#Phil Jackson i NYK

Cieszę się, że Phil ma tę władzę. Jasne, zajmie mu to trochę czasu, nim pozna meandry kierownictwa, ale potrzeba nam więcej trenerów we władzach klubów. To się nie stanie, bo drużyny są warte miliardy i biznesmeni chcą mieć swoje do powiedzenia.

Czy triangle offense ma przyszłość?

Mam wielki szacunek do tego, co zrobił Phil. To on wniósł ten system, zorientowany na drużynę i podawanie, do NBA. Uważam jednak, że w dzisiejszej lidze spacing jest ważniejszy niż ruch piłki. Mimo wszystko gorąco kibicuję Knicks. Mam nadzieję, że Phil i Melo wejdą do playoffs i przerwą to pasmo nieszczęść, w którym tkwią.

#JR Smith i koledzy

Największe kontrowersje budzą jednak słowa, które Karl napisał o swoich byłych zawodnikach i innych osobach, aktualnie grających i trenujących w NBA.

JR jest pazerny, dezorganizuje drużynę, najważniejszy jest dla niego zawsze nowy, wyższy kontrakt i ma paskudną selekcję rzutową.

JR skomentował słowa trenera we właściwy sobie sposób, mówiąc, że Karl wciąż desperacko stara się coś znaczyć w NBA, aż przykro patrzeć.Warto dodać, że Karl, zwłaszcza pod koniec kariery, miał słabe relacje z zawodnikami. Snake in the grass, to o nim.

Na temat Carmelo i Kenyona Martina, ich były coach wygłosił następującą opinię:

Dźwigali ciężkie brzemię. Cały ten szmal i brak ojca, który nauczyłby ich jak być mężczyzną. (Wysłanie Melo do Knicks) było wielką ulga dla trenera i drużyny, było jak zerwanie plastra. Melo był dla mnie zagadką przez te 6 lat. Był najlepszym ofensywnie graczem, jakiego trenowałem. Był też uzależniony od sławy, nie znosił się nią dzielić i wykorzystywał innych. (…) Doprowadzał mnie do szału tym, jak niewiele wymagał od siebie w obronie. Miał gdzieś poświęcanie się, by zatrzymać drugiego gościa. Moim ideałem, jak pewnie każdego trenera, jest by twój najlepszy gracz był też liderem. Ale ponieważ Melo pracował tylko po jednej stronie boiska, stało się jasne, że nie może prowadzić Nuggets, chociaż mówił, że chce. Trenowanie go było pracowaniem nad obroną i znoszeniem jego humorów.

Karl wspomniał też takie incydenty z życia Melo jak jazda pod wpływem w 2008, “bycie zgarniętym na lotnisku za worek zioła w plecaku” w 2004, wdawanie się w bójki w barach i szarpaninę z Knicks w 2006. Coach twierdzi też, że Melo pewnego razu odmówił mu powrotu na boisko w meczu z Detroit Pistons, ale sprawa rozeszła się po kościach.

#Damian Lillard

George Karl miał też coś do powiedzenia o Portland. Chwalił prowadzącego ich Terry Stottsa, który był jego asystentem przez dekadę. O gwieździe zespołu wypowiedział zaś następujące słowa:

Oglądałem ich ostatnio, próbując rozgryźć co do cholery jest nie tak z tą drużyną. Myślę, że to Lillard, dostaje za dużo uwagi.

Trener Blazers szybko uciął dyskusję słowami “Wiele zawdzięczam Karlowi, ale gdy idzie o moją drużynę i moich zawodników, powinien pilnować swojego nosa. Dodał też:

On nie zna Damiana, nie wie jak “kowalny” jest to zawodnik. Nie wie jak bardzo zależy mu na wygrywaniu i jak ogromnie ważny jest on dla tej organizacji. Jego komentarze może są w dobrej wierze, ale nie mogę tego tolerować [Stotts]

#Koks

George Karl przyznaje, że NBA ma problem ze sterydami.

Mamy bardziej zaawansowany program testów niż MLB czy NFL, czym zawsze się chwalimy. Ale wciąż mamy problem z dopingiem, inny niż 30 lat temu. To martwi mnie bardziej, niż banda głupków ćpających “imprezowe dragi”. Mówię o PED (środki zwiększające wydolność), o substancjach takich jak hormon wzrostu i inne. To oczywiste, że niektórzy koksują. Jak mogą stawać się starsi, a jednocześnie bardziej żylaści i chudsi? Jak tak szybko mogą wracać do zdrowia? Po cholerę jeżdżą do Niemiec w wakacje? Przecież nie nażreć się kiszonej kapusty.

Chodzi o najnowsze, trudne do wykrycia środki zmieniające strukturę krwi i inne PED, które mają w Europie. Niestety, wykrywalność zawsze jest w tyle za wynalazczością w kwestii dopingu. Lance Armstrong nigdy nie wpadł na testach. Chyba chcemy, żeby wygrywali najlepsi, a nie najwięksi, najbardziej naszprycowani sportowcy. Nie wiem co z tym zrobić.

Co sądzicie o tych informacjach z książki? W środowisku wszyscy ostro skontrowali George’a. Prawda w oczy kole, czy starzec gada głupoty? Najostrzej dostało mu się za wciąganie do książki osoby z rodzin zawodników. Pisząc o wychowywaniu się bez ojca Melo i Martina szarpnął kilka czułych strun (ojciec Melo zmarł na raka, gdy ten był niemowlakiem) by kilka kartek dalej pisać, że kibicuje Knicks. Jeśli jednak idzie o obu panów, Melo i Martina, oni, mimo braku wzorców, egzamin z bycia ojcem zdali całkiem nieźle. Niedawno pokazywaliśmy Wam Melo uczącego syna jab stepów, poniżej świetnie zapowiadający się syn Kenyona Martina. Dumny tata jest na każdym meczu, “maluch” podobno ma już większe dłonie niż on…

Imigrant, któremu się udało

W książce George’a Karla pojawiło się także wiele innych wątków, jeśli kogoś to interesuje, najlepiej przeczytać samemu. Były szkoleniowiec często miota jadem trochę na oślep, dostało się nawet właścicielowi Kings, Vivekovi Ranadive, który był jego ostatnim pracodawcą i dał mu szansę, gdy inni postawili na nim krzyżyk. Nie ulega wątpliwości, że George jest wkur#$%ny, jednak chyba najbardziej za własne niepowodzenia. Pytany o to, kto jest najbardziej przecenianym graczem w lidze odpowiada:

Nie dam się w to wciągnąć, chcę jeszcze trenować.

A co Wy o tym sądzicie?

[BLC]

Jeśli chcecie się dorzucić na nowy, mocniejszy serwer to zapraszamy:

http://www.gwba.pl/zostan-patronem