Ciągle chciało mi się spać. Jadłem, ale brakowało mi sił i apetytu. Na analizie medycznej wyszło, że mam poważne braki żelaza i kwasu foliowego. Na pierwszych treningach z Rockym Jaraną nie byłem w stanie rzucić 10 razy z rzędu, bo odczuwałem ból ramienia, taki byłem słaby przez anemię. Dzięki pracy z dietetykiem zacząłem nadrabiać. Mając 216 ważę w granicach setki [Kris]

W styczniu 2012 zaprezentował się w młodzieżowym turnieju w Hospitalet, najważniejszym dla rozgrywek tej kategorii wiekowej. Osiągnął w nim statystyki 9 punktów, 5 zbiórek i ponad 2 bloki, ale nie był zadowolony ze swego dorobku.

Znałem rangę tego turnieju i chciałem wypaść jak najlepiej, ale jeszcze nie czułem się wówczas w pełni formy. Byłem zły na siebie, uważałem, że powinienem grać bardziej agresywnie.

W kolejnym sezonie było już dużo lepiej. Sevilla przegrała dopiero walkę o finał z Realem Madryt i (niestety) również mecz o trzecie miejsce z Barceloną. Kristaps zdobywał średnio 17 punktów, 8 zbiórek i 2 bloki notując niemal 50% skuteczności zza łuku. Miał już wówczas na koncie debiut w seniorach, ale skrzydła rozwinął w pełni dopiero u trenera Aito, nazywanego często “europejskim Popovichem”. Jest jednym z najbardziej doświadczonych trenerów na Starym Kontynencie, pracował z Barceloną, Joventut i Unicaja, spod jego ręki wyszli Pau Gasol, Juan Carlos Navarro, czy Ricky Rubio. Ma olimpijskie srebro i opinię profesora basketu.

Europejski Popovich

Nauki Aito przydają się nie tylko podczas meczów. Wymaga pełnego zaangażowania i pracy nad wszystkimi aspektami rzemiosła. Młodzież namawia do nauki i rozwijania zainteresowań innych niż koszykówka. Nie krzyczy, jeśli zawodzisz podczas meczu, za to na treningach jest nieprzejednany. [Kris]

W sezonie 2013/2014 Porzingis rozegrał 35 spotkań w głównej drużynie CB Sevilla, notując średnio 7 punktów i 3 zbiórki w przeciągu 15 minut spędzanych na boisku. W kolejnym sezonie rozegrał już okrągłe 50 spotkań ACB i Eurocup, składając łącznie blisko 11 punktów i 5 zbiórek. I wtedy nastał czas Draftu 2015. Najmłodszy z braci dokonał tego, co nie udało się dwóm starszym.

Kiedy Adam Silver odczytał nazwisko z koperty Knicks, na sali, oprócz braw, rozległy się gwizdy i buczenie. Później krytykowano nie tylko Phila Jacksona, ale i samego gracza, który nie miał jeszcze szans niczego na boisku udowodnić.

Wiem, że mogę ciężko pracować, nie tylko dla dobra własnego rozwoju ale i dla sukcesu drużyny Knicks. Ludzie na początku mogą być trochę oschli, ale ja tylko chcę trenować. Wierzę, że podołam wyzwaniu, jakim jest gra dla tego miasta. [Kris]

Wygwizdany

Jak powiedział, tak zrobił. Szybko zdobył uznanie kibiców swoimi wsadami na dobicie, a już 17 listopada rzucił Charlotte 29 pkt. Przez 4 miesiące nie schodził z pierwszego miejsca w klasyfikacji na rookie of the month. Nawet płaczący dzieciak, którego pokazywały wszystkie telewizje w dzień draftu i który ze łzami w oczach mówił, że nie chciał by Knicks wybrali Porzingisa, stał się jego fanem numer 1.

Wziął udział w All-Star Weekend, gdzie bronił barw Reszty Świata. Jego koszulka z numerem szóstym była czwartym najlepiej sprzedającym się jerseyem sezonu. Curry, LeBron, Bryant i Kristaps Porzingis .

Wybrałem ten numer dla starszego brata, Janisa. Zawsze był moim wzorem, on też grał z szóstką.

To, że zasilił All-Rookie First dla nikogo nie było niespodzianką. Wszak nigdy wcześniej nie widziano w NBA nikogo takiego jak Porzingis.

W 28 minut spędzanych średnio na parkiecie uskładał średnie 14/7/2. Kevin Durant w jednym z wywiadów określił go mianem koszykarskiego jednorożca.

Umie rzucać, wie jak zachować się na boisku, umie bronić. Z jego wzrostem potrafi też rzucać za trzy, to rzadkie. Do tego blokuje, jest jak jednorożec w tej lidze. [Durant]

Niestety, drużynowo nie było już tak dobrze, Knicks dość szybko odpadli z walki o playoffs, krótki sezon zaliczył Carmelo Anthony. Z bilansem 32-50 Nowojorczycy zajęli zaledwie trzynaste miejsce w Eastern Conference. W tym roku ma być inaczej. Już w tym roku.

Życie w Big Apple jest wspaniałe. Móc iść na mecz Giants, Yankees, odwiedzić Statuę Wolności czy Central Park to przywilej niewielu sportowców na świecie. Ale nie zamierzam pozwolić, by te rzeczy odciągnęły mą uwagę od koszykówki. To jedyne, co mnie tu trzyma. Mieszkam razem z rodzicami, wiodę spokojne życie. Liczy się tylko New York Knicks Basketball.

[BLC]