Bardzo słaby dunk contest. Jeden fajny wsad nad shaqiem ale to tylko dlatego, że lubie O’Neala :))))))

Nie wiem dlaczego ale oglądając całe ASG co raz bardziej denerwuje ten cały Young z atlanty, 25% zza łuku żadnych warunków i tylko parcie na szkło i pokazywanie czego on nie potrafi w gierkach o pietruszke. Niby rookie sezon i już ciągnie swoją drużynę napiszecie, ale koleś wyrośnie na stat paddera gorszego niż ten którego imienia nie można wymawiać (tak Voldemorta). Przy okazji pozdrawiam Jamesa Hardena i Houston Hardens 🙂

R.i.p slam dunk contest

Zabrzmi jak januszostwo bo “kiedys to było”, ale skills challenge kiedys był dużo ciekawszy i dynamiczniejszy Zawodnicy robili to na czas, a nie kto pierwszy z pary. I był bardziej wymagajacy chociazby przez podanie kozłem. Najlepsza “obstawa” w 2007 – LeBron, Wade, Bryant i CP3 za kontuzjp.owanego Nasha.

Konkurs wsadów ma swoje ograniczenia w kwestii oryginalności i tego co nowe, nie da się być wiecznie kreatywnym. Tak jak w każdej dziedzinie istnieją jakaś skończona pula tego co można wykonać i kwestią czasu jest jak dojdzie się do tego punktu. Wtedy zostaje już tylko odtwarzanie, liczenie na słabszą pamięć kibiców, zwłaszcza tych bardziej doświadczonych plus ewentualnie szukanie jakiegoś novum w aspektach pobocznych. Typu przebieranki, gadżety, satyra, inny format, inne zasady. Żeby być bardziej obrazowym, macie jakiś swój ulubiony smakołyk, jecie go latami po czym przestaje Wam smakować, już nie zaskoczy Was nagle zupełnie odmiennym smakiem, jeżeli producent wprowadzi jakieś zmiany w składzie to i tak to popsuje. Ludzie są w stanie znudzić się dokładnie wszystkim, rzeczami dużo przyjemniejszymi niż konkurs wsadów czy cała koszykówka. Taka jest nasza natura. Zawodnicy też nie przeskoczą pewnych fundamentalnych ograniczeń. Tak samo jak zawodowi dunkerzy będący lepsi we wsadach od zawodników NBA. Tam też naoglądacie się mnóstwa konkursów przez x lat w końcu stwierdzacie że Was do nie bawi. Z tego co zauważyłem to oni tam w przebieranki też poszli kilka lat temu. Też tam jest już powtarzalność, w większości robi się te wsady które już była, różnica jest w stylu, może ktoś wykona to lepiej, wyżej się wybije, mocniej zapakuje, zrobi to z większą finezją albo gorzej. Nawet jakby w tym roku w SDC w ramach ASW wyszedł jakiś gość który wykonał by te same wsady co Carter w pamiętnym konkursie z 2000 r. i zrobił te same wsady w tym samym dynamicznym stylu to i tak już by nie było to samo. Więcej by było komentarzy w stylu ” ale to już było” , ” Kopiuje po Carterze”, ” Zero oryginalności”, ” Carter to już robił w 2000 r, teraz mamy 2019 r” niż głosów zadowolenia. Problem jest nie tylko w samych konkursie, zawodnikach czy dziedzinie jakaś jest robienie wsadów ale również w nas samych, kibicach. Mamy za duże wymagania, nie dostosowane do okoliczności i do rzeczywistości. Jesteśmy trochę jak dzieci które domagają się więcej i więcej, nie słuchając za bardzo co mówi do nich rodzic czy jakaś inna starsza osoba.

Nie będzie ciągłego rozwoju, ciągłej ewolucji we wsadach. Zawodnicy mogą być bardziej atletyczni, mogą być bardziej skoczni czy nawet elastyczni ale to nie znaczy że będą ciągle robić nowe wsady, ciągle zaskakiwać. Nawet jak się naciąga gumę to nie można jej rozciągać bez końca bo i tak w pewnym momencie pęknie. Nawet jak prześledzić konkurs SDC z 2000 r. to jest tam całkiem sporo wsadów średnich, nieudanych, odstających poziomem, ten konkurs jest częściowo zmitologizowany. Poza wsadami Cartera, jednym Francisa, czy jednym McGradyego reszta jest taka przeciętna by nie powiedzieć gorzej, bardziej pasuje pod konkurs z tego roku czy SDC z 2018 r. Nawet Carter za swoich najlepszych czasów, kiedy był najbardziej sprawny powiedział że nie będzie startować w kolejnym konkursach, rok po roku, bo pokazał już wszystko co najlepiej umie i musiał by w kolejnych edycjach robić już tylko gorsze wsady. Oczekiwanie od wszystkich zawodników że będą kolejnym Carterem i tak co roku jest złudne i wiadomo jak się skończy. To trochę tak jak wsiąść do samochodu, rozpędzić się do prędkości 150 km/h, jechać na czołowe zderzenie z drugim pojazdem i sądzić że to skończy się dobrze.

“…Wsad nad D-Wadem również nie zrobił wielkiego wrażeniu w zestawieniu z próbą Diallo nad Shaqiem. Na koniec skorzystał z podania Stepha Curry by zakończyć konkurs wiatrakiem, ale do tego także potrzebował kilku podejść. …”. Przecież to jeden i ten sam wsad – SC30 podrzucił a DSJ przeskoczył nad Wadem i dał z góry. Nic nie napisałeś o jego pierwszym wsadzie z 1 rundy za który dostał 45 pkt i zrobił go za pierwszym razem – narzutka i 180 z wiatrakiem rozpoczęte tyłem (znane jako tzw. 360)