WTMW.

Czwarty mecz finału konferencji zachodniej poprzedzony został minutą ciszy dla ofiar strzelaniny w latynoskiej dzielnicy San Antonio nieopodal granicy z Meksykiem. Słyszeliście? Osiemnastoletni gnojek poszedł do sklepu, kupił broń, a następnie odwiedził szkołę podstawową, gdzie otworzył ogień do dzieciaków. Zginęło 19 uczniów i dwóch dorosłych. Następnie napastnik został “zdjęty” przez oddział policyjny. Działał sam. Co mało ciekawe i mało śmieszne, w mediach społecznościowych odgrażał się, że coś podobnego zrobi. Steve Kerr grzmi teraz z trybuny na temat dostępu do broni i wcale się nie dziwię. Świat pełen jest osób zaburzonych, pełnych nienawiści, daleko szukać nie trzeba.

Warriors 109 Mavs 119 [3-1]

Dajcie mi spokój. Byłem skłonny przypuszczać, że Dubs potraktują to spotkanie “treningowo”. Prowadząc 3-0 są pewni awansu do NBA Finals, a wpływy z bramki w San Francisco są ogromne. Piąte spotkanie odbędzie się w Chase Center i wówczas (znów) wejdą na mistrzowski poziom. Nie, nie mówię koniecznie od “odpuszczaniu”, ale pozwólcie że użyję terminologii biegowej: inaczej biegnie się na rekord, inaczej na zaliczenie, a inaczej na zwycięstwo.

Dubs wyglądali jakby odwiedzili Orlando Magic pośrodku rundy zasadniczej. Jak inaczej postrzegać miałem obrazek, na którym Davis Bertans wjeżdża pasem środkowym pod kosz rywali, nie trafia layupu, a następnie zbiera po sobie i oddaje piłkę na czystą pozycję. Do przerwy było piętnastoma dla Mavericks. Powiem tyle: intensywność obrony zelżała, a wraz z nią zelżała nerwowość i trema desygnowanych strzelców Dallas. Te same rzuty, które pudłowali w drugim i trzecim meczu, dziś siadły w koszu i oby się to Wojownikom czkawką nie odbiło.

• Reggie Bullock 6/10 zza łuku
• Dorian Finney Smith 4/7
• Maxi Kleber 2/3
• Frank Ntilikina 1/1

W sumie gospodarze osiągnęli wybitne 20/43 z dystansu.

Dla mnie jasnym było, że Mavs wygrają, więc drugą połowę śledziłem na komórce na wpół śpiąco. Tym bardziej, że ze wznowieniem gry po przerwie były problemy, bo z dachu American Airlines Arena coś zaczęło kapać i to w bezpośrednim sąsiedztwie parkietu. Wiele minut później chłopy grali dalej, a kwintesencją tych kuriozalnych zawodów śmiało można określić rzut wolny Draymonda Greena, który… zatrzymał się na obręczy. Jakie były na to szanse? Jedna na milion jak sądzę. Grałem w kosza dwadzieścia lat, ale nigdy na żywo czegoś podobnego nie widziałem:

Graczem meczu słoweński agent specjalny Luka Doncic, autor 30 punktów 14 zbiórek 9 asyst 2 przechwytów i 2 bloków. Przy okazji, jak czytam niektóre komentarze dotyczące Luki, to się uśmiecham. Im ktoś mniej ma wartościowego do powiedzenia, tym chętniej się tym dzieli. Jak Kyrie Irving na temat religii czy nierówności społecznych. Spodziewajcie się dziś osobnego tekstu.

Too easy!

Co za zaskoczenie, mając nóż na gardle zespół Mavs nader energicznie się rusza, a rywale nagle zapominają o pryncypiach obrony strefowej:

Młodzi gracze Dubs otrzymali celne doświadczenie gry na najwyższym poziomie (Kuminga 22, Moody 23, Lee 15 minut) wpływy w kasie klubowej się zgadzają, lecimy piąty mecz w nocy z czwartku na piątek! Szacunki mówią o 20 milionach dolarów ekstra przychodu z bramki w Chase Center, ale to zapewne ostrożna ewaluacja, LOL.

Także tego, Dubs rozpoczynali czwartą kwartę tracąc do miejscowych 29 punktów, a wynik końcowy doprawdy nie oddaje “rozluźnienia” jakie panowało w szeregach Steve’a Kerra:

Co jeszcze?

-> Jordan Poole ma przed sobą lata pracy, aby stać się choć przeciętnym obrońcą
-> Piątka w osobach Poole/Klay/Looney/Kuminga/Moody nie grała ze sobą w sezonie regularnym w ogóle, a nie przepraszam, w sumie siedem minut.
-> Spencer Dinwiddie sprawdziłby się w Golden State, stawia najlepsze ruchome zasłony w ekipie Mavs.

Other NBA news

Liga ogłosiła wczoraj tegoroczne składy All-NBA teams:

First: Nikola Jokic, Giannis Antetokounmpo, Luka Doncic, Devin Booker, Jayson Tatum
Second: Joel Embiid, Ja Morant, Stephen Curry, Kevin Durant, DeMar DeRozan
Third: Karl-Anthony Towns, LeBron James, Chris Paul, Trae Young, Pascal Siakam

Zgadzacie się? Każdy ze wskazanych się wykazał w tym sezonie i zasługuje na wyróżnienie, ale wiemy doskonale, że gdybyśmy mieli wybrać faktycznie najlepszych graczy, najbardziej wartościowych zarówno po atakowanej co bronionej stronie parkietu, pozbawionych słabych punktów, musielibyśmy na tej liście sporo namieszać. Jak sądzicie? Kto jest Waszym zdaniem w piętnastce najbardziej wartościowych (pod względem sportowym, niekoniecznie marketingowym) graczy NBA?

Dobrego dnia wszystkim. b