WTMW

A wiecie, złapałem się na tym (dwanaście lat za późno wiem, wiem) że ilekroć pozwalam siebie na krytykę postaw zawodników NBA, komentarze kwitną od toksycznych, prostackich wpisów, wzajemnych zaczepek i wylewania żółci jeden na drugiego. Musimy to jakoś wypośrodkować. Nadmierna poprawność polityczna jest złem, ale trzeba ton wypowiedzi (jak oponę) wyważyć i wyrażane poglądy nieco ułagodzić Panowie, Panie. Nie, nie mamy trzymać buzi na kłódkę i chować emocji w kieszeń (koszykówka ma budzić emocje) ale wypowiadajmy się o ludziach z choć minimalnym szacunkiem, proszę.

Kings 113 Grizzlies 109

Miała być dogrywka, Ja Morant musiał jednak trafić 3/3 z linii rzutów wolnych by wynik wyrównać na 1.7 sekundy przed końcem. Spudłował pierwszą próbę i trzeba było kombinować. W każdym razie, z dogrywki nici.

Obie strony nie umiały się kryć wzajemnie – obie uwielbiają biegać do kontry, są odpowiednio na trzecim i czwartym miejscu w lidze, jeśli chodzi o zdobycze z szybkiego ataku. Oba kluby są też w pierwszej dziesiątce ratingów ofensywnych (Kings to numer jeden!) i trzeciej dziesiątce defensywnych. Grizzlies to czwarte miejsce jeśli chodzi o zdobycze z pola trzech sekund. Kings to 29. miejsce jeśli chodzi o punkty tracone z pola trzech sekund. Stylistycznie, skąd się to bierze? A kto ogarnie De’Arona Foxa (32/8/6/4) czy Ja Moranta (34/7/6/2) występujących po obu stronach? Przecież z tego są albo punkty albo czyste pozycje kolegów albo straty i tranzycja.

Dziś obaj byli efektywni (no może poza samiuśką końcówką w wykonaniu Ja) tylko partnerzy nieco zawiedli. Co mam na myśli?

Weźmy łuczników z ławki Kings: pięciu ludzi, łącznie 77 minut na boisku i wynik 2/17 zza łuku (11%). Przy czym najlepsze jest to, że wciąż byli lepsi niż rezerwowi Memphis, bo jednak panowie Monk, Mitchell i Davis są szybcy, streetballowi, dynamiczni i piłką grać potrafią. Ławka gospodarzy to 10/27 z gry oraz ewidentne problemy z kreowaniem gry. Tyus Jones ogarnia tempo, nie traci piłek, ale musi mieć zdolniejszych parterów na ławce.

A więc podsumowując: Sacramento (10-6) wygrywa po raz siódmy z rzędu i sforuje się na TRZECIE miejsce w tabeli!

Lakers 105 Suns 115

Anthony Davis kolejny występ na elitarnym (statystycznie) poziomie: 37 punktów 21 zbiórek 5 asyst 5 bloków 15/16 FT. Ostatnie trzy mecze to przemiana rodem z komiksu Marvela. Jakby mu przypadkowo kryptonit z kieszeni wypadł i nic go już nie osłabia. Plecy zaleczone, LeBron nadal nieobecny więc nikt gry nie spowalnia – AD woła więc częściej o piłkę i ciśnie z typami jak powinien. Niestety jego wysiłek poszedł na marne. Zespół wokół niego osiągnął… uwaga: 4/22 zza łuku 🔥🔥🔥

W obronie LAL również nie zrobili wiele by przeszkodzić gospodarzom. Wiadomo, że Suns w chwili obecnej ciągną dwa konie: Mikal Bridges i Devin Booker, występujący aktualnie w poszerzonych rolach. Booker musi piłkę w ataku przytrzymać pod presją, dograć, robi ekstra playmakera pod nieobecność CP3. Bridges jak nigdy wcześniej lata w poszukiwaniu podania i zdobyczy strzeleckich. No i co? Lakers reagują pojedynczym kryciem, jeden i drugi dociera na założone pozycje i pozostaje skuteczny. Duet rodzi 50 punktów 10 zbiórek 8 asyst przy 50% z gry! Czemu tak się dzieje? Wypadkowa wielu czynników. Lakers nie mają odpowiedniego personelu? Personel nie ma charakteru? Trener sądzi, że jak będzie uważnie krył resztę, to się dwójka liderów zmęczy, spuchnie i końcówkę odpuści?

Iron Man

Ja rozumiem gdyby chodziło o weteranów z dwudziestoletnim stażem w lidze. Tacy mogą w czwartej kwarcie powłóczyć nogami, ale nie D-Book, który ciągnie klub co noc albo Bridges, który od wejścia do ligi w 2018 roku nie opuścił ANI JEDNEGO meczu.

Beverley / Reaves za mali dla Mikala, Westbrook i Walker bardzo słabo bronią na piłce. A tam, na piłce to jeszcze, oni (dodaj obowiązkowo Troya Browna Juniora) się przede wszystkim gubią w rolach nazywanych potocznie chaser i helper. Tu się trzeba orientować w czasie rzeczywistym, przewidywać rzeczy, grę czytać no i komunikować się na wysokim poziomie. Obrona zespołu z Los Angeles potrafi być zadziorna, ale jest zindywidualizowana. Tu i tam rozbudzony z niedźwiedziego snu Davis kogoś sięgnie blokiem z pomocy, innym razem Patrick Beverley świśnie piłkę, Austin Reaves też fajnie pracuje, ale współpracy nie ma. Pat Bev bezradny: 0 punktów w 29 minut zanim wyrzucono go z boiska.

Bronił leżącego kolegi nad którym pastwili się werbalnie przeciwnicy. Frustracje wzięły górę.

Pat powinien przestać popychać ludzi od tyłu. Niech się zbierze na odwagę i pcha ich od przodu [Devin Booker]

Na koniec: Robert Pelinka to najgorszy kadrowiec NBA. Elaborować?

Nets 106 Sixers 115

Hala buczała straszliwie gdy wyczytywano imię i nazwisko Bena Simmonsa. Ten jednakowoż zaczyna grać na prawdziwie wysokim poziomie. W roli short-rollera, gościa chowanego wzdłuż końcowej oraz w akcjach dribble-handoffs jest naprawdę mocny! Poprawiła się geometria wokół, miejsca jest wiele, ludzi poruszają się po płycie boiska w określonym celu. Ben głowę ma zawsze wysoko, podania śle bez wahania no i bardzo dużo widzi. Musicie popatrzeć na jego aktywność: 11 punktów 11 asyst 7 zbiórek! Waszej uwadze polecam akcję w której wyrwał piłkę rywalowi po czym rzucił się po nią na parkiet posyłając ją stamtąd do wybiegającego na pozycję KD.

Problem w tym, że Nowojorczycy nadziali się na fenomenalnie dysponowanych strzelecko gospodarzy. 16/32 zza łuku robi kolosalne wrażenie, ale to pokłosie słabej obrony Nets. Przejmowali krycie zbyt łatwo i momentami zupełnie niepotrzebnie przez co miejscowi uzyskiwali przewagi indywidualne. Brylował ozdrowiały (nasz człowiek) Tobias Harris, który pod nieobecność Maxeya, Hardena i Embiida znów był pierwszą opcją. Znów zajmował miejsce na swym ulubionym low post, znów wjeżdżał z piłką jak nie przez pas środkowym to ze skrzydła. Wiele rzutów oddał (21) ale 24 punkty i 6 zbiórek zespołowi dostarczył.

Nets grali niskim (a raczej wątłym fizycznie składem) Nico Claxton (o ile można go nazwać osiłkiem) spędził na placu 21 minut. W to także bili Sixers, między innymi rezerwowy center Paul Reed, autor 19 punktów i 10 zbiórek na 7/9 z gry! Gościom nie pomogły nawet talenty Duranta i Irvinga, zaliczających kolektywnie 19/32 z gry. Sixers wygrali zbiórkę 49-35 przez co oddali aż o DZIEWIĘTNAŚCIE rzutów do kosza więcej.

A tak szczerze? KD oddał może jeden rzut w czwartej kwarcie. Rywale bardzo się na nim skupili, owszem, ale to Kyrie atak całkowicie spowolnił i rozczłonkował. Cały talent świata, umiejętności wybitne, ale rozumienie psychologii gry na poziomie trzech iksów.

Pistons 110 Nuggets 108

Denver w zdziesiątkowanym składzie ograło Dallas na wyjeździe, aby teraz w pełnym składzie zebrać oklep u siebie z rąk Detroit?Powiem tyle, to nie pachnie jak kandydat do mistrzowskiego pierścienia. Jamal Murray występ do zapomnienia. Nie masz formy, nie masz siły w nogach, ale forsujesz? To trzeba mieć duże ego. Energia wątpliwa, żeby nie nazwać tego totalnym zlekceważeniem przeciwnika. Mimo wszystko, starterzy dominowali (Joker 31/9/10 przy absurdalnym 12/16 z gry) mecz przegrali zmiennicy gospodarzy.

DeAndre Jordan wchodzi na parkiet by zbierać piłki, nie zbiera piłek, piłki zbierają w ataku rywale, nagminnie. DJ rozegrał w tym sezonie 239 minut, na parkiecie spędza średnio ponad kwadrans. Popełnił 21 strat przy 15 asystach. Zaliczył 10/23 z linii rzutów wolnych (43%). Nie walczy o piłki znajdujące się poniżej linii jego oczu i lepiej, żeby tego nie robił. Nie ma kompletnie warsztatu tyłem do kosza, nie rzuca z półdystansu, nie umie podawać, jest maszyną do strat, poza polem trzech sekund nie wybroni niczego, mnie zastawia tablicy, w obronie tranzycji jest jak śpiący królewicz. Jak to się dzieje, że w ogóle gra?

Mówiąc jeszcze bardziej szczegółowo, 53:22 wygrała ławka Detroit. Po raz kolejny w głównych rolach wystąpili veteran scorers: Bogdanovic, Burks, a także Kevin Knox (w dwóch ostatnich meczach wielka forma strzelecka) oraz agresywni w koźle Joseph (wyprzedzał Murraya choć szybkością nie grzeszy) i Diallo. O tym młodym Durenie nawet nie wspominam, bo to bestia i zawsze wyhaczy parę zbiórek i dobitek (4 punkty 7 zbiórek).

Dobra, a teraz poważnie: podziękowania dla G.O.A.T.a wśród Patronów portalu – pana Michała Ma. RESPECT is mutual! b