Nie tak miało być. Kiedy Ben Simmons odpadł w przedbiegach przez kontuzję stopy, nie przypuszczaliśmy nawet, że to dopiero początek rozczarowań tegorocznych rookies. Czołowe picki zawodzą na całej linii. Najlepszym strzelcem ubiegłorocznego draftu jest #36 pick Malcolm Brogdon (10.0 ppg). Najlepsi zbierający to #28 Skal Labissiere oraz #32 Ivica Zubac, ale “najlepsi zbierający” w ich wypadku oznacza odpowiednio 4.3 i 4.1 rpg. Wśród asystujących pierwsza trójka to numery 36, 34 i 42 czyli Malcolm Brogdon, Tyler Ulis i Isaiah Whitehead, ale tylko ten pierwszy zdobywa więcej niż 4 apg, pozostali nie mają nawet 3 asyst na mecz!

Sytuacja jest na tyle patowa, że w zasadzie lepiej niż średnia  pierwszej piętnastki draftu spisują się zawodnicy, którzy do ligi dostali się do NBA z D-League, albo tacy, których debiut w NBA opóźnił się po wyborze w 2015 i wcześniej. Yogi Ferrell, którego w drafcie pominięto, notuje w Dallas 11.6 ppg. Willy Hernangomez, pick drugiej rundy 2015 i jego 6.6 ppg to wynik lepszy niż kogokolwiek z draftu 2016. Dario Sarić, którego staty ocierają się o 13 ppg i 7 rpg, to przy pozostałych niemal różnica klas. Wreszcie, Joel Embiid, rewelacja sezonu, która niestety zatrzymała się na 31 meczach. Komu należy się Rookie of The Year? Oto gracze, których wymienia się w dyskusji najczęściej.

#Joel Embiid

Patrząc na suche statystyki meczowe nie ma sobie równych. Ponad 20 pkt i prawie 8 zbiórek na mecz, okraszone ponad dwoma blokami i asystami, to statystyczne K.O dla reszty pierwszoroczniaków. Niestety, nękany kontuzjami Embiid był w stanie rozegrać jedynie 31 spotkań w tym sezonie. Trochę mało. Zdarzały się już co prawda przypadki ograniczonej dyspozycji u debiutanta roku, jednak nigdy nie była to aż tak duża absencja, jak u Embiida. Kyrie Irving wygrał ROTY w 2011, po rozegraniu 51 spotkań, a Patrick Ewing przytulił statuetkę w 1986 za 50 meczów dla Knicks.

Istnieją ligowe minima, by zakwalifikować się do list rekordów na koniec sezonów, np. 58 meczów dla króla strzelców, wyłanianego przez liczenie średniej, lub 82 trójki, by liczyć się w wyścigu o tytuł najlepszego snajpera zza łuku. Nagrody indywidualne rządzą się jednak swoimi prawami. Są uznaniowe, nie statystyczne, więc jest tu trochę inaczej. Jeśli postawisz nogę na parkiecie, choćby i na kwadrans, teoretycznie możesz zostać wybrany. Boleśnie przekonał się o tym swego czasu Julius Randle, który doznawszy kontuzji po zaledwie 13 minutach i 34 sekundach gry stracił szansę na ROTY. W następnym sezonie liczył się już jako drugoroczniak. Podobnie moim zdaniem będzie z Embiidem. Pomyślcie, Kyrie rozegrał najmniej minut wśród debiutantów roku w historii (1558), Embiid zamknął licznik na 786. Za mało. A może się mylę?

#Malcolm Brogdon

Póki co 69 meczów, 22 jako starter i linijka na poziomie 10/4/3. Brogdon, który spędził 4 lata w college’u robi robotę w Milwaukee, zwłaszcza że coraz częściej widoczne jest, że buty podstawowego PG w playoffowej drużynie są dla Matthew Dellavedovy troszeczkę za duże. Malcolm jest najlepszym strzelcem wśród pierwszoroczniaków i deklasuje konkurencję pod względem wskaźnika win share. W odróżnieniu od większości kandydatów, wciąż walczy o playoffs, ale czy to wystarczy, by wygrać statuetkę?

#Dario Sarić

Mój prywatny faworyt. Gdy w końcu przybył do NBA (wybrany z #12 w 2014), przebojem wprowadził się na jej parkiety. W marcu kosi 19 ppg i 6.2 rpg. Szansę gry dostał po oddaniu Ilyasovy do Hawks i kontuzji Embiida. Uczciwie przyznajmy, że w pełni ją wykorzystał. Jeśli można się doszukiwać jakichkolwiek plusów w kontuzji Embiida, to jednym z nich będzie właśnie eksplozja formy Sarića. Rozegrał do tej pory 71 spotkań. Większość (15/26) jego startów przypada na okres po kontuzji Kameruńczyka.

#Brandon Ingram

Być może KD odstąpi mu ksywę “Slim Reaper”, której rzekomo nie lubi. Byłoby fajnie, bo młody Laker ma zadatki na gwiazdę. Był drugim pickiem, więc po kontuzji Simmonsa to na nim spoczęła największa presja. Po All-Star Break został etatowym starterem w młodym teamie LAL i wyszło mu to na dobre: 12.6 ppg, 3.9 rpg i 2.6 apg na 49% trafień z pola. Ingram rozgrywa też najwięcej minut ze wszystkich pierwszoroczniaków.

#Jaylen Brown

Jego indywidualne statystyki nie są powalające, choć po Weekendzie Gwiazd jest całkiem nieźle, zwłaszcza w porównaniu z resztą pierwszoroczniaków (10 pkt i 4 zbiórki przy FG 52% i  44% zza łuku). Brown gra obecnie za plecami Crowdera i powracającego do formy Bradleya, stąd niezbyt może sobie pohasać, jednak jego mocna defensywa zapewnia mu dobrą prasę wśród ligowych komentatorów. Z pewnością jest materiałem na gwiazdę i zasługuje by być wymieniany w gronie kandydatów do ROTY, niestety to ostatnie trochę przez posuchę, jaka panuje w tej kwestii w obecnym sezonie.

#Pozostali kandydaci

-> Willy Hernangomez: marcowe staty bliskie double-double, pytanie tylko czy te 10.0 ppg i 9.4 rpg nie przyszły trochę za późno, na włączenie się do wyścigu?

-> Buddy Hield: odkąd przyszedł do Sacramento ma zielone światło na wszystkich skrzyżowaniach przez co kosi ponad 14 punktów w meczu. Divac i Ranadive bardzo chcą w nim widzieć przyszłego franchise playera. Czy szacowna kapituła zobaczy w nim Rookie of the Year?

-> Jamal Murray: Denver rozgrywa niezły sezon, czego nie można powiedzieć o rookies. Ze swoimi 9/2/2 Murray to po prostu honorable mention, bo nikt mu tej statuetki nie da.

#Bonus

A oto jak prezentowali się w pierwszym roku gry najlepsi rookies w historii. Tak dla porównania.

Kogo macie w tym sezonie?

[BLC]

A teraz łapcie to: 23% rabatu na sprzęt Air Jordan, wystarczy wklepać “gwiazdybasketu” przy zamówieniu.

http://www.gwba.pl/Jordan-23