WTMW.

Wybaczcie porę, ale mieliśmy włam na stronę. Jakiś wuj wykorzystał zdezaktualizowaną wtyczkę SEO. Pozostawiony plik o nazwie geju.php świadczy o polskim charakterze włamania. Komentarz pozostawiam Wam.

Sixers 87 Celtics 121 [1-1]

Wrócił MVP rundy zasadniczej (choć lekarze sugerowali 4-5 tygodni przerwy, pokusa objęcia prowadzenia 2-0 na wyjeździe była zbyt wielka). Zgodnie z oczekiwaniami, Sixers stracili dynamikę na otwartej przestrzeni i generalnie rzecz biorąc poruszali się wolniej. Nie twierdzę w żadnym wypadku, że postać Joela Embiida jest dla Philly obciążeniem, po prostu w tym konkretnym matchupie, z Bostonem, stają się dużo bardziej przewidywalni. Pojawienie się giganta w środku pola automatycznie sprawia, że bohater pierwszego meczu James Harden mentalnie umiejscawia się w roli pomocniczej (12 punktów 2/14 z gry) przestaje czuć odpowiedzialność. Inna sprawa, że po absolutnie genialnym i błyskotliwym występie w Game 1. jego poziom baterii mógł zostać nadwyrężony.

Spacing kulawy, bezpańskie piłki w większości przegrane. Polegania na cwaniactwie, flopach i poczucie, że zwycięstwo może przyjść bez palenia w płucach to niewłaściwe założenia. Piętnaście punktów, trzy zbiórki, pięć bloków po stronie Embiida. Doceniam talent faceta, ale no wybaczcie, ale żaden gracz demonstrujący tego typu “zwody” nie zasługuje na zwycięstwo w meczu o stawkę:

Mecz ewidentnie nie udał się Jaysonowi Tatumowi, który całą noc borykał się z nagromadzeniem przewinień i nieskutecznością. Zawody zakończył z dorobkiem 7 punktów i 3 asyst. Schodząc z parkietu w połowie trzeciej kwarty, już na niego nie wstąpił. Nie było takiej potrzeby. Przewaga trzech posiadań wypracowana przez Boston w pierwszej połowie, po przerwie powiększyła się do posiadań piętnastu. Lawina trójek po stronie gospodarzy spadła na łby zawodników w białych strojach. Trafiali gracze zadaniowi Derrick White i Malcolm Brogdon, agresywny pozostawał “nasz człowiek” Jaylen Brown. W tym samym czasie panowie Maxey, Harden i Embiid zanotowali wymowne 1/11 z gry, słowem: blowout.

Tym niemniej, Sixers wracają do siebie z poczuciem zrealizowanego zadania. Chodziło o wyrwanie meczu na wyjeździe. Bez względu na dzisiejszy rezultat, piłka wciąż jest po ich stronie. Każdy kto śledzi NBA playoffs od lat, wie że energia często idzie falami, po meczu stuprocentowego spięcia i mobilizacji, przychodzą mecze takie, jak dzisiejszy. Dzisiejszy występ Embiida nalęży traktować jako przetarcie. Kameruńczyk musiał poczuć intensywność, teraz musi wejść na wyższy poziom pobudzenia, aby Sixers nawiązali walkę w kolejnym spotkaniu. Czy go na to strać zdrowotnie? Zobaczymy jak zareaguje kolano.

Raz jeszcze: dziś w nocy Embiid spowolnił ekipę, co było na rękę Celtom. Z drugiej strony stanowił istotną przeszkodę na bronionej połowie. Presja rywali na obręcz zelżało znacząco, salwowali się grą na dystansie i szczęśliwie dla nich, rzucali celnie.

Zwróćmy także uwagę na postać Jaylena Browna, który wchodzi na wyższy poziom ilekroć zespół potrzebuj kopa energetycznego. Trzynaście punktów w pierwszej kwarcie plus intensywne krycie Hardena, nadawały ton gościom.

Other NBA news

Generalny menedżer Sacramento Kings, niejaki Monte McNair został mianowany Executive of The Year. Laurka w resume zasłużona. Zeszłoroczny transfer Domantasa Sabonisa został uzupełniony o odpowiednio bramkostrzelne otoczenie (spacing). Mowa o wydraftowaniu Keegana Murraya (206 trafień zza łuku w rookie sezonie na 41% skuteczności) sprowadzeniu Kevina Huertera z Atlanty (205 trafień zza łuku przy 40.5% skuteczności) podpisaniu Malika Monka (średnio 13 punktów i 4 asysty w roli “szóstego”). Wszystko miało absolutny sens, pytanie brzmi, jaki będzie kolejny krok na drodze rozwoju kadr. Czy kolega Sabonis potrzebuje u swego boku “bangera/ enforcera”? Pamiętamy co z nim zrobił Kevon Looney. Czy to brak warsztatu ofensywnego czy może raczej kontuzja palca tak mocno ograniczyła Litwina w serii z Golden State? Będę śledził z uwagą pracę pana McNaira w nadchodzącym offseason.

-> Agent Dillona Brooksa mówi na temat ostatnich doniesień Shamsa Charania:

Lider jeśli chodzi o szerzenie fake newsów i ataków na zawodników. Dlaczego jakikolwiek gracz NBA rozmawia z tym gościem pozostaje dla mnie zagadką, to dziwak.

Dwie sprawy. Pierwsza: zbyt bezrefleksyjnie przyjmujemy wszelkie doniesienia pana Charanii, który pozostaje na usługach jednego z największych bukmacherów w USA. Gość w istocie zdaje się być dziwakiem. Druga: w tym konkretnym wypadku Charania zaszkodził interesom Brooksa i jego otoczeniu zdradzając, że Grizzlies nie chcą mieć z nim nic wspólnego, okraszając depeszę określeniem “pod żadnym pozorem”. Szefostwo klubu także nie było zadowolone, gdyż stawia to organizację w nieeleganckim świetle. Ocenę, raz jeszcze, pozostawiam Wam. Osobiście jestem przekonany, że Brooksa zatrudni zespół o silnej kulturze organizacyjnej. Nie zdziwiłbym się absolutnie gdyby na przykład zasilił szeregi Miami, o ile kwoty będą się zgadzać.

Dobrego dnia wszystkim, dziękuję wspierającym serwis: AKazn / MarekJ – moje uszanowanie Panowie. Kamil K dziękuję za wczorajsze spotkanie! BG