WTMW.

Jazz 101 Hornets 107

Wielka energia w hali Szerszeni, czyli tej no… szybko daj mi tu… Spectrum Center. Przygarnięty w połowie sezonu, 175 centymetrowy Isaiah Thomas wjeżdżający w środek pola i wysokim lobem kończący akcję naprzeciw wyciągniętego jak struna Rudy’ego Goberta. To musiało się podobać, zwłaszcza że dwie sekundy później Terry Rozier przechwycił wznawianą do gry piłkę i też wbił layup. Takie rzeczy porywają, aż chce się grać!

Co więcej, Hornets skradli aż szesnaście piłek z atakowanej tablicy, a panowie Mason Plumlee, a w szczególności Miles Bridges (26/11/4) mieli dziś coś bardzo wyrazistego w oczach. Wiesz, patrzysz czasem komuś w oczy i wiesz, że nie odpuści.

Donovan Mitchell chaotyczny na piłce. Nie podoba mi się jego mowa ciała, wygląda jakby mu było wszystko jedno i nie brał odpowiedzialności. Zdolny z niego strzelec (26 punktów) ma niezwykłą sugestywność i lekkość poruszania pomimo słusznej przecież wagi, a rzut na zakończenie pierwszej połowy to demonstracja jego umiejętności. Tylko 7 asyst przy 6 stratach to jak szwagier zdejmujący koszulę na imieninach. No bo powiedzcie sami, jakiż z niego lider i gwiazda NBA skoro Jazz zaliczają w tym sezonie bilans…

2-14!

w meczach, w których różnica między nimi a rywalem wynosi maksymalnie dwa punkty na dwie minuty przed końcem? To jest anty clutch, czy jakby to powiedzieć po polsku, brak odporności psychicznej.

Idźmy dalej, załóżmy że Jazz zdejmują Goberta i wstawiają small-ball. Tylko, że oni taki small ball wstawiają, który wcale nie wywiera presji na piłce i nie zwiększa intensywności. Pozwalają sobie wrzucać podania w środek i efekt tego widzimy. Na osłodę Salt Lake City otrzymało informację, że w przyszłym roku będą gospodarzami All-Star Weekend.

Warriors 110 Hawks 121

Klay Thompson wciąż rzuca dużo, szybko i niekiedy bardzo celnie. Dziś mu wyszło: 37 punktów 7 zbiórek 14/26 z gry 9/16 zza łuku. No kurde, ofensywnie nie zarzucisz mu niczego. Ma być wykończeniowcem, był dziś wykończeniowcem i to efektywnym. Niestety system Golden State nie funkcjonuje.

Draymond Green po kontuzji i niestety, ale bez Stephena Curry’ego nie ma większego wpływu na grę. Jako obrońca może wiele rozumieć, grę czytać, ale otoczony nowymi ludźmi (Kuminga, Poole, Porter, Lee) nie ma tego efektu synergii w defensywie. Kiedyś przechwytywał większość lobów do Clint Capeli stanowiąc jednocześnie koszmar z pomocy. Dziś Clint Capela zalicza przeciwko niemu 19 punktów i 13 zbiórek przy 9/11 z gry.

Swoją drogą nie bardzo wiadomo co Dubs starali się odebrać Atlancie, bo cała piątka starterów zagrała na solidnym poziomie. Trae bez podwojeń dyrygował grą wedle uznania, tam cross gdzie indziej ball fake i jeszcze wysoki floater na dokładkę: 31 punktów 15 asyst. Gallinari bardzo aktywny ofensywnie, nie tylko w akcjach pick and pop, ale ustawiając się tyłem do kosza: 25 punktów na 50% z gry. Huerter w swoim stylu rozciągał makaron dodając 20 punktów 6 zbiórek / DeAndre Hunter mógłby jeszcze trafić coś zza łuku, ale jego czas nadejdzie, bądźcie spokojni.

Warriors przegrali mecz w trzeciej kwarcie, która niegdyś była ich znakiem firmowym. Nic dziwnego, spoza pola trzech sekund trafili 1 z 13 oddanych prób. Jakby tego było mało, Dubs tracą Jamesa Wisemana już do końca sezonu. Playoffs czy nie, młody ma skupić się na rehabilitacji kolana i niczego nie przyspieszać. W kwietniu zeszłego roku center przeszedł operację łąkotki, ale pełni sprawności nie odzyskał do dziś.

Knicks 111 Heat 103

Miami rozłazi się w rękach jak sparciała guma. Ostatnie trzy spotkania to:

• porażka z Sixers bez Hardena i Embiida
• przegrana z Golden State bez Stepha, Klaya i Draymonda
• wpadka z Knicks bez Randle’a, Robinsona czy Rose’a

Mało tego:

• Sixers zaliczyli przeciwko nim serię 9:0 w ostatnich trzech minutach meczu
• Warriors otworzyli drugą połowę serią 19:0 a także 9:0 pod koniec
• Knicks szarżowali dziś 30:5 w czwartej kwarcie (!!)

Czy Erik Spoelstra znów będzie się tłumaczył trudnościami z wyborem knajpy na kolację? Tyler Herro i Gabe Vincent są kontuzjowani. Duncan Robinson grał słabo. Całą czwartą kwartę po placu biegał (rąbany ostro przez rywali) Max Struss (30 minut nie do pomyślenia w playoff) pozostali panowie to fizole i zmęczeni życiem weterani.

Bam Adebayo znów znika i odżegnuje od gry ofensywnej w czwartej kwarcie. Butlerowi nie zarzucisz niczego (30/7/7) poza tym że w końcówkach też brakuje mu zdrowia. Szczerze mówiąc czekałem na to spotkanie. Miało dać odpowiedź jak zespół zareaguje na rozłam i awanturę w ostatnim meczu. No i co? Ze wszystkich trzech występów, dzisiejsza czwarta kwarta wyglądała najgorzej. Prowadzili siedemnastoma! Knicks są zdziesiątkowani, polegają na (desperackich) rzutach trzypunktowych (dziś oddali ich 50!) i walce na tablicach.

Mavericks 95 Timberwolves 116

Mecz niestety przegrany, bo koledzy podwajanego w nieskończoność Luki Doncica (24/10/8) zaliczyli kolektywnie 5/32 zza łuku, ale czy widzieliście co podał ten niesforny Słoweniec? Tak się kończą wycieczki centra na wysokość szóstego metra. Piękne co?

Goście sfrustrowani niemocą oraz napastliwością Wolves. Patrick Beverley agresywny jak zawsze, w jednej z akcji chlasnął od tyłu środkowego Dallas uderzając Dwighta Powella w twarz powiedzmy, że rykoszetem. Ten nie pozostał dłużny wystawiając łokieć. Zakończyło się piątym przewinieniem i dziką radością Beverleya.

Można go kochać albo nienawidzić w zależności od tego czy gra w twoim zespole czy stajesz mu naprzeciw. Różnicę w tym meczu zrobili panowie Księciunio i Śmieszek, czyli Taurean Prince (14/5) i Jordan McLauglin (16/5/3). Nie tylko utrzymali wynik w ramach drugiego składu, ale podciągnęli Wolves o kilka punktów do przodu.

Mavs jak mówię, spartolili ogrom dogodnych sytuacji rzutowych, ale tutaj wpływ mieć mogli kibice. NA trybunach szaleństwo, bowiem Minnesota gra ostatnio zaangażowany basket i lada moment gotowi są wskoczyć na szóste miejsce w tabeli.

Rozwalił mnie facet, który w pierwszym rzędzie miał strzyżone włosy. Zawodnicy także patrzeli z niedowierzaniem. Ludzie nigdy nie przestaną mnie zadziwiać.

Sixers 122 Clippers 97

James Harden autorem 29 punktów 15 zbiórek oraz 7 asyst. Trafił 7 z 15 rzutów oraz wszystkie 11 rzutów wolnych. Był to jego najlepszy mecz od kilkunastu dni. Spokój, pewność, kompozycja kwiatowa z podań, rzutów i ataków obręczy. Ze dwa razy przyflopował, nie może się tego oduczyć, ale większość zagrać to było czyste koszykarskie rzemiosło.

Ważna sprawa, widać pozytywny wpływ Brodacza na pozycje i pewność siebie w ataku Mattise’a Thybulle (13 punktów 5/6 z gry). Bardzo inteligentny i pracowity młodych człowiek, życzę mu jak najlepiej.

Embiid bez fajerwerków (27/10 i dwa bloki). Tyronn Lue nie miał na niego odpowiedzi, zwłaszcza gdy Kameruńczyk przedostawał się na trzeci metr. Zdobyłby ze czterdzieści oczek, ale wyjątkowo mu nie szło na półdystansie (2/10). No i właśnie, nie szło więc reagował.

I tylko wciąż nie wiem dlaczego minuty w dalszym ciągu (nie mam ciągu) DeAndre Jodan (r nie ma – zabrakło). Brak możliwości przejęcia zasłony, dynamicznej reakcji w obronie czy rzutu choćby z bliskiego półdystansu to nie jest kwestia braku formy czy rytmu, ale wieku! Paul Reed proszony na parkiet. Pozdro Doc!

Clippers są dojechani sezonem, który przychodzi im rozgrywać w szpitalnych warunkach. Piąta porażka z rzędu nie dziwi i dziwić nie powinna.

Podziękowania dla Thatylak oraz firmazielonyogrod za szczodrość i  wsparcie GWBA.

Dobrego dnia wszystkim! b