Trzynasty marca 2022 roku, Boston. Do miasta przyjechał słoweński królewicz Luka Doncić ze swoją świtą, ale to nie jedyna okazja, by pojawić się tego popołudnia w TD Garden. To właśnie dziś zastrzeżony zostanie numer pięć dla Kevina Garnetta, a bostońska gawiedź jak żadna inna lubuje się w takiej celebrze. Garnett dołączy dziś do grona 23 pozostałych postaci, które uhonorowano tutaj w ten sposób.

KG, czy jak go tutaj ochrzcili “The Big Ticket” grał dla Celtów w latach 2007-2013. Oprócz pierścienia, zdobytego w 2008 roku był też pierwszym zawodnikiem w historii drużyny, którego uhonorowano tytułem Defensive Player of The Year, czyli po naszemu Obrońcy Roku.

Forever a Celtic ☘️5️⃣ pic.twitter.com/BLAqH1oE45

— Boston Celtics (@celtics) March 13, 2022

Takie okazje to zawsze szansa na chwilę nostalgicznych uniesień. Patrząc jak świeżo naszyty na płótno numer 5 wędruje na linkach pod sam sufit hali czułem jednak pewien niedosyt. Miałem denerwujące wrażenie, że wiele osób, niczym filmowy Laska z Chłopaki nie Płaczą, zadaje sobie teraz jedno za#$%iście ważne pytanie: czemu u licha numeru Garnetta nie zastrzegli Timberwolves? Przecież, bez urazy, ale wymagania powinni mieć trochę mniejsze niż Boston. Pozwolę sobie to wyjaśnić.

Kevin Garnett x Minnesota Timberwolves

Ciężko wyobrazić sobie klub Wilków bez Kevina Garnetta. Wybrali go z numerem piątym draftu 1995 roku, prosto z chicagowskiego ogólniaka Farragut Academy. W ciągu czternastu sezonów z klubem Garnett dziesięciokrotnie nominowany był do All-Star Game i zdobył statuetkę MVP za sezon 2003/2004. Wtedy też Timberwolves po raz pierwszy w historii zawędrowali aż do finałów konferencji, gdzie w sześciu meczach odpadli z Lakers. Do dziś jest to ich największe drużynowe osiągnięcie, gdyż kiedykolwiek indziej, kiedy udało im się zakwalifikować do playoffs, odpadali w pierwszej rundzie.

Sześć lat po tym jak KG zawiesił buty na kołku, spotyka go wyróżnienie zastrzeżenia numeru, ale wcale nie ze strony klubu, w którym spędził swe najlepsze lata.

Dlaczego?!

Dwa lata temu KG odpowiadał już na to pytanie. Problem jest dosyć prozaiczny i dotyczy relacji KG z właścicielem klubu, Glenem Taylorem.

Glen wie, gdzie mnie szukać, ale pierwsza rzecz jest taka, że nie on jest szczerą osobą. Po drugie ciąży na nim spora presja ze strony fanów i organizacji, więc myślę, że kiedyś jeszcze być może do tego dojdzie.

Aby nadać sprawie szerszy kontekst, Garnett wyjaśnił, że Taylor nie dotrzymał słowa po tym jak zmarł Flip Saunders. Jego nazwisko zostało zresztą uczczone imiennym bannerem, który wisi pod kopułą hali razem z #2 Malika Sealy.

Glen i ja mieliśmy porozumienie, póki Flip żył. Kiedy go zabrakło, porozumienie umarło razem z nim. Tego mu nie zapomnę, myślałem, że jest szczery, że w interesach jest szczery. Kiedy Flip odszedł, wszystko się skończyło. [Garnett]

Garnett wciąż zapewnia, że wielką estymą darzy Minnesotę i klub Timberwolves, ale póki na stanowisku trwa Glen Taylor, nie chce mieć z organizacją nic wspólnego, ani z żadną inną firmą zarządzaną przez Taylora.

W tym momencie nie chcę mieć z nim nic wspólnego, ani z żadną jego firmą, ani z żadnym przedsięwzięciem, z którym jest powiązany. [Garnett]

To wypowiedź z 2015 roku, kiedy przy okazji nazwał Taylora “żmiją”. Wszystkie te domniemania i wypowiedzi są nieco wyrwane z kontekstu, więc pozwolę sobie w skrócie przypomnieć o co poszło. Pamiętacie, kiedy KG powrócił do Minneapolis?

Welcome Back

Wrócił do macierzystego klubu, żeby grać u Flipa Saundersa. To z kolei miało stanowić preludium do przygotowania mu gruntu pod objęcie funkcji w klubowej egzekutywie po zakończeniu kariery. To z kolei miało być trampoliną do kupna klubu przez grupę inwestorów w skład której wchodził też Garnett. Niestety tak się nie stało. Gdy Saundersa zabrakło, a posadę objął Thibodeau, wszystkie ustalenia wzięły w łeb.

Garnett miał też pretensje do tego, jak w klubie podchodzono do tematu pożegnania szkoleniowca. Te niesnaski nałożyły się na starsze pretensje, bo KG i właściciel mieli ze sobą na pieńku już od dawna. Po tym jak Garnett został wytransferowany do Bostonu, Taylor oskarżył go o “tankowanie”. Koniec końców, po śmierci Saundersa, Garnett odmówił zastrzeżenia swego numeru w klubie.

Dla równowagi warto nadmienić, że otoczenie Taylora stoi na stanowisku, że nigdy nie było żadnej oferty kupna ze strony Garnetta ani jakichś symptomów zainteresowania, podejścia do tematu, spotkania biznesowego…

Kevin nigdy nie skontaktował się ze mną w tej sprawie. Jego nazwisko nie figurowało na żadnej liście grupy inwestorów proszących o informacje finansowe do przejrzenia. [Taylor]

#Czy mimo wszystko jest szansa?

Zakładając, że jest dokładnie tak, jak mówi KG, czyli że jedyną przeszkodą dla zastrzeżenia jego numeru w klubie jest obecność Taylora na stanowisku właściciela, to już niedługo przestanie być to problemem. W lipcu 2021 roku ogłoszono bowiem, że przedsiębiorca Mark Lore, wraz z eks-gwiazdą bejsbola Alexem Rodriguezem, odkupią od Glena Taylora zespoły Lynx i Timberwolves, z początkowym transferem pakietu akcyjnego w wysokości 20% z początkiem sezonu 2021/2022.

pic.twitter.com/kon5qwUGKn

— Minnesota Timberwolves (@Timberwolves) July 21, 2021

Leader

Zgodnie z umową sprzedaży, pakiet kontrolny przejdzie w ręce tandemu Lore/Rodriguez w roku 2023, co symbolicznie otworzy możliwość wszczęcia procedury zastrzeżenia numeru Garnetta przez Timberwolves. Zawodnik ten w dalszym ciągu jest LIDEREM w większości klubowych klasyfikacji, co przypomina nam jak wszechstronnym był zawodnikiem pomimo potężnego jak na koszykarza wzrostu.

• punkty (19201)
• zbiórki (10718)
• asysty (4216)
• bloki (1590)
• przechwyty (1315)
• rozegrane spotkania (970)
• minuty (36189)

Ciekawostka: rozpiętość ramion KG wynosiła (wciąż wynosi!) w granicach 225-226 cm. Taki zasięg przy jego niesamowitej koordynacji oraz niezwyklej energii, jaką wkładał w pracę, czyniło go prawdziwą bestią. A WY? Pamiętacie go z czasów gry dla Wolves?

[BLC]