Jeśli wierzyć, że Knicks hołdują zasadzie “nieważne co piszą, byle nie przekręcali nazwiska” to raczej nie ma się do czego przyczepić. Branżowe media piszą o klubie z Big Apple dużo, ale rzadko kiedy coś dobrego. Ostatnie rewelacje związane z osobą Kristapsa Porzingisa, wzmianki o opuszczeniu przez niego klubowego exit meeting i spekulacje o potencjalnym transferze, dolały tylko oliwy do ognia. Phil Jackson może być koszykarskim wizjonerem, ale otwarte “wypraszanie” z klubu najpierw Melo, teraz Kristapsa, raczej mu fanów nie przysporzy.

Bez względu na to, jak bardzo kochamy tego gościa, musimy robić co najlepsze dla klubu [Phil]

Dla porównania, Danny Ainge, o którym cała liga mówi, że nawet striptease nie podnieca go tak, jak słowo “transfer”,  odkłada słuchawkę, kiedy ktoś wspomina nazwisko Jaylena Browna.

Żeby trochę fanów Knicks uspokoić, powiem tylko, że plotki o sprzedaży Kristapsa rozgorzały przede wszystkim po spekulacjach odnośnie ich wyboru w drafcie, kiedy to sam Adrian Wojnarowski donosił, że NYK zainteresowani są wyborem Lauri Markkanena,  czyli mierzącego 213 cm Fina. Lauriego sprzątnęli im jednak Timberwolves, stąd wybór Nowojorczyków padł na Francuza, Franka Ntilikinę. Nie był to wcale pick wybrany na szybko. O zainteresowaniu Knickerbockers jego osobą mówiło się już na przełomie kwietnia i maja. Zmaltretowanym przez życie fanom NYK trudno jednak dogodzić, stąd reakcja na wybór Ntilikiny była… raczej letnia, sami oceńcie:

#Francuski Łącznik i polscy koledzy

A kimże jest ów Francuski Łącznik? To 190-centymetrowy rozgrywający, o zasięgu ramion wynoszącym 213 cm!!! Zaciekawieni? Zapraszam dalej.

Urodził się w 1998 roku w Belgii, posiada jednak francuski paszport i to właśnie w ojczyźnie serów i wina rozwijał swoje koszykarskie umiejętności. Jego ostatnim klubem był Strasbourg, do którego wrócił po drafcie, by wziąć udział w finałach ligi francuskiej. Niestety, mimo lotu “na złamanie karku”, o 2 nad ranem po drafcie, Ntilikina nie zdołał poprowadzić swoich do zwycięstwa. Strasbourg uległ Chalon/Saone 74-65, a całą serię przegrał 2-3  (poniżej highlighty z meczu nr 4, wygranego przez Strasbourg, gdy pisałem art. skrót meczu nr 5 nie był jeszcze dostępny).

W minionym sezonie w barwach Strasbourga Ntilikina grał wymiennie na pozycjach 1 i 2 dzieląc czas gry z dobrze znanymi polskim kibicom AJ Slaughterem i Ervingiem Walkerem. Jego statystyki może nie powalają, 12.1 ppg i 3.5 apg to w sumie nieźle, szkoda tylko że to jego zdobycze w przeliczeniu na 40 minut. Pamiętajmy jednak, że chłopak przyszedł na świat w 1998. Poczułeś się staro? Ja też.

Minionego lata Frank zdobył Mistrzostwo Europy i tytuł MVP na turnieju u-18, rozgrywanym w Turcji. W finale, przeciw reprezentacji Włoch, natrzaskał 31 pkt., 4 zbiórki i 3 asysty, a to już zgoła inaczej wygląda.

#You the real MVP

Po wygranym finale Mistrzostw Europy U-18 tak mówił w wywiadzie:

To nasza drużyna jest prawdziwym MVP tego turnieju, bez kolegów nic bym nie osiągnął i jestem im za to niezmiernie wdzięczny [Frank]

Oklepane? Może, ale powiem Wam, że wole takie gadanie niż Markelle Fultza powtarzającego do znudzenia “Chcę być Rookie of the Year, a za rok MVP”  Tylko ja, ja i ja.

Wśród silnych cech Ntilikiny skauci wymieniają wzrost i zasięg ramion. Potrafi uprzykrzyć życie przeciwnikom po obu stronach boiska. Jest szczupły, wręcz żylasty, ale nie można powiedzieć, że jest drobny. Z postury to taki Rajon Rondo, tylko że 5 cm wyższy i z 10 cm większym rozstawem ramion. Jest na tyle szybki, że może z powodzeniem kryć rozgrywających, jak i rzucać nad nimi. Dobrze radzi sobie po zmianie krycia z graczami pozycji 2 i 3. Jak na swój wiek świetnie czyta grę rywali i zbiera pozytywne recenzje za swoje boiskowe decyzje. Nie ma też wkurzającego starego, hehe.

Żeby jednak nie było tak różowo, przyczepić się można trochę do jego rzutu. Jak na realia NBA wypuszcza piłkę trochę zbyt wolno (ale uczciwie przyznać trzeba, że technikę ma poprawną i rotacja jak ta lala). Spece z NBA psioczą też trochę na ilość mięśni u tego gracza, ale pokażcie mi chłopa grającego na jedynce, który trafił do NBA z Europy i go chwalili, że jest kafar. Zresztą, już mu tam w Knicks “dietę” rozpiszą… Na treningu zaprezentował się bardzo dobrze:

Na atakowanej stronie boiska, Ntilikina jest graczem w zasadzie kompletnym. Fajnie ścina pod kosz, a w kończeniu akcji wsadami pomaga mu te jego 213 cm rozpiętości. Jest szybki w kontrze, ładnie zmienia tempo w dryblingu. Za trójkę rzucał w minionych rozgrywkach na solidnej skuteczności wynoszącej 42%.

No i jak myślicie? Będzie coś z chłopa? Ze swojej strony życzę mu by zdominował ligę jak Monika Brodka ostatnią reklamę Audi. Sami zobaczcie:

[BLC]