spurs @ bulls

Pojedynek dwóch systemów, dziś nazwiska nie grają, mierzą się zespoły. Chcecie poznać receptę sukcesu San Antonio? Poczytajcie poradnik koszykarski:

1/ gdy masz wolną pozycję, oddaj rzut
2/ gdy jesteś podwajany, oddaj piłkę
3/ gdy podałeś, rusz się z miejsca – zetnij pod kosz albo postaw zasłonę
4/ grajcie szeroko, rozstawienie między zawodnikami powinno wynosić min. 2-3 metry
5/ gdy któryś z was ma przeciwko sobie dużo mniejszego rywala, zróbcie mu miejsce
6/ gdy wasza aktywność nie przynosi dobrych pozycji rzutowych, grajcie wysoki pick-and-roll
7/ dogrywaj do wysokiego ustawionego w rogu linii rzutów wolnych i obiegaj go bez piłki
8/ pomagajcie sobie w obronie, w miarę możliwości nie dopuszczajcie do penetracji z piłką w środek

Ważne: każdy zawodnik Spurs musi dysponować podstawowym wyszkoleniem: umieć kozłować, rzucać i myśleć na boisku.

Jak żołnierze

Od swych graczy Gregg Popovich wymaga całkowitej dyscypliny, dopiero gdy maszynka funkcjonuje jak należy, rozgrywający (Tony Parker, Manu Ginobili) mogą pozwolić sobie na odrobinę! kreatywności z piłką. W San Antonio nie uświadczysz łamiących obręcz wsadów, podań bez patrzenia czy cyrkowych rzutów oddanych w ostatniej sekundzie akcji. Za takie rzeczy u Popa siada się na ławie.

Każdy tutaj ma swego zmiennika, w dosłownym znaczeniu tego słowa. Dziś chłopaki grają bez trójki największych gwiazd (Duncan – kostka, Parker – spuchnięte kolano, Ginobili – ścięgno) i nie ma to ŻADNEGO wpływu na system czy sposób poruszania się graczy po boisku. Parkera zastępują Nando De Colo i Gary Neal (który świetnie radzi sobie z piłką po zasłonie), Duncana – Tiago Splitter i Boris Diaw. Jeden wspiera drugiego, energicznie przekazują krycie i nie martwią o końcowy rezultat. Wiedzą, że pod czujnym okiem tego pana nie stanie im się krzywda.

czytaj dalej >>