Miejsce 8: Jeff Hornacek

Chłopaczek z taką grzywką powinien być zadowolony, jeśli ktoś w ogóle wpuści go na osiedlowe boisko. Jeffa łatwo było nie brać na serio, zwłaszcza, że reprezentował nudziarskie Salt Lake City. W drafcie zgarnęli go Suns, dopiero z 46 numerem. W swoim ostatnim sezonie dla tej drużyny zdobywał 20.1 pkt na mecz przy skuteczności ponad 51%. Co ciekawe, w Suns grał też wtedy wspomniany wcześniej Rambis. Tych dwóch razem na boisku to dopiero geekowskie duo;). W Jazz, gdzie pierwsze skrzypce grał duet Stockton-Malone, Jeff nie rzucał się w oczy, ale potrafił boleśnie skarcić, gdy ktoś zapomniał go pokryć na boisku. Nie bez kozery w Utah zastrzegli jego numer.

[vsw id=”TV38gSMuCqA” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

Miejsce 7: Brian Scalabrine

Wielu zarzucało mu, że nie potrafi grać, ale Scal też potrafił ukarać i to srogo;) Ulubieńcem fanów stał się jednak dzięki ryżej czuprynie i szczeremu uśmiechowi.

Miejsce 6: Yao Ming

Chłop jak dąb, który jednak muchy by nie skrzywdził. Obdarzony imponującymi warunkami fizycznymi Yao siał postrach w NBA przez ładnych kilka lat (25 ppg w najlepszym sezonie), póki jego kariery nie przerwały kontuzje. Jego mixów na yt jest sporo, obczajajcie do woli. Ja zadam pytanie retoryczne: czy może być lepsza rekomendacja dla Baby Face Killera niż uczynienie go internetowym memem?

[vsw id=”htm7b_saqcs” source=”youtube” width=”690″ height=”420″ autoplay=”no”]

czytaj dalej >>