Odkąd światło dzienne ujrzała kontrowersyjna publikacja autorstwa George’a Karla, w NBA zapanowało święte oburzenie. Szukający rozgłosu ex-szkoleniowiec klubów takich jak Cleveland, GSW, Seattle, Denver i Sacramento nie oszczędza nikogo i niczego. W książce aż roi się od ostrych sądów (na ile sprawiedliwych to inna sprawa), ale i ciekawych zakulisowych historii, ukazujących ligę od kuchni. A jest o czym pisać. Jak sugeruje podtytuł, George Karl ma za sobą 40 lat użerania się z divami, niekompetentnymi managerami i złą selekcją rzutową… Jakich rewelacji można się spodziewać po “wkur#$onym Jurku”? Na przykład takich, zapraszam do lektury:

#Michael Jordan był “za” oddaniem Pippena do Seattle

Bulls widzieli w tym szansę. Cztery dni przed draftem zadzwonił Jerry Krause, GM, który odwiedził mnie w Hiszpanii. Miał propozycję: Shawn Kemp, Ricky Pierce i nasz pick za Pippena. Pip był najlepszym skrzydłowym w lidze, nie miał słabych punktów. Pod nieobecność Michaela przewodził ekipie w punktach, asystach, przechwytach, zbiórkach i blokach (zbiorcze statystyki z czasu całej nieobecności Michaela). To ewenement, mający precedens jedynie we wkładzie Dave Cowensa w grę Celtics w sezonie 1978-1979.

Z Michaelem bawiącym się w baseball Pippen był trochę osamotniony. Próbując wyobrazić sobie tamtych Sonics bez Shawna, brakowałoby go nam, ale wizja Paytona i Pippena w jednej drużynie… Każdy transfer niesie za sobą debatę, ja byłem za, ale nie byłem pewien. Zadzwoniłem do Michaela. Rozmawialiśmy o baseballu, golfie i koszykówce uniwersyteckiej w Północnej Karolinie. I wtedy ja do niego: “Michael, a może im Kempa za Pippena dać?” Powinniśmy to zrobić?

Reakcja Jordana?

Powiedział “Zróbcie to. Scottie może sprawić, że Twoi zawodnicy będą grali lepiej, Kemp nie.” Na dzień przed draftem wszystko było dogadane. W mediach zawrzało. Fani zespołów byli bardzo przywiązani do obu zawodników. Wieczorem zadzwonił do mnie Ackerley (właściciel). Kazał czekać. Musiałem to przekazać Krausemu, nie był zadowolony. Bulls zwlekali. W dzień draftu Krause puściły nerwy. Zadzwonił i powiedział, że Bulls już nie interesuje nasz pick. Zaproponował pieniądze, potem podwoił sumę. kiedy w końcu Ackerley ukręcił sprawie łeb i zadzwoniłem powiedzieć o tym Jerry’emu, zwyzywał mnie strasznie.

Ciekawa opowieść Karla, jeśli faktycznie było tak, jak mówi, Jordan mógłby nie wrócić na drugi three peat! MJ zapytany później czy wróciłby do NBA, jeśli Bulls oddaliby Pippena do Sonics odparł “Hmmm… pewnie nie.” Więcej o samym transferze i innych ciekawych zamianach, które nie doszły do skutku pisałem Wam tu:

#NBA is rigged!

Kiedy żona koszykarza mówi, że mecze w NBA są ustawiane, zazwyczaj vox populi każe jej spadać na drzewo. Jednak kiedy podobny zarzut pada z ust trenera, który wygrał w swej karierze ponad 1000 meczów… po prostu brzmi to inaczej. NBA miała już w swej historii aferę z sędziowaniem Tima Donaghy, co udowodniono. Jednak głosy mówiące o tym, że liga ma swój interes w konkretnych wygranych i porażkach pojawiają się cały czas. Ostatnio swój kamień do tego ogródka wrzucił Paul George:

A co na to George Karl w swojej książce?

To moja teoria. Wierzę w spisek w tym temacie. NBA to wielomiliardowy biznes i liga ma interes w tym, żeby jednym się powodziło bardziej niż innym. Czy mam dowody na to, że coś zmalowali? Nie. Ale rzeczy są podejrzane.

Karl podaje przykłady playoffs 1993, gdy prowadził Supersonics przeciwko Phoenix Suns  oraz playoffs 2001, kiedy był coachem Milwaukee w serii z 76ers. W obu przypadkach lidze miało zależeć na tym, by ówcześni MVP (Charles Barkley i Allen Iverson) znaleźli się w finałach.

Kiedy wszedłem do NBA w latach 80-tych, liga była dołującym biznesem. Mogłeś kupić klub za 12 milionów baksów. David Stern, z pomocą Larry’ego, Magica i Michaela, odwalił kawał dobrej roboty w uczynieniu z ligi maszynki do robienia szmalu. Czasem już ciężko dostrzec, że to jeszcze sport, a nie tylko biznes.

#Czy Jordan miał problem z hazardem?

Całej sprawie, stanowiącej rzekomo powód pierwszego rozbratu Michaela z koszykówką poświęciłem swego czasu obszerny tekst:

A jak zapatruje się na to George Karl? Warto dodać, że prywatnie przyjaźni się z Michaelem.

Chcę wierzyć, że to nie jest prawda. Ale Michael jest taki, że wchodząc do kasyna będzie stawiał już od progu. Ma tę żyłkę hazardzisty, był strasznie zażartym skurczysynem, kiedy grał, teraz gdy jest w Vegas, wciąż się tak zachowuje.

CZYTAJ DALEJ >>