WTMW.

666 osób liczy już GWBA VIP Room.

Dziś kończymy przyjmowanie zgłoszeń do konkursu, czekamy na Was do godziny 22:00 czasu polskiego.

Do wygrania m.in. 1000 PLN oraz darmowy udział w GWBA Camp (najpewniej w Poznaniu).

Zapraszamy: https://discord.gg/E7ewVQUQ

Thunder 133 Sixers 114

To ja ludzi (ze sobą na czele) przekonuję jacy to Sixers u siebie są mocni i że z obwodu tracą najmniej ze wszystkich, zwłaszcza u siebie. I że skoro Thunder grają też dzisiaj w Chicago to pewnie wizytę w Philly w kalendarzu zamarkowali na czerwono. I niby jak Shai ma im nawrzucać trzydzieści oczek z wielkim Joelem Embiidem pomagającym w obronie na tak zwanym łokciu? Toć przecież Shai 78% rzutów oddaje do pięciu metrów od kosza! Zabrać mu przestrzeń i Thunder nie uciągną. Temat zamknięty panie Doc, prawda? Otóż nieprawda! Nigdy nie ufaj ekipie Doca Riversa!

Goście nic sobie z gabarytów Embiida nie robią, wychodzą piątką bez centra, pięciu graczy na obwodzie. Jojo chyba za dużo winogron przed meczem wszamał, bo wygląda jak śpiący królewicz. Już na wejściu dostaje czapę, kolejno dwa faule popełnia na przestrzeni pierwszych czterech minut meczu. Wokół niego ekipa też stoi z “założonymi rękami”. Lulki palą, w kule lecą, luźne porty i swawola. Pierwsza linia obrony minięta, druga patrząca z boku, w słodkim roztargnieniu. Oglądamy kolejne penetracje SGA i to przez sam środkowy środeczek. W tym momencie mówię do siebie:

Za to widzę, że kolega Rivers stoi uśmiechnięty jak zwykle. Sixers myślą chyba, że im wystarczy na chwilę tylko przycisnąć i wciąż czekają na moment, haha. A gdy już ten moment nadchodzi… to się okazuje, że SGA zamiast bąków puszcza podtlenek azotu, jest w turbo gazie, także nawet nie podchodź. Panowie sędziowie na dodatek gwiżdżą każdy kontakt! Trochę jest miękko owszem, ale gospodarze mają dokładnie to, czego chcieli. Shai (37 punktów 8 zbiórek 6 asyst 16/16 FT) to w końcu All-Star. Nie ma możliwości, aby go w tym roku pominięto!

Celtics 109 Nets 98

Przez czterdzieści minut biegli bark w bark, trudno było po minie orzec, który zwycięży. Zielonych na pierwsze zauważalne prowadzenie w tym meczu wysforowali (czterema kolejnymi trafieniami) panowie rezerwowi, mówiąc ściślej Malcolm Brogdon i Payton Pritchard.

Gdy się powracający na parkiet starterzy bostońscy pokapowali, że mają dyszkę przewagi to już im było z górki. Tym bardziej, że do składu wrócili Marcus Smart i Robert Williams. Celtics grali trzeci mecz w czwartą noc i potrzebna im była iskra skądinąd. W sensie, że musieli jej poszukać nie tam, gdzie zwykle, bo…. Jayson Tatum wyraźnie zajechany (22 punkty przy 35% z gry) a Brown… a Browna goście nie wystawili wcale.

Gdzie jednak absencja Jaylena, a gdzie cesarza KD. Obawiam się, że pozbawieni usług swojego najlepszego, najbardziej wszechstronnego zawodnika, Brooklyn wróci na znane sobie miejsce, w okolicach “play-in”. Dlaczego?

• Seth Curry to jest negatywny obrońca, jakiej miary byś nie przyłożył
• środkowy Claxton większość czasu poza pozycją, z uwagi na konieczność pomocy
• z kolei Harris i Watanabe zbyt histerycznie pomagali w obronie
• zbiegali się w środek całą zgrają wobec wjazdów Smarta, Brogdona czy White’a
• boleśnie odpuszczali w ten sposób łuk skąd leciały na nich najcięższe ciosy
• dlaczego oni skaczą do każdego, najbardziej leniwego pump-fejka, nie wiem
• Simmons punktów zero, ale obrona i rozegranie tranzycji na pięć
• Tatum bardzo fajnie pilnowany
• tylko jak mówię, towarzystwo trochę za bardzo elektryczne w obronie
• Celtics koniec końców właśnie na drive and kick się opierają

Bucks 102 Heat 108

Bardzo dobry fragment sezonu dla ekipy Erika Spoelstry zwieńczony kolejnym zwycięstwem. Milwaukee co prawda naznaczone brakiem m.in. przemęczonego Giannisa, ale gospodarze intensywność sezonu mają przecież nie mniejszą i im kadrę także przetrzebiło. Lowry, Herro czy Robinson pauzują. Dedmona z kolei zawiesili za ten nieszczęsny wibrator, co nim ciepnął na parkiet w ostatnim meczu.

Na wejściu South Beach dostało w łeb. Przegrywali już bodaj siedemnastoma punktami zanim się towarzystwo nie zebrało należycie. Gabe Vincent (28/3/6) i Max Strus odważnie grający jeden na jeden. Jimmy Butler polujący na ofensywne zbiórki z przeciwległego skrzydła. Mocniejszy nacisk na piłkę, Brook Lopez napastowany tyłem do kosza. Odniosłem wrażenie, że Milwaukee nie ma z czego ciągnąć w drugiej połowie. Największą tężyznę i aktywność zademonstrował Bam Adebayo (24/12) wychodzący do piłki (albo z piłką) na trzeci metr. Bucks polegają, opierają się na wypchnięciu rywali nieco dalej od obręczy, ale Bam z Jimem (17/11) nie chcieli o tym słyszeć. Heat wygrali zbiórkę wynikiem 61-39! W tym 18-8 na atakowanej tablicy!

Hornets 114 Raptors 124

Powtórka z rozrywki tylko akcenty lekko przesunięte. W rolach głównych obrona strefowa Toronto przełamywana przez LaMelo Ball (32 punkty 7 asyst) i short rolle “naszego człowieka” Masona Plumlee (16/15/4). Z drugiej strony wolna amerykanka Pascala Siakama (35 punktów 11/13 z gry) szybka jazda po otwartej przestrzeni i kolejne napaści na obręcz. Charlotte sami siebie zaorali popełniając 22 straty. W efekcie przez całą noc grali z pleców tracąc do rywali 3-5 posiadań.

Mavericks 119 Lakers 115 [2OT]

Oglądałem nad ranem, aż mnie oczy szczypały, o ósmej byłem już umówiony także na rezerwie jadę. Fajnie, że udało się odczytać scenariusz meczowy, Thomas Bryant grał mało, na pozycjach podkoszowych przeciwko Mavs wystawiających pięciu shooterów grali LeBron i Wenyen Gabriel. Naprawdę było równo, ze wskazaniem na miejscowych.

Luka podwajany na zasłonach, LAL nie zaskoczyli go niczym. Obiecywałem sobie drzemkę, chociaż kilkadziesiąt minut, ale nie! Trójka w ostatniej akcji doprowadziła do dogrywki. Trójka bita z zimną krwią ustawiła dogrywkę numer dwa. Tam się żółto-fioletowi zawinęli, bo już rękawami co niektórzy, bez wytykania palcami, oddychali.

Fajny, zacięty mecz. Tylko błędów za wiele i można powiedzieć, że Lakers sami są sobie winni?  Dlaczego trener Ham zostawił Lukę (35/14/13) w pojedynczym kryciu w najważniejszym momencie? I to dwukrotnie, przy prowadzeniu jego zespołu. Każ panie komu innemu udźwignąć ów ciężar, nie typowi z najmocniejszym łbem! Dlaczego krył go najmniejszy z możliwych obrońca? No dobra, Mavs chcieli na zasłonie Schrodera, więc go dostali. Tylko dlaczego LAL nie FAULOWALI przy trzech okach prowadzenia kiedy przed momentem Luka skrewił dwa wolne? Ja wiem, że się łatwo ocenia z perspektywy horyzontalnej, ale uwagi wydają się logiczne. Nie wiem.

Co jeszcze? Fajna paczka Dinwiddie w dogrywce. LeBron zablokowany pod koszem w terminalnym, kluczowym momencie. Westbrook nacierający barem na Lukę (flagrant foul).

Cavaliers 119 Blazers 113

Jarrett Allen rumiany, ozdrowiały (pamiętacie co pisałem ostatnim razem?) super aktywność: 24 punkty 10 zbiórek 6 asyst. Zaimponował przeglądem pola, podaniami, przytomnością, ale pisałem wczoraj (ponownie zapraszam do VIP Room) że możliwość wrzucania piłki na 5-6 metr okaże się dla Portland zgubna. Struktura defensywny jest problematyczna w ekipie Chaunceya Billupsa, zbyt nisko grają Nurkicem w obronie.  PIĘĆDZIESIĄT punktów Damiana Lillarda (16/28 z gry 13/15 FT) wygląda rewelacyjnie, ale to była dosłownie “siła złego na jednego”. No dobrze, przesadzam, pięknie wyglądały niektóre akcje dwójkowe Dame’a z Jusufem, ale no co… obaj są obrońcami znacznie poniżej przeciętnej. Sprawdźcie koniecznie tę akcję:

Cavs: wielki powrót Ricardo Rubio (9 punktów 3 zbiórki 1 asysta 3/5 z gry) i od razu zwycięstwo wyjazdowe. Ależ to musi smakować. Jeśli mnie pytacie, Cleveland odbije teraz (nie tak znowu) magicznym zrządzeniem losu, ponownie w górę!  Gdyby jeszcze Kevin Love zostawił problemy z palcem za sobą i zaczął na nowo rzuty trafiać, polecą na grubo. Chodzi o rozłożenie akcentów, o myślenie. Podtrzymanie gry podczas gdy gwiazdy odpoczywają. Garland i Mitchell w czwartej kwarcie wyglądali świeżo i były tego efekty: 18 punktów do spółki w czwartej, 46 punktów w totalu. Pozdrawiam!

Dobrego dnia wszystkim. Wczoraj patronem serwisu został Emcemat! dziękujemy. BG