Wiem, że lubicie takie (pseudo) analityczne treści, więc dostarczamy. Co się dzieje z Milwaukee Bucks, miało być 50 wygranych, a jest kiszka z maczkiem. Jakieś archaizmy defensywne podlane niemocą zza łuku. Ostatnie dwa przegrali z Dallas i grającym dzień po dniu Waszyngtonem. Que pasa?

-> Jason Kidd ma na głowie ważniejsze rzeczy, jego żona powiła wczoraj córeczkę. Gratulacje!

-> Od dwóch tygodni zespół aklimatyzuje combo-guarda Erica Bledsoe, którego średnie to pół godziny gry, dwanaście oddawanych rzutów oraz pięć minut posiadania piłki w rękach (27. miejsce w lidze). Przy okazji najdłużej piłkę trzymają James Harden 9 minut 48 sekund średnio w meczu oraz Russell Westbrook 8 minut 48 sekund.

-> Od kilku dni kontuzjowani są Mirza Teletovic (średnia kariery zza łuku 37%) oraz Matthew Dellavedova (39%) co w istotny sposób zaburza rotację a przede wszystkim spacing.

-> Giannis Antetokounmpo powszechnie rozpoznawany jest jako MVP kaliber. Coraz częściej trenerzy drużyn przeciwnych ustawiają obronę, której priorytetem jest odebranie mu przestrzeni na rozpęd, a najlepiej pozbycie się Spaldinga.

-> Od początku miesiąca wyjściowym centrem zespołu w miejsce Thona Makera jest John Henson. W sposób zauważalny zyskała na tym defensywa, zauważcie że środkowi rywali już tak nie kroją Bucks z fantów, ale też osłabł atak. Henson to kolejny gracz nie dysponujący rzutem z odległości, 86% zdobyczy pochodzi z okolic półtora metra od obręczy.

-> Pisałem już o tym wielokrotnie, Bucks niezmiennie napadają pick and rolla rywali. Korzystając z dynamiki personelu często podwajają gracza z piłką i trzeba powiedzieć, że idzie im coraz lepiej -> warunki Hensona (zasięg/ mobilność) wiele im w tym pomogły. Gorzej gdy pułapka się nie uda, przechwytu nie ma i trzeba wracać do szyku. Piłka przerzucona zostaje w poprzek parkietu i tu wkrada się chaos.

Porównując, grają w stylu mistrzowskich Miami Heat sprzed lat z tą różnicą, że brakuje im jeszcze sporo basketball IQ. Pamiętacie: James, Battier, Wade, Bosh -> to byli / są profesorowie basketu. Biedny Mario Chalmers na tym tle był czarną owcą, ale zawsze ktoś być nią musi.

-> Ofensywa. Kibice często narzekają na brak ruchu piłki oraz mnogość izolacji. Sprawdźcie sobie sami ile asyst zaliczają jako zespół. Z drugiej strony wiecie jak jest. Gdy rywal stoi strefą, cieśni się w pomalowanym i nie ma komu ukarać go z dystansu, lepiej czasem zagrać 1-na-1 ze skrzydła w nadziei na trafienie, faul, zbiórkę czy ponowienie niż zgadzać na pomysł przeciwnika i tłuc z daleka.

Co do zasady, jeżeli uda im się wciągnąć rywali w szarpane tempo i jest z czego pobiegać, wygląda to nieźle. Kiedy jednak pojawi się cwaniak Rick Carlisle i jego kowboje albo do miasta przyjeżdża Polish Machine Marcin Gortat, to natenczas tempo meczu dyktują przeciwnicy, a mecz częściej niż rzadziej bywa przegrany.

Bez sukcesów w obronie i/lub trójki nie poradzisz, weźmy największe osiągnięcia Koziołków w tym sezonie:

#108-100 w Bostonie 

Trzy trójki Brogdona plus dwie kolejne Delly’ego nakazały niepoukładanym jeszcze, rozpaczającym po stracie Gordona Haywarda, Celtom respektować linię 7.24 metra. Na to wjechał głodny gry Antek z 37 punktami i 13 zbiórkami.

#94-87 w San Antonio

Długie grabie poszły w ruch. Wymusili aż osiemnaście strat ekipy Popovicha! Wynik: dziewiętnaście punktów z kontry a do tego przewaga na tablicach.

#110-103 z Memphis

12/22 zza łuku zrobili panowie Middleton, Snell, Brogdon i Liggins.

#99-95 z Detroit

Jak wyżej, osiem trójek Middletona, Snella i Brogdona otworzyło przestrzeń na wjazdy i grę do przodu.

Może jeszcze rzut oka jak Bucks stoją na tle innych zespołów. Pozycja w tabeli? A właśnie -> przy okazji, automatycznie uaktualnianie tabele wraz z wynikami i recapami umieściliśmy na stronie głównej GWBA, mam nadzieję, że zauważyliście. Prawa szpalta, na dole by uniknąć spoilerów.

-> Bucks są w tej chwili poza ósemką, na miejscu dziewiątym. Ich bilans to okrągłe 8-8.

-> Grają trzecie od końca najwolniejsze tempo w lidze. Jeśli kontratak nie idzie, pozycyjny idzie jak krew z nosa.

-> Zbierają najmniej piłek z atakowanej tablicy (priorytetem Jasona Kidda od zawsze jest powrót do obrony).

 -> wymuszają 15% strat rywali, co daje wysokie 3. miejsce w lidze, lepsi w tym elemencie są tylko Utah Jazz i Oklahoma City Thunder.

-> Najwięcej w lidze faulują, to znaczy odsetek rzutów wolnych do oddanych rzutów z gry przeciwników wynosi 24.6%!

Wyczekujemy powrotu błyskotliwego rekonwalescenta Jabari Parkera, który powinien pojawić się na parkiecie w okolicach All-Star Game. Niestety, jak pokazuje doświadczenie, zawodnik ten nie wesprze zespołu ani w kwestii obrony, ani spacingu. Bucks nie chcieli zapłacić mu wielkich pieniędzy. To ostatni rok obowiązywania rookie kontraktu i można mieć pewność, że głodny gry chłopak, będzie chciał się pokazać z jak najlepszej strony, co niekoniecznie może być produktywne dla zespołu. W każdym razie, Bucks czeka kolejny okres wpasowywania nowych nazwisk w roster.

Czy zrobią z tego playoffs? Wy mi powiedzcie!