– To mi się podoba. O to chodzi.
– O co?
– Spójrz jak oni się ruszają. Te kocie ruchy. Te gesty rękami.
– A po co nasi chłopcy mieliby się tak gibać?
– Po to, żeby nie wyglądać jak żelbetonowy kloc. Polskim chłopakom brakuje luzu. Ruszają się jak wóz z węglem, a przydałoby się trochę polotu i finezji.

Ja właśnie o tym chciałem, teraz. Niezależnie od poziomu, wieku czy formy, zdarzają się w NBA prawdziwi tancerze. Chodzi o miękkość, lekkość, o plastykę ruchu. Chodzi o doznania estetyczne, jakie wywołują pokonując przestrzeń, gesty którymi potrafią okrasić najprostszy w sumie manewr. Gdy ktoś ma talent ruchowy i jeszcze podleje go techniką, powtarzalnością – oglądamy spektakl, ale nawet “na surowo” bez wybitnego warsztatu potrafi być przyjemnie. Pokusiłem się o wybranie subiektywnej dziesiątki najładniej poruszających się graczy, aktualnie występujących na parkietach NBA. Jak widać ani metryka ani pozycja nie grają tutaj wielkiej roli.

1 Vince Carter

Nie do wiary, że facet ma 42 lata. Porównaj jego i Dirka Nowitzkiego. A teraz wyobraź sobie, jakim atletą był przed piętnastu laty! Akcja pochodzi z dzisiejszej nocy:

2 Paul George

Nie do wiary, że doznał kiedyś otwartego złamania nogi. Mierzy 206 centymetrów, ale rusza jakby miał ze 190. Przez to jest taki dobry w obronie, bo jest gibki.

3 Terrence Ross

Podobny klimat jak w przypadku PG-13, zawodnik niemniej utalentowany ruchowo z jeszcze lepszym odbiciem od parkietu. Dojrzał bardzo w tym sezonie, zalicza rekordowe 14.7 punktów i 38% zza łuku jako szósty zawodnik Orlando.

4 Victor Oladipo

Odkąd trafił na listę płacową Indiany zeszczuplał i rozwinął jako lider. Najszybszy gość na liście, sugestywny, sprężysty. Od nowego sezonu mam nadzieję oglądać jak jego talent rozkwita na nowo. Aktualnie boryka się z kontuzją kolana.

5 Dwyane Wade

Stary, ale jary. Dzisiejszy game-winner nazwałem kuriozalnym, ale może macie rację. Może pokazał właśnie kunszt. Gdyby nie potężna masa jego lekkość, szybkość dostrzegalibyśmy wyraźniej. Tymczasem przyuważcie jak raptownie wciąż potrafi zaatakować kozłem, jak gwałtownie zatrzymać do rzutu. Mistrz! Szkoda, że to jego ostatni sezon.

6 DeMar DeRozan

Może nie tak plastyczny jak reszta, ale technicznie ułożony elegancko, praca nóg, powtarzalność pracy na półdystansie, lubię go oglądać, nawet jeśli pudłuje. W tym roku z musu został de facto point-guardem.

7 Zach LaVine

Są powody dla których jest dwukrotnym zwycięzcą konkursu wsadów. Że po zasłonie mija jak szatan i potrafi zrobić 15 punktów w czwartej kwarcie. Odbicie ma lekkie, a zarazem potężne.

8 Kevin Durant

Nie dajmy się zwieść brakowi sympatii podyktowanemu: *wyborem pracodawcy, *fałszywymi kontami na twitterze, *nabzdyczeniu na konferencjach prasowych czy *kłótniami z fanami. Przy swoim wzroście rusza się wybitnie. Chodzi mi o kozioł, zmiany kierunków, refleks. Co najmniej na wyróżnienie zasłużył.

9 Kyrie Irving

Nie skacze, nie jest demonem szybkości, może przeżerać posiadania Bostonu, klepać zbyt wiele, ale w swym ograniczeniu rusza się i nad piłką panuje najlepiej w lidze. Uncle Drew!

10 Jamal Crawford

Efektywność już nie ta, dawno już obręczy nie atakuje, ale kozłem bawi się z obrońcami do dziś.

Tak to widzę, a Wy?

Wyróżnienia: Kyle Kuzma, Trae Young, Joakim Noah, James Harden…