13-7. Ósme wygrana Cavs z rzędu. Nie zamierzam analizować siły przeciwników, z jakimi przyszło im się mierzyć, wychodzę z założenia, że każdy wygrany mecz w NBA to wielkie osiągnięcie. Z resztą, coraz lepszy wydaje się styl, w jakim Cleveland owe zwycięstwa odnosi.

Wczoraj na przykład gościli liderującą wschodniej konferencji ekipę z Toronto. Goście zagrali znakomity basket w pierwszej połowie. Targali się po piłkę jakby od tego zależało ich życie, wymieniali między sobą podania i trafiali rzuty. Tak pierwszą jak i drugą kwartę zakończyli z dorobkiem powyżej 30 punktów, a niewiele gorzej było w trzeciej. Cavs pozostawało gonić wynik.

Owszem, któż mógłby spodziewać się tak skutecznej gry ze strony młodzieży: Valanciunasa i T-Rossa, wspieranej przez weteranów: Jamesa Johnsona oraz (wywołanego do tablicy w niedawnym artykule) Landry’ego Fieldsa. Dość powiedzieć, że gospodarze wpadli w 14-punktowy dołek, z którego jeszcze w minionym sezonie na pewno by się nie wygrzebali.

Wiele jednak zmieniło się w Cleveland od ostatniego sezonu. Przede wszystkim LBJ. Mówią Wam coś te inicjały? LeBron się rozgrzewa, wczoraj znów przejął kontrolę w czwartej odsłonie. Widzieliście trójeczkę na minutę przed końcem?

Większość meczu pracował by pobudzić swoich partnerów. Myślę, że podstawowym zamierzeniem Cavs było zniwelować wkład rozgrywającego Kyle’a Lowry, czyli głównej jednostki napędowej Raptors, ale dopiero na koniec Lowry został najdotkliwiej odcięty od udziału w grze, a wyraźnie zagubieni przeciwnicy przystali na oddawanie trudnych rzutów z półdystansu.

James spotkanie zakończył z dorobkiem 35 punktów, 4 asyst oraz 2 zbiórek. Mało? Jakby nie mierzyć jego wkładu, był wczoraj świetny. Jeśli drużyna potrzebuje go w pierwszej linii obrony? Proszę bardzo: będzie stawał na drodze rozgrywającego, wszystko dla zwycięstwa.

Bardzo podobało mi się jak Lowry’ego gonił w czwartej kwarcie Matthew Dellavedova. 24-letni Australijczyk wrócił do gry przed dwoma dniami po kontuzji kolana, talentem może odstawać od swych ciemniejszych kolegów, ale serducho i ambicje do gry ma wielkie jak Rocky! Lowry gnębiony przez całe spotkanie w charakterystyczny dla siebie sposób chciał pociągnąć zespół w końcówce, ale nie był w stanie. Bardzo ładnie w finałowym fragmencie przyblokował go Tristan Thompson i zasadniczo wszystkie oczy zwrócone były na playmakera gości.

CZYTAJ DALEJ >>