Titanic

Cztery lata przebudowy, wybory w drafcie, wzajemne zaufanie, wysiłek całego kierownictwa, sztabu szkoleniowego i zawodników, chęć powrotu do playoffs, zostały zniweczone dokładnie w lecie, które poprzedziło rozpoczęcie sezonu 2016-17, który jak na razie układa się dla Magików katastrofalnie. Kapitan Vaughn utonął w morzu krytyki, a na jego miejsce przyszedł specjalista od łatania dziur wszelakich, czyli Frank Vogel.

Przy okazji pozbyto się człowieka, który miał zostać twarzą organizacji, a podczas rejsu wzdłuż wybrzeży afryki uprowadzono pewnego Kongijczyka zwanego Serge Ibaka. Facet średnio się sprawdzał, a kiedy na horyzoncie pojawił się biegun południowy, to powiedział dość. W takim wypadku, wyrzucili go za burtę, żeby zrobić miejsce rozbitka, którym był Terrence Ross.

Podsumowując: Oddali człowieka, w którym pokładali losy zespołu, a potem oddali faceta, którego za niego sprowadzili, za rezerwowego Toronto Raptors.

W istocie sytuacja jest bardzo podobna do Titanica, drużyna wpadła na prawdziwą górę lodową, która zatrzymała ich rejs w fazie beznadziei. Przedostatni rating ofensywny, i 23 defensywny pozwalają na optymizm, tylko wtedy kiedy masz wykupione bilety na następny draft. Sezon ma się ku końcowi, a bilans sprzed roku jest absolutnie nieosiągalny, bo na tym etapie notują 28 zwycięstw i 52 porażki. Tej dziury nawet Vogel nie załata. Tutaj potrzeba gruntownego remontu.

Recepta na sukces

Szczerze mówiąc, to skład nie jest taki zły. Na pewno ma potencjał, który umiejętnie trzeba wykorzystać. Green, Hezonja, Ross, Vucević, Biyombo, Fournier, Payton i Gordon to paczka, która może zrobić prawdziwą zawieruchę. Brakuje im zbilansowania i mądrej układanki. Potrzebują w drafcie wybrać człowieka, który przyciągnie na halę kibiców, a na boisku stanie się prawdziwym liderem. Faceta, który zatopi ogromny tankowiec.

Posiadają jako tako atrakcyjną bazę do wymian, którymi mogą nadrobić pewne braki. Mają naprawdę dobrego kapitana w postaci Franka Vogela. Trener bardzo doświadczony z niezłym podejściem i firmową obroną. Mam nadzieję, że poskłada chłopaków do kupy, a każdy z nich będzie chciał pójść w ogień za kolegów. Chemia, to coś czego im ewidentnie brakuje. Niech chłopaki pokażą, że potrafią przekuć swój potencjał w wyniki meczów. Niech poczują na boisku pewność i luz.

Sytuacja nie jest tragiczna. Życzę wszystkim fanom Orlando, żeby już w następnym sezonie mogli oglądać w maju swoją ukochaną drużynę na nocnych maratonach, bo jak na razie jedyną czarującą drużyną w NBA są chłopaki z Waszyngtonu.

[Adam Szczepaniak]

http://www.gwba.pl/msnba