko po powrocie do drużyny Pacers po ponad roku nieobecności, zażądał transferu, pozostawiając swoich dzielnych kolegów z rozdziawionymi z niedowierzania ustami.

Fragmenty przytoczonych wywiadów w ogromnej większości stanowią przedruk i pochodzą z artykułu autorstwa Jonathana Abramsa pt. The Malice at The Palace.