WTMW.

No i jak tam? Po ekstremalnie ofensywnej rundzie zasadniczej, NBA playoffs są jak powiew świeżego powietrza. Zdecydowanie podniosła się intensywność, dużo większą rolę odgrywają względy taktyczne oraz odporność mentalna graczy. Widzimy co się dzieje gdy zespołowi odebrać pierwszą opcję, czasem pierwszą i drugą albo gwiazdom ich ulubione manewry i klepki na parkiecie. Niektórym siada psychika, inni wręcz odwrotnie, przypominają o sobie kibicom. Jak było dzisiaj?

Suns 129 Clippers 124 [2-1]

Ktoś mnie pytał wczoraj czy coś mi mówią inicjały KL. Oczywiście, że tak! Chodzi o Kevona Looneya, bystrego gracza zadaniowego obrońców tytułu. Poza tym nie wiem, nie znam. A tych, na których liczyliście, a ich na parkiecie nie ma, to już nie mój problem. Rozczulać to się można nad chorymi dziećmi, a nie nad najemnym klepaczem piłki z milionami na koncie. PHX są do ogrania, ale nie tutaj i nie teraz. Jechać z kurpiami. Szanuję serce do gry i wysiłki Russella Westbrooka, którego niniejszym pozdrawiam i jego linijkę statystyczną wymieniam: 30 punktów 8 zbiórek 12 asyst. Do ostatniej chwili pojedynkował się z kolegą Devinem Bookerem (niestety kolejny raz przegrał pojedynek) oraz warczał na byłego kumpla Kevina Duranta. Ten ciekawie go podsumował słowami:

Nie chcę żadnych problemów gansterze.

Działo się to jednak na jedenaście sekund do końca przy paru oka prowadzenia gości. KD nie byłby taki wylewny, gdyby wynik poszedł w drugą stronę a niewiele brakowało. Jednak po kolei… Wszystko było przewidziane, haha. LAC w ograniczonym składzie musieli postawić na partyzantkę. Przyspieszyć grę, zamknąć w polu trzech sekund. Nie stać ich było na efektywne podwojenia, liczyć musieli na brak dyspozycji Słońc i grę z kontry. Tak też się działo. W sumie całą kwartę grali bez udziału środkowego, zasklepieni w środku, decyzyjność oddając w ręce atletów: Westbrooka i Normana Powella.

Suns take a pivotal game, Mr. Ayton with 12 points
✅ we have a winner#GamblingTwitter https://t.co/w37Y4wxOMv

— Bartek Gajewski 🇵🇱 (@gwiazdyB) April 21, 2023

Tutaj od razu się zatrzymajmy, bo Powell jako główna atrakcja gospodarzy zdobył tej nocy 42 punkty przy 7/12 zza łuku. Chłop ma jaja, aby brać na siebie kluczowe posiadania, ręka mu się nie trzęsie. Ma też dynamit w pierwszym kroku, a przez to ciąg na kosz. Porażka boli, ale mocny wpis w koszykarskim resume zostaje.

Przy okazji, to pierwszy raz w historii NBA playoffs, gdy dzień po dniu dwóch graczy naprzeciw siebie przekracza granicę czterdziestu punktów. Wczoraj byli to Jamal Murray i Anthony Edwards. Dzisiaj panowie Powell i Booker. Wczoraj przygotowując się do typów na czynniki pierwsze rozkładałem zdobycze Bookera. Gość w obecnych realiach jest nie do zatrzymania. KD otworzył mu przestrzeń, zdjął double coverage i efekty tego widzimy: 45 punktów 6 zbiórek 3 asysty.

G1 26 < G2 38 < G3 45 punktów! W pojedynczym kryciu, po zasłonie (jakkolwiek LAC zamierzają podejść do obrony pick and rolla) atakując z biegu czy stanowiąc zagrożenie bez piłki – NIE DA RADY skutecznie kryć Bookera gdy występuje u boku KD (!) i choćby dlatego transfer tego ostatniego był tak doniosły.

słaby punkt PHX

Dopóki piąty do gry (Torrey Craig) trafia rzuty z czystych pozycji, Ayton zbiera piłki a meczów nie ma zbyt wiele, wszystko jest w porządku. Zmęczenie się jednak nawarstwia, Słońca nie dysponują wsparciem z ławki, w dalszym ciągu nie mogą skorzystać choćby z usług Camerona Payne’a. Zmęczenie materiału już wkrótce da znać o sobie, co biorąc pod uwagę kartotekę zdrowotną wiekowych już przecież CP3 (ścięgno udowe) i Duranta (strzelajacy Achilles) nie napawa optymizmem. Grają w opór, a to dopiero Clippers:

• Booker: 43, 44, 44 minuty
• KD 44, 44, 41 minut
• CP 38, 37, 40 minut

W każdym razie, Suns wygrali zawody przewagą talentu jednostkowego, pracą na tablicach (15 ofensywnych zbiórek) oraz bezlitosnym atakiem obręczy. W całym meczy wywalczyli CZTERDZIEŚCI SZEŚĆ rzutów wolnych! Dwa razy więcej niż rywale. Z kronikarskiego obowiązku napiszę tak: czy arbitrzy sprzyjali gościom? A czy dzik itd.

Kings 97 Warriors 114 [1-2]

Królowie się zachłysnęli od komplementów. Palić frana u siebie na dzielni, jakieś lasery i luminacje świetlne wśród swoich to jedno. Pokaż jaja i zrób to samo w obcej hali! Myślę, że nie byli gotowi na skalę niechęci, jaka spadła im na głowy w Chase Center. Od pierwszego gwizdka dostali strzała w gębę, z którego nigdy się mentalnie nie podnieśli. Sprawca całego zamieszania z wykluczeniem Draymonda Greena, czyli Domantas Sabonis ilekroć dotykał piłkę, poziom decybeli w hali rósł niepomiernie. Buczenie było słychać w okolicznych barach i niedaleko położonym osiedlu aż się ludzie skarżyli.

Aparat emocjonalny nie wyrobił. Przez trzy kwarty Sacramento trafiło 7 z 33 rzutów za trzy (21%) a rookie Keegan Murray (206 trójek w sezonie / rekordzista pod względem trafień zza łuku wśród rookies) jak dotąd w trzech meczach zalicza 1/8 i żadnego zagrożenia nie stwarza. Zdaje się, że mówił coś przed rozpoczęciem rywalizacji, że ma niezwykły set of skills. Mam nadzieję, że się przełamie, dobrze mu życzę. Póki co brakuje mu przede wszystkim fizyczności. To właśnie performance graczy zadaniowych, zwłaszcza na wyjeździe, określić powinien tę serię. Malik Monk dziś zaliczył 2 punkty. Kevin Huerter w opatentowanych akcjach dribble handoffs zalicza 0/5 zza łuku. Pozycje są dobre, ale patrz zdanie pierwsze tegoż akapitu…

Still cosmic

Dla kontrastu, nie ma nic piękniejszego niż Stephen Curry wchodzący w tryb torpedy, jak mawia mój synek. Gość się nie kontroluje, trafia wszystko, pozbawiając ludzi szacunku do samych siebie: 36 punktów 12/25 z gry 6/12 zza łuku 6 zbiórek.

Bez Draymonda mistrzowie musi nieco zmodyfikować sety. Splash Brothers musieli jeszcze więcej biegać, niżej rozpoczynać manewry obliczone na wyswobodzenie spod krycia i dojście do pozycji. Zresztą, po co im Draymond skoro mają Kevona Looneya: DWADZIEŚCIA zbiórek DZIEWIĘĆ asyst w tym DZIEWIĘĆ piłek zebranych w ataku. Coś pięknego. Sabonis co prawda swoje też zebrał (16) ale nie było bezczelnego ponawiania akcji, to znaczy było, ale w drugą stronę!

Czy mi się podoba, że Dubs 18 z 27 rzutów w trzeciej kwarcie oddali zza łuku? Nie jest to optymalny sposób ataku, ale dopóki trafiają i nie dają rywalom przewagi na deskach, niech rzucają. Zatrudniając najwybitniejszych shooterów w historii dyscypliny, w sumie jest to logiczne. Co będzie dalej? Spodziewam się wyrównania serii w kolejnym meczu, czyli wszystko się jeszcze może zdarzyć. Nothing is over until it’s over. Never underestimate the heart of a champion i tak dalej.

Sixers 102 Nets 97 [3-0]

Joel Embiid podwajany na twardo trzeci mecz z rzędu. Choć bardzo by pewnie chciał pokazać, co potrafi Kameruńczyk musi się hamować i kolejny raz cierpliwie podawać piłki kolegom. Nic dziwnego, że puszczają mu styki. Moim zdaniem zdecydowanie mu się upiekło, byli bowiem tacy, którzy za wyrzucenie nogi w okolice krocza przeciwnika nie tylko opuszczali parkiet, ale dostawali kary zawieszenia. No niestety, należy panować nad instynktami. Kto nie trzyma ciśnienia pod presją, temu mistrzowski tytuł nie jest pisany:

No co? Nie jest mu pisany! Gość, który przewraca się na parkiet trzynaście razy w meczu powinien występować w teatrze albo być bramkarzem w Miedzi Legnica.

W którymś momencie arbitrzy (mówiłem, że Tony Brothers to stan umysłu) uznali że popełnili błąd i nieświadomego konsekwencji swych czynów Jamesa Hardena w trzeciej kwarcie wyrzucili z boiska za to zagranie:

Niebywałe. Nowojorczycy nie wykorzystali pięknej szansy na zwycięstwo, ale sami są sobie winni. W ostatniej akcji meczu Spencer Dinwiddie próbował penetrować po swym firmowym stutter step, ale Embiid już na niego czekał z blokiem. Do widzenia. Zapraszamy za rok, w tej serii Brooklyn już nie zaistnieje.

Come on guys!

Dlaczego mówię, że sami są sobie winni? Szereg błędów w obronie! Dorian Finney Smith pilnował Hardena jakby ten wciąż miał elitarną penetrację i wymuszał tony fauli. Tymczasem Brodacz w trzech meczach wymusił łącznie trzy rzuty wolne, co dobitnie świadczy o zjeździe do bazy tego zawodnika. Pamiętacie go za czasów Houston? Wjazdów tyle co Shai Gilgeous Alexander. Lider jeśli chodzi o wymuszanie przewinień, dwucyfrowa liczba osobistych w każdym meczu. To se ne vrati! I dlatego DFS nie może go kryć od penetracji, ale blisko! Siedzieć typowi na biodrze jak robi to m.in. Royce O’Neale.

To pierwszy błąd. Kolejny to przesadne podwojenia, nerwowość, nieumiejętne czytanie przestrzeni, może niedokładne instrukcje. Podwajają Hardena? Po co? Na jakiej podstawie?! Podwojenia Embiida powyżej linii rzutów wolnych?! Przecież to aż się prosi o guza, zbyt łatwe jest do odczytania i ogrania. W efekcie gracze zadaniowi Sixers jak Maxey (25 punktów 5/8 zza łuku) czy Harris (15 punktów 7 zbiórek) wchodzą w rytm od początku meczu i ciężko ich później zatrzymać. Maxey mogący atakować tzw. closeouts przy jego dynamice czy kończący akcje catch and shoot to przepis na gładkie 0-4. Potem na koniec nie można się dziwić, że młody trafia w najważniejszych momentach.

W wielce wyrównanej czwartej kwarcie swą przydatność pokazał weteran parkietów PJ Tucker. Każda bezpańska piłka wydawała się padać jego łupem. Zbierał, zastawiał, czytał grę, pięknie bronił. Nic z tego nie jest widoczne w statystykach dlatego chciałem to zaznaczyć. Dobrze, że już ma pierścień z Milwaukee, zasługuje na niego.

Other NBA news

-> Malcolm Brogdon laureatem statuetki Sixthman of The Year, czyli Rezerwowy Roku. Lepsze statystyki od góry do dołu prezentował co prawda Immanuel Quickley z Nowego Jorku, na dodatek lepiej broni i rozegrał więcej meczów, ale chodzi o efektywność i pewne atrybuty niepoliczalne, pewność pod presją. Chodzi także o efektywność. 48% z gry / 44.4% zza łuku / 87% z linii rzutów wolnych to marzenie każdego trenera. Moim zdaniem wybór słuszny, gratulacje dla pana Brogdona.

-> Wizards zwolnili generalnego menedżera Tommy’ego Hilfigera (tfu!) Shepparda. Nic Wam to nazwisko pewnie nie mówi, ale może jego następca będzie miał bardziej strategiczne podejście i faktyczny zamysł na zbudowanie mistrzowskiej organizacji, a nie tylko tkwienie w przeciętności.

Dobrego dnia moi Drodzy. Pozdrawiam najserdeczniej patronów serwisu: Kamil K oraz Artek 97 – pięknie dziękuję. BG