WTMW.

Rozpoczynam wakacje. Siedzę sobie w modernistycznej gdyńskiej kawiarni patrząc za okno, a trochę w klawiaturę. Rozmyślam o życiu, o tym co za mną i przede mną. Nareszcie się wysypiam, mam wokół siebie fantastycznych ludzi, zacząłem znów biegać, jestem szczęśliwy. Początek czerwca to moja ulubiona pora roku. Jest już ciepło, ale turystyczna hałastra jeszcze nie zjechała do Gdyni. Pięknie jest!

To ważne, żeby znaleźć swoje miejsce na ziemi. Zawodowo i społecznie. Każdemu z Was tego życzę. Z tego samego założenia wyszedł chyba trener Kenny Atkinson. Parokrotnie donosiłem, że został namaszczony następca Jamesa Borrego w Charlotte Hornets, ale ostatecznie transakcji nie sfinalizowano! Pan Kenny zdecydował o pozostaniu w Golden State jako topowy asystent Steve’a Kerra. To wiele mówi myślę o kulturze organizacyjnej Warriors zwłaszcza w zestawieniu z klubem (biznesmena) Michaela Jordana.

Przy okazji, ja naprawdę uważam, że wielu ludzi na stanowiskach menedżersko/właścicielskich NBA nie rozumie nowoczesnej koszykówki. W efekcie 80% klubów NBA nigdy nawet nie powącha mistrzowskiego pierścienia, prowadzą owszem dochodowy biznes ze sprzedażą gadżetów, biletów, licencji i praw TV, ale z aspirowaniem do mistrzowskiego tytułu jedynie mydlą kibicom oczy. Tak od lat.

1. warunki fizyczne
2. odporność emocjonalna
3. charakter
4. i dopiero talent

Dokładnie w tej kolejności. Powiedzcie, jak wielu zawodników spełnia te wymogi? A i to za mało, aby zostać mistrzem potrzebne jest jeszcze nieprzeciętne bball IQ. Tak długo jak scouting opierał się będzie przede wszystkim na poszukiwaniu dominujących talentów o nieprzeciętnej sile i rozpiętości ramion – tak długo w lidze dominować będzie parę zespołów naprzemiennie.

Kto w największym stopniu scoutuje charakter i parametry emocjonalne? Przecież to widać.

• Popovich w San Antonio?
• jego podopieczny Steve Kerr?
• Pat Riley w Miami?
• Giannis spełnia wszystkie wyżej wymienione wymogi, a do tego wciąż uczy się grać
• LeBron do niedawna był absolutnie najlepszy, ale to starszy pan, nie bronił w tym sezonie
• Chris Paul  był/jest doskonały, ale rokrocznie brakuje mu albo warunków albo zdrowia

I to tyle. Zauważcie, liga nawiguje do “switch everything” i wystawiania na parkiet piątki przejmującej w obronie każdą zasłonę / grającej na każdej pozycji. Owszem, jesteś w stanie wystawić na plac samych charakternych chłopaków jak w SAS, czy tam krzepkich atletów sprawnie i do wszystkiego chodzących na nogach w obronie (jak np. w Toronto), ale koniec końców zbraknie im talentu. Możesz charakter i zdolności strzeleckie przedkładać ponad warunki jak w Miami i też ci zbraknie, tym razem dynamiki, czyli warunków.

Mental

Może ci się wydawać, że masz wszystko, ale pewnym kluczowym postaciom zaczyna brakować emocjonalnej siły i też się rzecz sypie, jak w Bostonie. Jayson Tatum to ciekawy kazus, który mentalnie określa się na naszych oczach. Jestem ciekaw jak potoczą się jego dalsze losy. Z pewnością Celtics weszli w tym sezonie na nowy poziom, do absolutnego topu konferencji, ale ponownie awansować do NBA Finals w przyszłym roku będzie ciężko.

LeBron w 2011 roku też spektakularnie przegrał Finały, w których zdaniem wielu “zniknął” ale tu nie chodziło o mental, ale względy taktyczne, których Heat nie byli w stanie przeskoczyć na przestrzeni paru meczów. Potrzebowali zgrania, rozwoju umiejętności potrzebnych do radzenia sobie w niecodziennych sytuacjach i zrobili to. James nauczył się grać z pozycji “cztery” podszkolił post up oraz rozegranie ze środka i kolejne NBA Finals były jego, seria trwała OSIEM lat! Tatum i Celtics również mają robotę do wykonania (motion offense, podania w ruchu). Miejmy nadzieję, że to ogarną. Śmiejemy się czasem z Mike’a D’Antoni, ale ktoś taki (ofensywny maestro trenerski) by się właśnie w Bostonie przydał w roli asystenta.

Team culture

Gdzie poza wspomnianymi wcześniej mamy jeszcze obiecujący “team culture”? Interesującą grupę stanowią Memphis Grizzlies pod wodzą trenera Jenkinsa. Dallas z Luką zdradzają obietnicę w nadchodzących latach. Fundament mają, są bliżej niż dalej, w każdym razie wiedzą dokładnie czego szukają i potrzebują. Jestem także ciekaw co wokół Trae’a Younga zbudują kadrowcy w Atlancie, ale to palcami po wodzie pisane. Capela i Collins muszą iść na aut, bo to żaden mistrzowski frontcourt. W dojechane ekipy z Los Angeles nie wierzę. Suns mieli dwie szanse, trzeciej może nie być, czekają ich zmiany kadrowe. Miami, Boston, Milwaukee, Brooklyn zawsze będą o sobie przypominać, ale standardy wciąż dyktuje Golden State. Tutaj także nie powiedziano ostatniego słowa. Poole, Kuminga, Payton II, Wiseman to jest przyszłość. Trochę chaotyczny wpis wyszedł, ale mam nadzieję, że dotrwaliście i nie macie mi za złe. Pozdrawiam! Dobrej niedzieli wszystkim, B.

Przy okazji, może ktoś z Was zechce polubić ten tweet, jak mój angielski? LOL

Thank you for a successful NBA season #GamblingTwitter
this was my message to readers in Poland, decided to translate and share it with you guys as well. Bartek pic.twitter.com/zHafGuIc8n

— Bartek Gajewski 🇵🇱 (@gwiazdyB) June 17, 2022