Anthony Davis gra basket życia. Trzydzieści punktów, 12 zbiórek, 3 bloki i dwie asysty, a wszystko to “jak krew w piach” cytując bohatera kultowego Dnia Świra. Reszta składu Pelicans może i odmieni “być”, ale deficytu talentu przeskoczyć nie umie. Sfrustrowany kolejną L-ką w dorobku Davis mówił ostatnio reporterom:

To frustrujące, nie możemy znaleźć sposobu na wygraną. Nie martwi mnie zeszły rok, skupiam się na obecnym sezonie, próbując wygrywać. Ręce opadają. Cokolwiek trzeba zrobić, musi to być zrobione szybko.

W podobnym tonie wypowiadał się szkoleniowiec Alvin Gentry, dla którego jest to drugi sezon z ekipą z Luizjany:

Jestem zdołowany, ale muszę znaleźć jakieś rozwiązanie. Nie mogę tylko załamywać rąk i kręcić głową, muszę znaleźć receptę na to, to moja praca. Po to mnie tu sprowadzili. Muszę znaleźć receptę na nasze bolączki, rozwikłać, czemu oddajemy piłkę, dlaczego nie realizujemy w grze naszych defensywnych założeń.

Po porażce z Golden State Warriors, tym boleśniejszej, że spotkanie miało względnie wyrównany przebieg i gdyby nie rekord wszech czasów Stephena Curry w rzuconych trójkach (13), mogłoby być różnie, Pelikany zanurkowały tak głęboko, jak jeszcze nigdy, odkąd stały się Pelikanami (i dalej pikują w dół). Kroplą przepełniającą czarę goryczy była wieść o zwolnieniu kontuzjowanego Lance’a Stephensona i sprowadzeniu w to miejsce Archie Goodwina.

Mój ziomek Lance Stephenson, zaharowuje się dla tych Pelicans, doznaje kontuzji i co dostaje w zamian? ZWOLNIENIE. Fani też muszą coś zrozumieć. Są źli, jeśli gracze odchodzą jako wolni agenci, albo domagają się wyższych kontraktów. Musimy robić to, co jest najlepsze dla nas samych. Mamy naprawdę mało czasu, żeby zapewnić sobie bezpieczeństwo finansowe. To jest biznes, a kiedy robisz się mniej przydatny, drużyny zwalniają cię, sprzedają, albo grzebią na ławce rezerwowych. Przykład ostatnich dni to Lance. Zamiast go wspomóc w potrzebie bezceremonialnie go zwolnili [Matt Barnes]

Jedynym jasnym punktem jest Anthony Davis, ale w tej historii to akurat bohater tragiczny. Jeszcze niedawno w programach telewizyjnych zbierał owacje w uznaniu jego kontraktu, najwyższego w dziejach NBA, a jego największym boiskowym zmartwieniem było to, czy w kolejnej sesji NBA 2k16, której okładkę firmował, zagra Pacers Paula George’a, czy Rockets Jamesa Hardena…

Dziś, patrząc na ostatnie ruchy kadrowe zespołu z Nowego Orleanu, złośliwi pytają, czy Davis wzorem Born Ready’ego, rozważa kontuzję, w nadziei na zwolnienie z kontraktu. Żarty żartami, ale spekulacje na temat możliwych kierunków wymian są stałym elementem dyskusji o zespole Pelikanów. W ogniu krytyki znalazł się przede wszystkim manager, Dell Demps, który nie otoczył swojej gwiazdy odpowiednią ilością talentu, co umożliwiłoby mu nawiązanie rywalizacji w naszpikowanej gwiazdami Western Conference. Od początku swej kariery w NBA Davis tylko raz dostąpił zaszczytu gry w playoffs. W tym roku znów mu się nie uda. Mam nieodparte wrażenie, że staje się powoli kolejnym DeMarcusem Cousinsem dzisiejszej NBA. Tym bardziej szkoda.

Ciężko go kryć, jest chyba jednym z najszybszych graczy na tej pozycji, jakich widziałem ostatnimi czasy. Ma zasięg, może rzucać, dryblować, przymierzyć za trzy – gość robi wszystko, co trzeba [Kevin Durant]

Na ratunek CP3?

Serca kibiców rozbudziła ostatnio plotka o możliwym powrocie do Nowego Orleanu Chrisa Paula, zwłaszcza jeśli LA Clippers w tym roku znów wypadną poniżej oczekiwań, ale na to  bym raczej nie liczył (na powrót CP3, bo Clippers wiadomo, druga runda max, hehe). Bardziej prawdopodobne jest raczej to, że Anthony Davis zażąda transferu. W składzie Pelikanów na przyszły sezon wolnych jest około 15 milionów $. Wielu wolnych agentów tym nie skuszą. Rok później do wydania będzie już 27 zielonych baniek, ale to tylko dlatego, że jedynie siódemka obecnych zawodników mieć będzie wówczas obowiązujące kontrakty, w tym Davis. Ale czy wytrzyma tak długo?

CZYTAJ DALEJ >>