Welcome to my World.

Nuggets 114 Sixers 110

Prawie trzy lata się nie widzieli na parkiecie. Tak jakoś wypadało, że albo jeden albo drugi nie mógł, a przecież zespoły z przeciwległych stron mapy USA spotykają się ze sobą tylko dwa razy w sezonie. W każdym razie, oto jest/był pojedynek dwóch wielkich kandydatów do MVP.

Indywidualnie Joel Embiid (34 punkty 9 zbiórek 4 asysty 2 bloki 3/3 zza łuku) ograł Nikolę Jokica (22 punkty 13 zbiórek 8 asyst 2 przechwyty 2 bloki 5 strat) nie miejmy co do tego wątpliwości.

Denver biorą spotkanie, chwała im za to! Wyszli z potężnego dołka w pierwszej połowie oraz odrobili 7 punktów straty w czwartej kwarcie.  Joker zanotował co prawda kilka przepięknych podań, jak to poniżej albo outlet pass przez całe boisko:

Jednak większość dobrych rzeczy i odrabianie strat przez Nuggets dokonywało się gdy zasiadał czterema literami na ławce rezerwowych. Wskaźnik plus/minus u Jokera wyniósł -9. Fakt, że bardzo fizycznie i często nieprzepisowo rywale trzymali go z dala od piłki w czwartej kwarcie, ale nie inaczej będzie w playoffs.

Respect your reserves

Goście zawdzięczają zwycięstwo swym zmiennikom. Jako lider z piłką szalał Bones Hyland (21 punktów 4/9 za trzy). Do tego Boogie Cousins raz jeszcze przypomniał światu o swym talencie (8 punktów 4 asysty 2 trójki). Mój ulubiony fragment, to ten w którym podwoili Jamesa Hardena na szczycie parkietu, co zakończyło się spotkaniem face to face jak u dwóch pięściarzy przed walką. Boogie śmiał się w twarz Brodacza. Dodać należy do tego: JaMychal Green praktycznie bezbłędny z gry, no i mali Rivers i Forbes 2/5 zza łuku. W sumie, w pojedynku zmienników Denver wygrało 48:14! I to jest właśnie problem w ekipie Doca Riversa. Na cały ich ekosystem składa się aktualnie wyjściowy skład z Embiidem i Hardenem jadącymi bez zapiętych wrotek.

W ostatniej akcji potrzebowali trzech punktów aby doprowadzić do dogrywki. Harden został podwojony, mułowaty Embiid przystanął gdzieś na dziewiątym metrze i nawet mu w głowie nie było brać na siebie odpowiedzialność, a Georges Niang z rogu parkietu, pod presją wysokiego obrońcy trafił w bok tablicy.

Clippers 111 Cavaliers 120 (OT)

Trzeba, należy mieć szacunek dla ekipy Tyronna Lue. Z dala od domu, dzień po dniu, piąty raz w siódmą noc (!!) w składzie mocniej niż przetrzebionym, gnębią zespoły w ich własnych halach. Dziś oprócz Kawhi, Paula George’a czy Normana Powella na liście meczowej zabrakło Reggiego Jacksona, Roberta Covingtona, Marcusa Morrisa, czyli sześciu najbardziej utalentowanych ludzi!

Nie udało im się zdobyć żadnego punktu z kontry. Nie mieli ball-handlera, poszli w masę na środku z Zubacem (24 punkty 14 zbiórek 36 minut) i partyzantkę. Mimo to Cavs musieli się na paluszki wspiąć by to wydrapać, trafili 15/30 rzutów trzypunktowych, obejrzeli rekord kariery Evana Mobleya, na piłce mieli najlepszego gościa Dario Garlanda (24/13), a mimo to wyszli z tego ledwo, ledwo.

Isaac Okoro (20/5/5/1/1) mnie zastanawia, bardzo atletyczny, dynamiczny, potrafiący się znaleźć  w przestrzeni, wyłuskać bezpańską piłkę, agresywny gdy ma miejsce na wjazd. Dlaczego on tak słabo rzuca z dystansu? Kiedy zawodnik robi 11/13 z linii rzutów wolnych, to znaczy że z jego mechaniką rzutu jest w porządku. Czekam na przełamanie, może w przyszłym sezonie? Ciekawy zawodnik, szara eminencja gospodarzy w tym meczu.

Blazers 113 Hawks 122

Obie strony nie słyną z obrony, nie czuję że rymuję. Trae Young znów się rozsierdził, bo kolejni koledzy albo wypadli ze składu z powodów zdrowotnych albo za przeproszeniem rzucać do kosza nie umieją.

• Bogdanovic 2/13
• Hunter 6/17
• Capela 4/12
• Huerter 6/15

Czyli wszystkiego razem 18/57 daje 31%. Dla kontrastu Portland walili do kosza na poziomie 50% i ile mogli atakowali biegusiem po zbiórce z tablicy. W pierwszej połowie szalał w szczególności nabity Josh Hart, więc trzeba było coś przedsięwziąć. Trae oprócz tego, że rozbił bank w pierwszej i trzeciej kwarcie (46 punktów 12 asyst) to przede wszystkim, potrafił zadbać o piłkę. Portland dojechał brak point-guarda. Popełnili 21 strat przy zaledwie czterech po stronie ATL i jak widać, nawet skuteczność strzelecka na poziomie 50% nie wystarczyła by odnieść zwycięstwo.

Hornets 134 Thunder 116

W pierwszej kwarcie niespodzianka, Charlotte zamyśliło się w pewnym momencie i Thunder odjechali na dwanaście punktów. Od tego momentu Hornets zaprowadzili na parkiecie właściwą hierarchię. Talentem i dynamiką ofensywy dosłownie zdławili młodszych rywali. 30/35 zza łuku daje 57% skuteczności, niesamowity wynik, ale wszystko to podyktowane jest taktyką obieraną przez Oklahomę. Oni się zasklepiają w polu trzech sekund w obronie skąd najchętniej nie wyściubialiby nosa. A gdy już przychodzi do zbiórki to i tak się okazuje, że brakuje kilogramów i często akcja bywa ponawiana przez rywali. Tak więc Charlotte kolejne kwarty wygrało różnicą trzydziestu punktów.

W rolach głównych wystąpili Terry Rozier (30/6/4/2 plus 4/8 z dystansu) Miles Bridges (27 punktów 6 asyst 5/6 za trzy) i LaMelo Ball (21/4/7 przy 5/8 zza łuku).

Wolves 149 Spurs 139

Po przerwie na All-Star Game obie strony tracą najwięcej punktów z pozycji point guard (odpowiednio 29. i 30. miejsce). Oznacza to niewielkie zaangażowane drugiej linii w obronę szczytu parkietu i/lub niewielkie zaangażowanie w obronę w ogóle. Wyszło z tego 288 punktów w sumie, z czego aż SZEŚĆDZIESIĄT zdobył Karl Anthony Towns (60 punktów, 17 zbiórek, 3 asysty) siejący z dystansu (7/11) jak przysłowiowa baba mak.

56 punktów przez trzy kwarty. 32 punkty w samej tylko trzeciej odsłonie. Tylko dwóch centrów (Wilt Chamberlain i Shaq O’Neal) zaliczało dotąd linijkę 60/15. Nieprawdopodobne. Naprzemiennie wyprzedzał bądź przebijał się przez ludzi, których mu stawiali na drodze. No tak, a co myślicie? Bez agresji w stronę obręczy (15/16 FT) takie rekordy nie mają prawa zaistnieć.

Wizards 112 Warriors 126

Stephen Curry obchodził urodziny. W prezencie otrzymał powrót Draymonda Greena, który wchodząc z ławki na dwadzieścia minut zanotował 6 punktów 7 zbiórek i 6 asyst. Sam sobie sprawił jeszcze lepszy prezent: 47 punktów 16/25 z gry 7/14 zza łuku. Ideą jest by odblokować jego potencjał strzelecki do końca rundy zasadniczej. W tym sezonie z przymusu grał piłką, inicjował akcje. Pora by trochę polatał po zasłonach, pora na firmowe split actions dwójki Splash Brothers w czym Draymond Green jest postacią nieodzowną.

Bulls 103 Kings 112

Chicago jak widać wciąż są w kryzysie. Akcji dwójkowych w dalszym ciągu nie są w stanie skutecznie zneutralizować. Stąd między innymi duża produktywność zarówno po stronie De’Aarona Foxa co Domantasa Sabonisa (22/7/4). Nie żeby Sacramento należało do hegemonów defensywy, ale przynajmniej mieli plan. Plan gospodarzy na czwartą kwartę zakładał odcięcie od rzutu DeMara DeRozana i niech ich reszta kadry Chicago karze zza łuku. Niestety nie byli w stanie. Raz, że DeRozan trochę leniwie się ogarniał z podaniem. Dwa, że gdy zgadzasz się grać pod dyktando rywala, to często wychodzisz na tym kiepsko.

Kings w pierwszej połowie wypracowali aż dwadzieścia punktów przewagi, które Bulls koniec końców ścięli do jednego oczka. A potem spudłowali cztery kolejne dalekie rzuty i było po herbacie. Zach Lavine (27 punktów 2/7 zza łuku) jako spot up shooter w tym meczu nie zdał egzaminu. No i też magia Alexa Caruso nie zadziałała na D-Foxa (34/6/6). Ten co wieczór oddaje po 25-30 rzutów, a po zasłonie czuje się pewny jak nigdy.

Bucks 117 Jazz 111

Triumfalny powrót środkowego Brooka Lopeza (6 punktów 4 faule w 15 minut) haha. Po raz pierwszy od miesięcy najważniejsze postaci obrońców tytułu są do dyspozycji trenera. Póki co Lopez wygląda jak góra co nie chciała przyjść do Mahometa.

Mecz mógł się podobać, przewaga była minimalna i przeskakiwała z jednym na drugich. Niestety, sympatyczni Jazz znów mają problem z końcówkami. Mitchellowi odwagi nie brakuje, po prostu pudłuje na potęgę. Nie znam drugiej gwiazdy z o podobnym usage rate, która w tym sezonie pudłowałaby więcej w decydujących akcjach. Piłki w gorących momentach nie lubi z pewnością Royce O’Neale, nawet jeśli ma otwartą przestrzeń, nie weźmie na siebie.

Kolejne izolacje to by jeszcze dało się uzasadnić, gdyby nie fakt, że Mike Conley (29 punktów 7 asyst 10/13 z gry) był dostępny i grał świetnie. Tylko zamiast egzekwować akcje do końca, ten znów oddaje lejce Mitchellowi (5/17 zza łuku). No i przecież mieli Giannisa (30/15/4) na widelcu z pięcioma faulami. Może raz go zaatakowali piłką.

Co poza tym? Jrue Holiday (29/4/7/5) to jest jednak zimna krew, a jego pozyskanie odmieniło Bucks. Mistrzowie w dalszym ciągu zacieśniają środek kosztem puszczania ogromnych ilości trójek. W pierwszej kwarcie się sparzyli, ale ostatecznie im się upiekło.

Raptors 114 Lakers 103

Jeziorowcy nie zawiedli oczekiwań hejterów po raz kolejny. Rozpoczęło się od prowadzenia 21:2 gości, z czego pierwsze cztery kosze wkleił niezmordowany rookie Scottie Barnes. Przez całą pierwszą kwartę nagromadzili punktów dwanaście, co jest kolejnym niechlubnym rekordem klubu.

LeBron miał momenty apatii gdy nie wracał do obrony, miał też napady gniewu, które stłumił ostatkiem silnej woli. Po tym jak zespół nie potrafił kolejny raz zabezpieczyć zbiórki w obronie o mało nie rozwalił klepek parkietu waląc w niego piłką.

Innym razem wypadając na aut tak mocno trzepnął w łeb Barnesa, że ten nie wiedział czy bić się i z kim właściwie. A na koniec poczęstował łokciem twarz Pascala Siakama, za co Kameruńczykowi odgwizdano faul. W czwartej kwarcie Lakers co nieco podgonili, żeby blamażu totalnego nie było. Dla mnie tam blamaż totalny jest. Z bilansem 29 zwycięstw i 39 porażek oni nie powinni mieć możliwości udziału w żadnym play-in.

Na koniec, czy to prawda, że Russell Westbrook od przerwy All-Star zalicza 9% skuteczności zza łuku? Tak, to prawda. W 22 próbach trafił jak dotąd dwa razy. Kurtyna.

Grupa typera

Another full NBA card.
Let's get this bread. Good luck to all following 🍀 #GamblingTwitter #freetips #bettingtwitter #NBATwitter pic.twitter.com/rxBYthiGIl

— Bartek Gajewski 🇵🇱 (@gwiazdyB) March 14, 2022

✅ Hornets
❌ Joker – very physical defense in 2H, non calls
❌ Sabonis – active but sloppy, lost by 2 PRA@PropBomb we should have bet Curry on his birthday!

— Bartek Gajewski 🇵🇱 (@gwiazdyB) March 15, 2022

B