Shite, druga strona artykułu! Now that’s something I haven’t seen in a loong time 😉

Wiecie co, coraz bardziej mi przykro, że szuka się “big manów”. Uwielbiam niskich szczurków, jak tutaj Young. Jeżeli koszykówka ma iść w kierunku 210cm+ to coraz bardziej nie pozwala to się utożsamiać z zawodnikami. Narzekanie pewnie niegodne dzieciaka z piaskownicy, ale nadal wierzę, że nie trzeba być olbrzymem, żeby być najlepszym w NBA. Pozdro Thomas.

A ja się zapytam gdzie się podział Young Bull (Collin Sexton) ? O.O

Young na słabszy okres gry ostatnio, więc obserwatorzy wrócili na ziemię. 6-2, 180 funtów, raczej ponad obręczami nie fruwa i eksplozywnością się nie wyróznia.

ma szybki i celny strzał z wyskoku, więc ewokuje porównania ze Stephenem Currym, ale od szybkiej reki do Curry’ego droga daleka., bo Curry – wbrew stereotypom – dysponuje szerszą paletą możliwości i talentów niż tylko firmowy shooting.

w niektórych mockach spadł pod koniec pierwszej 10 i zdaje się, większość czeka na Turniej, żeby go zweryfikować w meczach k.o system.

Bagley, bamba, Ayton – potencjał fizyczny właściwie nieskończony, wysocy, wysoko sięgający, zbierają z łokciami na obręczy, właściwie każdy ma także niezłą mechanikę rzutu, w każdym razie taką z którą można pracować w NBA od dnia 1.

to powinny być 3 pierwsze numery.

jest jeszcze Jaren Jackson Jr. – ta sama melodia : wysoki, wysportowany [czyli, “atletyczny”], idealny materiał do obróbki w profesjonalnej lidze.

najpierw w Drafcie idzie to, czego nie można nauczyć, czyli warunki fizyczne, motoryka, “atletyzm” szeroko pojęty.

Doncic takich zalet nie posiada w stopniu uprawniającym przypuszczenie, ze mógłby znaleźć się w pierwszej 3.

porównania z Manu Ginobilim są niezłą reklamą, ale wg mnie są też dośc odległe, bo Ginobili w jego wieku, to był zawodnik niesłuchanie eksplozywny, który wchodził na kosz i wbijał reverse dunk. Doncic w NBA raczej nad koszami fruwał nie będzie.

inteligencja, czucie gry, świaodmośc boiskowa, technika użytkowa – to wązne zalety, ale jesli klub ma do wyboru : rewelacyjnego atletę, którego można technikę wyszlifować, a na rozwój inteligencji i świadomości poczekać te 3 lata oraz atletę średniego, który już je ma – biorą tego pierwszego. upside i prospekt, to cała prawda o Drafcie.

dlatego czasami niektórzy dziwią się, jakim cudem Kwame Brown czy Michael Olowokandi mogli pójśc tak wysoko, a inni, jak się później okazało – lepsi, tak nisko. Mogli, bo Draft to przede wszystkim wycena potencjałów wg niezmiennych zasad i hierarchii. Nie przynosi to nikomu ujmy.

dodatkowo :

zwrciłbym uwagę na dwóch graczy o tym samym nazwisku : Bridges. Mikal z Vilanovy, który będzie poszukiwanym all around, a w najgorszym razie 3 & D oraz Miles z Michigan, co ciekawe o podobnej charakterystyce. dobre szkoły, dobrzy trenerzy akademiccy, fizyczna wysoka norma – to są zalety wazne dla klubów NBA. powinni obaj pójśc w loterii.

Kevin Knox z Wildcats też , ale mówiac szczerze dobrze by mu zrobił jeszcze jeden rok w NCAA. widać, ze ma potencjał ofensywny, to widać, ale w NBA może mieć trudny start, poza tym – im wyższy numer tym lepsze warunki kontraktu, więc może za rok miałby lepsze widoki. cóz, łatwo się mówi, każdy z tych chłopców wie, ze w tym ‘drugim sezonie” moze – odpukać – złamać nogę i pożegnać się z zawodową karierą i pieniędzmi, dlatego trzeba zrozumieć, jesli wolą iśc do NBA po jednym roku, zamiast czekać dwa albo trzy. cztery czekają już tylko zawodnicy, którzy wiedzą, ze w NBA ich szanse utrzymania się są niewielkie.

Porter ma ponoc wrócić na Turniej, na razie nikt nie wie, na co go naprawdę stać na pozioomie wyższym niż HS. jedno jest pewne : umie rzucać. może to być ktoś podobny do Jaysona Tatuma z Duke, tyle że wyższy o 2 cale.

Shai Gilgeous Alexander – 2-metrowy poing G z zabójczym zasiegiem i pracą nóg, świetny potencjał lock down defender i coraz wyższe kwalifikacje prowadzenia gry. Michael Carter Williams ? next Shaun Livingston ? a mozę Elfrid Payton ? zawsze intrygujący są ci wysocy rozgrywający.

Gary Trent Jr – następny, który nie musi być atletą, bo ma doskonale dopracowany rzut. w NBA nie będzie liderem, ale jako back up shooting G moze się odnaleźć. loteria albo zaraz na początku 2 rundy.

Robert Williams z Texas A & M, kto wie czy nie najciekawszy prospect w całym naborze. instynkt do zbiórek, timing, szybki start do zbiórki, niezłe umiejętności ofensywne, słowem : materiał do pracy jak znalazł. kłopot polega na tym, ze zauważalna jest jego niedojrzałośc : zaniki intensywności, obniżona koncentracja, brak, de facto – profesjonalnego podejścia do koszykówki, są też dylematy dotyczące jego etyki pracy. ma cały talent świata, ale nie wiadomo, czy jest gotów zostać prawdziwym zawodowcem.

Collin Sexton – zwróćcie na niego uwagę. dynamiczny gracz, lubi boiskowe pojedynki, dązy do zdominowania rywali, gra z pasją.

a to co zrobił w jednym z tegorocznych meczów w barwach Alabamy przejdzie do historii. jego team w pewnym momencie musiał grać zaledwie trójką zawodników przeciw pełnemu składowi rywali i miał 20 pts straty. Sexton odrobił to właściwie w pojedynkę. to będzie legenda za parę lat.

od tej pory nikt tego gracza już nie pomyli z żadnym innym.

Brandon McCoy z UNLV też ma zadatki, ale eksperci sugerują, ze jest soft, gra świetnie dopóki obrona schodszi mu z drogi, jak się zaczyna presja, kontakt, po 2 dobrych akcjach rywal zamiast się schować zwiększa nacisk i nie poddaje się – Mc Coy trochę się konfunduje i staje się niczym bohater filmu Woody’ego Allena – “jakiś taki niewyraźny”.

Hamidou Diallo z Wildcats – 6-5, 6,11 winsgpan, na dodatek 44 cale dosięznego wyskoku. potencjał prima sort, porównajcie go z M. Ponitką, który też chciał do NBA ;]. a jednak Diallo jest umieszczany poza loterią. głównie dlatego, ze nie ma pewności czy ten produkt NYC basketball stret uni ma zadatki na wybitnego profesjonalistę.

większośc widzi go jako 3 & D, problem ze w obronie nie błyszczy, a shooting wygląda dośc średnio. 2 rok jest w Wildcats, chociaż jako freshman wyglądał na pewniaka, cóż – sprawy się skomplikowały, powinien iśc do NBA i probować przebić się na workoutach, a potem cięzko pracować. trzeci rok nawet u Calipariego nic mu nie da.

Grayson Allen odczekał swoje u Krzyżewskiego, może w tym sezonie wezmą tytuł ? w NBA Allen będzie się starał odnaleźć dzięki kombinacji shooting & atletyzm, co w jego przypadku starczy na coś pomiędzy loterią, a początkiem 2 rundy. w NBA lubią chłopakow z Duke, ta szzkoła i termin u Krzyzewskgo mają renomę, wiec o wybor Allen nie musi się martwić, pytanie czy nie przespał trochę swojej szansy w Lidze.

Trevin Duval spadł już do 2 rundy w wielu mockach. szybki gracz, bije wsady z każdej płaszczyzny, ale są wątpliwości czy w NBA jak guard odnajdzie się na jakejkolwiek pozycji.

jako point – nie ma kwalifikacji, chociaż w tym roku pracował nad tym uczciwie, jako shooting – nie ma shooting :]

a ze wzrostem 6-2 niewiele jest innych możliwosći. moim zdaniem : powinien zostać na 2 rok w Duke i narzucić sobie ogromny reżim, codziennie 500 rzutów z dystansu, praca nad mechanikę plus 3-4 godziny dziennie w videroom studiując sposób prowadzenia gry i podejmowania decyzji przez najlepszych point guardów.

może za rok przebije się wyżej.

Jalen Brunson z Nova może być Graczem Roku i może wgrać Turniej, ale na NBA zadatków nie ma : 6-2 na obcasie, bez pierwszego kroku i wyskoku dosiężnego, w takim układzie jego umiejętnośc gry w systemie, leadership czy nawet porządna strzelba z dystansu nie mają odpowiedniej wymowy. w NBA nie będzie ani liderem ani shooterem, ani też świetnym obrońcą. Pójdzie w 2 rundzie, aczkolwiek nie takich undrafted widziałem w naborze.

Devonte Graham z Jayhawks, następny lider czołowej drużyny NCAA, ktry w NBA raczej kariery nie zrobi, chociaż na wybór na pewno może mieć nieśmiałą nadzieję. za niski, za wolny, no i potencjał raczej skromny. czekał całe 4 lata, zeby wskoczyć za kierownicę teamu Kansas, co mówi samo za siebie.

Landry Shamet z Wichita, człowiek orkiestra w swoim zespole, 6-4, w sumie : pod koniec 1 rundy, na początku 2-giej ma szansę się załapać, główne dzięki temu, że może jesczcze urośnie choć 1,5 cala ;], wtedy mgłby być w NBA solidnym back upem w jakimś średniaku.

Isaac Bonga 6-9 i point G na dodatek, ponoć ma wizję gry i nieźle jest skoordynowany, ale przy drapieżnej, szybkej obronie niższych graczy moze być pogubiony, a na innych pozycjach nie bardzo mozna go ustawić, bo po z natury jest rozgrywajacy. na dodatek musiałby się solidnie wzmocnić fizycznie, tak wieć : jesli zostanie wybrany, to pierwsze 3 lata spędzi poza parkietem, w siłowniach, realizując dietę i ucząc się koszykówki. Potencjał jest, ale 6-9 point G, to jednak wynalazek wyjątkowy, nie każdy kto ma ten wzrost i w miarę panuje nad piłką może być Magicem Johnsonem czy Benem Simmonsem.

w sumie, obiecująco wyglkąda ten draft, zwłaszcza ze jest paru chłopaków z Europy, których nie miałem okazji podpatrzeć, Musa czy Kurucs, o których dobrze się mówi, choć poza stereotyp fajnego białego wysokiego gracza z techniką i mechaniką rzutu te opinie nie wykraczają.

nie widziałem w grze Troya Browna, o którym słyszałem wiele dobrego

ostatnio w loteriach zjawił się niejaki Khyri Thomas z Creighton.

sądzę, ze niebawem im takzę trzeba będzie się uważnie przyjrzeć, bo uroda Draftu ma to do siebie, ze jak królik z kapelusza może w ostatniej chwili zjawić się zawodnik, który raz czy drugi wyskoczy ze świetnym występem, zwróci uwagę, a wtedy skauci go już nie wymażą z notesów. na tym to polega : 2 kapitalne mecze, prezentujące talent i możliwości są ważniejsze niż 5 meczów nijakich i bezbarwnych.

pokaż mi przebłysk swoich możliwości, zrób parę akcji które mnie zaciekawią, daj sie zapamiętać – oto reguła w tej zabawie, każdy ma szansę, nawet jeśli nie na bycie nr 1 czy loterię, to na pewno na walkę o 2 rundę, choćby to był wybór nr 60 w kolejności.

i nie ma znaczenia, czy ktoś dostał właśnei Gracza Roku.

Gracze Roku z college’ów, konferencji, szkół średnich niczego nie gwarantują, jesli delikwent nie ma potencjału. możesz sobie być ułożony, coachable, mieć w CV staż w zespole wybitnego coacha szkolnego, tytuły i zwycięśtwa, a jeśli jesteś za niski, za wolny , masz za małe dłonie czy skaczesz o 15 cm niżej niż powinieneś – szukasz pracy w klubach w Ameryce płd, Europie, albo w banku, korporacji, mc DOnalds czy call center, w zależności od poziomu wykształcenia.

ten biznes już na starcie, w momencie przekraczania granicy międxzy basketem amatorskim i zawodowym, jest bezwzględny.

Mikal Biridges jest godny uwagi, dostaje porównania do Kawhiego nawet. Do Draftu jeszcze dużo czasu, sporo okazji do wykazania się, więc z pewnością będzie dużo przetasowań w potencjalnych wyborach.

Czekam na druga czesc z Sextonem, Knoxem, W.Carterem i Jarenem Jacksonem Jr

Coraz częściej autorzy zachowują się jak wyrocznia dla przedszkolaków. Wiem, wiem gdyby nie młode pokolenie to koszykówka by umarła. Ale pisanie “nie pamiętacie pewnie ale dawno temu był w lidze taki gość….David Robinson” to podsumowanie swoich czytelników. My starzy nie powinniśmy tu zaglądać czy jak?

Łatwiej atletycznego prospecta nauczyc boiskowego IQ niz inteligentnego” nauczyc atletyzmu”? Dzieki za swietny wywód Wielmozny Panie ale tu sie mylisz.