Taki kąsek przed obiadem. Wierzcie lub nie wierzcie, ale był taki czas, gdy legendy NBA były jeszcze dziećmi, na twarzach mieli trądzik i zdarzało, że potykali o własne nogi, bo koordynacja nie nadążała za wzrostem. Wszyscy, ale nie Kobe Bryant. Ten od urodzenia wiedział, że chce być kolejnym Michaelem Jordanem, numerem jeden w koszykówce. Za wyjątkiem własnej żony nie znam nikogo, kto byłby tak laserowo ukierunkowany od najmłodszych lat. Potwierdza to raport skauta, którego zadaniem była ewaluacja potencjału Kobe jako przyszłego gracza NBA. Rozpiska pochodzi z 1995 roku. Bryant miał wówczas 17 lat…

Dla tych, którzy stronią od języka obcego, luźne tłumaczenie:

ZALETY

Najmocniejszą stroną Kobe jest jego dojrzałość. On ogarnia więcej niż większość playerów na poziomie uczelnianym a nawet NBA. To wielka zaleta, ponieważ wie, na co się pisze jeśli chodzi o zawodowe granie. Niesamowicie inteligentny zawodnik oraz uczeń. Z uwagi na wzrost świetnie widzi przestrzeń i znakomicie kończy akcje.

Wie czego wymaga zwycięstwo, zdobył mistrzostwo stanowe w liceum bez rozgrywającego i strzelca dystansowego. Prawdziwy lider, potrafi zdominować mecz mimo potrójnego krycia. Rzuca zza łuku. Kocha rywalizację, ogromna wola zwyciężania, determinacja. W szkole średniej występował na wszystkich pięciu pozycjach, opanował do perfekcji rzut z odchylenia (patent Jordana). Podobno nie lubi dźwigać ciężaru na siłowni, ale to nieprawda, zrobi wszystko, co trzeba by odnaleźć się w lidze.

WADY

Ma siedemnaście lat, ale to jak to określił jego ojciec (były gracz NBA) “jest jak 17-latek grający z 25-latkami”. Ma wątpliwe umiejętności panowania na piłką (jak na point-guarda). Może nie być gotowy na rygory fizyczne ligi, jest zbyt słaby fizycznie, nie ma też jasno określonej pozycji.

CZYTAJ DALEJ >>